«Οταν μου σύστησαν το πρώτο κορίτσι, νόμιζα πως ήταν δεκαπέντε, άντε δεκαέξι χρονών! Μικροκαμωμένη, ντροπαλή, ευγενική, με ένα υπέροχο χαμόγελο και δύο ζεστά μάτια να με κοιτάζουν με περιέργεια. Α, και με μια πανέμορφη κόμμωση, με αυτά τα χιλιάδες τέλεια κοτσιδάκια να πλαισιώνουν αυτό το εβένινο πρόσωπο. Σκέφτηκα, μα αυτά είναι κοριτσάκια… Υστερα από μόλις τρεις ημέρες μαζί τους, συνειδητοποίησα πόση δύναμη θέλησης και πόσο μεγαλείο ψυχής κρύβει η καθεμιά μέσα της. Η Μπεατρίς, η Ντιάνα, η Ντιάνα Χέλεν, η Φέιθ, η Ζακλίν, η Μάρκρετ, η Γουίνι, όλες τους με ένα πλατύ χαμόγελο, μια φυσική ευγένεια, μια ωριμότητα και καθαρότητα σκέψης και έναν απίστευτο πόθο για μάθηση να καίει μέσα τους. Και από την άλλη πλευρά οι θηλυκές μέντορές τους, όλες τους φτασμένες επαγγελματίες σε ένα δύσκολο περιβάλλον, τόσο αξιοθαύμαστες για όσα έχουν πετύχει αλλά και την ισχυρή τους θέληση να μοιραστούν την εμπειρία τους και να βοηθήσουν με τη σειρά τους άλλες γυναίκες να ανέβουν τα σκαλιά της επιτυχίας».

Η Μαρία Μπούρα, συνιδρύτρια του Women Leadership Hub (WLH), μας αφηγείται την σπάνια εμπειρία που βίωσε στις αρχές του καλοκαιριού στην Κένυα, ερχόμενη σε επαφή με γυναίκες που απέχουν πολύ από τις καθημερινές πόζες του Instagram, έχουν όμως πολύ πιο ουσιαστικά πράγματα να μας διδάξουν. Οπως το ότι να είσαι γυναίκα, σε κάποιες χώρες του κόσμου, δεν θεωρείται μόνο δύσκολο, αλλά και επικίνδυνο. Κι ας βρισκόμαστε αισίως στο 2018.

Πώς ξεκίνησε λοιπόν αυτή η συναρπαστική αποστολή στη χώρα της ανατολικής Αφρικής; «Αρχικά κληθήκαμε ως Women Leadership Hub από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Women For Education (WfE), η οποία δραστηριοποιείται στην Κένυα, να προσαρμόσουμε και να τρέξουμε το δικό μας πρόγραμμα “Dynamic Leadership Program”. Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε senior women leaders από όλον τον κόσμο και τρέχει στη Σουηδία από εμάς δύο φορές τον χρόνο, Οκτώβριο και Απρίλιο και τώρα θα είχαμε την ευκαιρία να το συστήσουμε στις νεαρές φοιτήτριες και τις μέντορές τους στην Κένυα που υποστηρίζονται από το WfE. Η αποστολή του Women Leadership Hub της Κένυας χρηματοδοτήθηκε εξ’ ολοκλήρου μέσω χορηγιών από διάφορες εταιρείες που πιστεύουν στον σκοπό μας» εξηγεί η Μαρία Μπούρα.

Η ίδια διετέλεσε ως συνεκπαιδεύτρια του Προγράμματος που έτρεξαν στην Κένυα, μαζί με την συνάδελφό της και επίσης συνιδρύτρια του WLH, Κριστίν Αντρέα Αντερσον, και με την υποστήριξη του εμπνευστή της ομάδας τους (WLH), Μπο Λάντελ.

Στην Κένυα, είναι πολύ δύσκολο να σπουδάσει κανείς. Ιδίως αν είναι κορίτσι. Το σχολείο κοστίζει – επί της ουσίας δεν υπάρχει δωρεάν εκπαίδευση, οι οικογένειες είναι πολυμελείς και αρκετές φορές πολυγαμικές (ένας άντρας μπορεί νόμιμα να έχει πάνω από μία οικογένειες) ή μονογονεϊκές (συνήθως μια μητέρα με πολλά στόματα να θρέψει, παρατημένη από έναν ανεύθυνο σύζυγο) και η απασχόληση ιδιαίτερα δυσεύρετη και συνήθως εποχιακή για τους περισσότερους, ειδικά στην επαρχία.

Η κουλτούρα, από όσα κατέγραψε η Μαρία Μπούρα, είναι μάλλον «φαλλοκρατική», «υπό την έννοια πως οι άνδρες ανοικτά υποτιμούν τις γυναίκες και τις θεωρούν κατάλληλες για τις εργασίες κατώτερου επιπέδου, συχνά χωρίς καν να αμείβονται. Για να δώσω ένα παράδειγμα, όταν στο ξενοδοχείο ένα βράδυ κάποια από εμάς ζήτησε ένα μπουκάλι νερό από τον άντρα που εκείνη τη στιγμή είχε βάρδια στη ρεσεψιόν, εκείνος περίμενε γύρω στα πέντε λεπτά για να έρθει η υπεύθυνη κοπέλα που εξυπηρετούσε κάποιο δωμάτιο εκείνη τη στιγμή, να ανοίξει το ψυγείο που ήταν ακριβώς δίπλα του και να δώσει το μπουκάλι νερό στην ένοικο που το ζήτησε! Και αυτό όπως διαπιστώσαμε δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας στις σχέσεις ανδρών – γυναικών».

Υπό αυτές τις συνθήκες, καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολο είναι για ένα κορίτσι πολυμελούς οικογένειας από την επαρχία με πενιχρά εισοδήματα, να σκεφτεί το ενδεχόμενο να πάει στο σχολείο. Οσο για το Πανεπιστήμιο, αυτό μάλλον αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Κι όμως, σε μια χώρα με τέτοιες συνθήκες, μία μη κυβερνητική οργάνωση, η οποία στήθηκε από μία ομάδα νεαρών κοριτσιών που πρόερχονται από την προνομιούχα Σουηδία, αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί εθελοντικά, ώστε να κάνει τη διαφορά στις ζωές όσο περισσότερων κοριτσιών στην Κένυα μπορεί. Η κυρία Μπούρα, μαζί με άλλες πέντε γυναίκες, από διάφορες χώρες και κλάδους, κι έναν βετεράνο επαγγελματία Ανθρώπινου Δυναμικού στο πλευρό τους, είχαν την μοναδική ευκαιρία να υλοποιήσουν γι’ αυτά τα κορίτσια και τις μέντορές τους, ένα βιωματικό Εργαστήριο σχετικά με την Δυναμική Ηγεσία, ειδικά προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους.

«Οι δυσκολίες τελικά σκληραγωγούν τον άνθρωπο, τον κάνουν πιο δυνατό και πιο αποφασισμένο να πετύχει αυτό που θέλει. Σε σύγκριση με τους εαυτούς μας και με τα δικά μας, προνομιούχα παιδιά, είδα συνειδητοποιημένα κορίτσια που από μικρές ήθελαν να σπουδάσουν πάση θυσία και που στα είκοσί τους παλεύουν να τελειώσουν τις σπουδές τους και να αρχίσουν να προσφέρουν στην κοινωνία. Ακουσα ιστορίες στα όρια της τραγωδίας, όπου για παράδειγμα η οικογένεια αναγκάστηκε να πουλήσει το μοναδικό ζώο – πηγή εισοδήματος ή/και τροφής της οικογένειας – για να στείλει στο σχολείο τα παιδιά της» λέει χαρακτηριστικά.

Και κατά έναν παράξενο τρόπο, διαπιστώνεις πόσο ίδια προβλήματα αντιμετωπίζεις σε σχέση με αυτές τις γυναίκες σε σχέση με την καριέρα και την προσωπική ζωή. Πόσο δύσκολο είναι να ανελιχθείς χωρίς να ενδώσεις ή να προδώσεις τις αρχές σου. Πόσο δύσκολο είναι να ανταπεξέλθεις σε ένα μη υποστηρικτικό εργασιακό περιβάλλον. Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις και να κρατήσεις σχέσεις με το άλλο φύλο, οι οποίες θα είναι ισότιμες, με αγάπη, σεβασμό και στήριξη, με έναν σύντροφο που δεν θα σε φοβάται, ούτε θα σε υποτιμά, αλλά θα σε ενθαρρύνει και θα σε επικροτεί για τις επιτυχίες σου και θα σε στηρίζει στις αποτυχίες σου. Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με έναν ισορροπημένο τρόπο, να μεταλαμπαδεύσεις τις αρχές σου και να τα κάνεις ανεξάρτητους ανθρώπους έτοιμους να σταθούν στα πόδια τους.

Πώς φαντάζει άραγε το κίνημα του #MeToo και η σχετική φρενίτιδα που επικρατεί στο Χόλιγουντ, όταν έχεις ζήσει από τόσο κοντά τις ιστορίες των γυναικών στην Κένυα;

«Εχω την εντύπωση πως το συγκεκριμένο θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης ή/και κακομεταχείρισης, αν και είναι εξαιρετικά σημαντικό, έγινε λίγο μόδα και μάλιστα έφτασαν να κατηγορηθούν αδίκως και άνθρωποι που καμία σχέση δεν είχαν τελικά με τέτοιου είδους μεμπτές πράξεις. Γενικώς θεωρώ πως οι υπερβολές δεν βοηθούν κανέναν. Το σημαντικό είναι να φτάσουμε ως κοινωνία σε ένα τέτοιο σημείο ωριμότητας, ώστε τέτοια πράγματα δεν θα συμβαίνουν πια ή όταν συμβαίνουν, το θύμα θα νιώθει άνετα να τα καταγγείλει άμεσα, όπως και όπου πρέπει, χωρίς να νιώθει ντροπή και χωρίς να φοβάται μήπως κατηγορηθεί το ίδιο, ή μήπως ζημιωθεί επαγγελματικά. Ισως αυτό να είναι το μοναδικό αδίκημα, όπου το θύμα συχνά αντιμετωπίζεται σαν συμμέτοχο… και αυτό πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε πως τελικά δεν έχουμε κάνει και μεγάλη πρόοδο όσον αφορά στο πως η κοινωνία μας γενικά αντιμετωπίζει τις γυναίκες».

Σχετικά με το πρότζεκτ που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στην Κένυα, οι συμμετέχοντες έχουν κρατήσει συστηματική επαφή, τόσο με τις φοιτήτριες και τις μέντορές τους, όσο και με την οργάνωση Women For Education (WfE), η οποία και τους το ανέθεσε. Οι συμμετέχουσες εξακολουθούν να είναι ενθουσιασμένες με τα αποτελέσματα του Dynamic Leadership Workshop και να δουλεύουν πάνω στα πλάνα εξέλιξής τους που ξεκίνησαν ως κομμάτι του workshop.

Ηδη γίνονται συζητήσεις προκειμένου να βρεθούν οι πόροι και οι χρόνοι για να ετοιμαστεί ένα δεύτερο στάδιο. Αλλά και να διοργανωθεί μελλοντικά κι άλλο τέτοιο workshop για τις καινούργιες φοιτήτριες που σιγά σιγά προστίθενται στο δυναμικό των ατόμων που επωφελούνται από τη δουλειά της οργάνωσης WfE.

Παράλληλα, το Women Leadership Hub, ετοιμάζεται για το φθινοπωρινό Dynamic Leadership Workshop, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από 5 ως 7 Οκτωβρίου 2018 στη Στοκχόλμη.

Η Μαρία Μπούρα είναι φυσικός με εξειδίκευση στις τηλεπικοινωνίες και εργάζεται στον κλάδο των Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών (ΤΠΕ), για τρεις δεκαετίες, έχοντας καλύψει σημαντικές θέσεις ευθύνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τόσο σε Ερευνητικά Ιδρύματα όσο και σε μεγάλες εταιρείες του χώρου – εγχώριες και πολυεθνικές. Ξεκίνησε από την Ερευνα και Ανάπτυξη Λογισμικού και έχει ασχοληθεί κατά καιρούς με πωλήσεις, στρατηγική, μάρκετινγκ και επικοινωνία.

Οσο για τη φιλοσοφία ζωής που την κινητοποιεί εδώ και χρόνια: «Πιστεύω πως τελικά ο σκοπός της ζωής του καθένα μας είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αγγίξουμε με θετικό τρόπο τις ζωές όσο περισσότερων ανθρώπων γύρω μας. Και ότι χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις ακριβώς για να φτιάξουμε έναν τέτοιο κόσμο. Οπως όταν πετάς ένα πετραδάκι μέσα σε μια ήρεμη λίμνη και τα κύματα που δημιουργούνται φτάνουν τελικά μέχρι την άκρη της. Σκεφτείτε αν όλοι μας σκεφτόμασταν έτσι, σε πόσο πιο όμορφο κόσμο θα ζούσαμε!».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News