To 75o Φεστιβάλ της Βενετίας άνοιξε την αυλαία του για να υποκλιθεί σε έναν ταπεινό γόη. Ο Ράιαν Γκόσλινγκ έκανε την εμφάνισή του στο Λίντο, για την πρεμιέρα του «First Man», της ταινίας που περιγράφει την εποποιΐα της κατάκτησης της Σελήνης το 1969 και το ιστορικό επίτευγμα του Νιλ Αρμστρονγκ. Ναι, καλά το καταλάβατε, ο 37χρονος Καναδός υποδύεται τον αμερικανό αστροναύτη που τον Ιούλιο του 1969 έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι. Και ήταν το απόγευμα στη Βενετία ένας Γκόσλινγκ-Αρμστρονγκ προσγειωμένος, ανακτώντας με τη γοητεία του όσα κενά άφησε το φιλμ στη δημοσιογραφική του προβολή.

Στην ταινία ο Γκόσλινγκ ξανασυνάντησε τον Ντέιμιαν Σαζέλ, τον βραβευμένο σκηνοθέτη του «La La Land». Οι δυο τους, μαζί με την Κλερ Φόι, τον Τζέισον Κλαρκ, την Ολίβια Χάμιλτον και τον σεναριογράφο Τζος Σίνγκερ, έδωσαν το απόγευμα της Τετάρτης την παρθενική συνέντευξη Τύπου του φετινού φεστιβάλ, λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα του φιλμ.

Η ταινία, περιέγραψαν, δεν είναι από αυτές τις υπεραναλυτικές διαστημικές περιπέτειες –μολονότι το σασπένς και η εμμονή στη λεπτομέρεια είναι στοιχεία κυρίαρχα. Ο άξονας του φιλμ δεν είναι μια ακόμα ιστορία αμερικανικού θριάμβου· όπως ανέφερε το flix.gr στην ανταπόκρισή του από τη Βενετία, ο Σαζέλ κάνει μία ταινία για τους ανθρώπους πίσω από την αποστολή – και τους ανθρώπους τους. Τις οικογένειες που άφηναν πίσω τους και ρίσκαραν να μην ξαναδούν ποτέ.

«Δεν είναι τυχαίο ότι θέλαμε να μοιάζει με ένα μεγάλο home movie, το οποίο στέλνει τον μπαμπά στο Διάστημα» είπε ο 33χρονος Σαζέλ, για να προσθέσει: «Συχνά λέμε για τον Νιλ Αρμστρονγκ ότι ήταν ο “πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι”. Και παραμένουμε στην πρωτιά. Και όχι στο “άνθρωπος”. Αυτή η αποστολή είχε ρίσκο και τίμημα…»

Προσεγγίζοντας τον Αρμστρονγκ (1930-2015), o Γκόσλινγκ είπε ότι ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα του που είχε τόσο μεγάλη πρόσβαση και πηγές για να μελετήσει έναν ρόλο. «Kαι μέσα από τις πρώτες κιόλας έρευνές μου συνειδητοποίησα τη μεγάλη μας διαφορά. Πόσο γενναίος ήταν. Τα επιτεύγματα στην ιστορία της ανθρωπότητας έχουν πραγματοποιηθεί από ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου: εκείνους που θέλουν συνεχώς να πιέζουν και να σπάνε τα όριά τους. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Μόλις το κατάλαβα, κατάφερα να βρω το πάτημα για να ερμηνεύσω τον ρόλο…»

• Βενετία: Πρώτα Νιλ Αρμστρονγκ μετά… Γιώργος Λάνθιμος

Ο Γκόσλινγκ επέμεινε ότι δεν θεωρεί τον Αρμστρονγκ έναν «γνήσιο αμερικανό ήρωα». «Είμαι Καναδός και μπορεί να είμαι επηρεασμένος. Αλλά αυτή είναι η άποψή μου: η προσελήνωση ήταν κατόρθωμα της ανθρωπότητας και όχι της Αμερικής. Ο Νιλ ήταν πολύ ταπεινός άνθρωπος. Πολλές φορές απέφευγε να παίρνει τα εύσημα, αντίθετα τόνιζε τη σημασία της ομάδας – έστρεφε την προσοχή στους εκατοντάδες ανθρώπους που δούλευαν στη NASA. Οπότε όχι, δεν τον θεωρώ “αμερικανό ήρωα” γιατί ούτε κι ο ίδιος πίστευε κάτι τέτοιο για τον εαυτό του. Και αν ένας άνθρωπος έτσι βλέπει τον εαυτό του, και η ταινία για τη ζωή του οφείλει να βλέπει έτσι τα πράγματα. Αν κάτι ήθελε ο Νιλ Αρμστρονγκ στη ζωή του ήταν να σπάσει τα όρια της γνώσης. Και αυτό δεν έχει σύνορα, εθνικότητες, σημαίες…»

Την αόρατη επαφή με τον Αρμστρονγκ περιέγραψε και ο Σαζέλ: «Είναι γνωστό ότι προγηγούμενες ταινίες μου βασιζόταν κατά πολύ σε προσωπικές εμπειρίες ή δικές μου μεγάλες αγάπες, όπως η μουσική. Αυτή εδώ ήταν ακριβώς το αντίθετο: ούτε έχω πάει στο φεγγάρι ούτε μεγάλωσα με γονείς στα 60ς. Ολα μού ήταν άγνωστος τόπος – η εποχή, η κουλτούρα. Ομως υπήρχε κάτι στην καρδιά της ταινίας που με έδενε με αυτόν τον άνθρωπο. Το πώς πλησίαζε τη δουλειά του. Η αφοσίωση του σε αυτήν που γεννά μια μοναξιά. Αυτό το κομμάτι του με συγκίνησε και με έδεσε μαζί του…»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News