Το στόρι πάει κάπως έτσι, για όποιον δεν έτυχε να το «απολαύσει» διαδικτυακώς: πριν από λίγες μέρες, ο Δήμος Βερύκιος πόσταρε μια φωτογραφία στο twitter, η οποία προκάλεσε τα χρηστά ήθη και θεωρήθηκε βλάσφημη. Συνόδευσε ένα πολιτικό μήνυμα με μια εικόνα, που απεικόνιζε την Παναγία και τον Ιησού με πρόσωπα αρουραίων. «Διαβάζω πύρινα Αυγουστιάτικα άρθρα κατά Καρτερού και Μαξίμου από την Παναγιά την Αρουραία, προφανώς γραμμένα στον ιδιόκτητο δρυμό που απόκτησε με τη βοήθεια εθνικού εργολάβου… Χίλιες φορές με τον “φευγάτο” Καρτερό παρά με τη φιλάργυρη αρουραία…» έγραφε.

Μετά τον σάλο που προκάλεσε η δημοσίευσή του (μέχρι και που τον αφόρισε ο Αμβρόσιος!) ο Βερύκιος αφαίρεσε την εικόνα: «Δεν έχω χρόνο να κυνηγώ ανεμόμυλους & να αντιπαλεύω τον κομματικό & θρησκευτικό φανατισμό. Βλέπετε δεν τους απασχολεί να μάθουν ποια είναι η Αρουραία με τα πύρινα Αυγουστιάτικα άρθρα από τον ιδιόκτητο Δρυμό! Στρουθοκάμηλοι» πόσταρε.
Και μετά, ήρθαν.. οι συγνώμες. Την πρώτη τη ζήτησε απ’ τους πιστούς που προσέβαλε: «Με πόνο ψυχής και πραγματική συντριβή αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη πρώτα και πάνω από όλους, από τον Τριαδικό Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο..», «Η ευσπλαχνία της, είμαι σίγουρος, για ακόμη μια φορά πως θα αποτελέσει σωσίβιο στην τρικυμία που βρίσκομαι, μετά από μια μεγάλη πλάνη, από την οποία παρασύρθηκα, αναζητώντας στο Διαδίκτυο εικόνα της Παναγίας…», «Ένα μεγάλο συγνώμη όμως, οφείλω και στον πιστό λαό του Θεού, που σκανδαλίστηκε…» μερικά απ’ τα καλύτερα μέρη της συγνώμης του (όλη εδώ).

Και πάνω που έλεγες εδώ τελειώνει το στόρι, διαβάζεις ότι ο Βερύκιος έστειλε επιστολή και στην Ιερά Σύνοδο, ζητώντας και τη δική της συγχώρεση:

«Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα… Με πόνο ψυχής και ειλικρινή συντριβή καρδίας απευθύνομαι προς το Σεπτό πρόσωπό Σας, ύστερα από τον έντονο σκανδαλισμό τον οποίο, άθελά μου, προκάλεσα προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας, με ανάρτησή μου σε μέσω κοινωνικής δικτύωσης, σχετιζόμενης με το πρόσωπο της Παναγίας μας…» ξεκινά την επιστολή του (όλη εδώ), η οποία είναι ένα αληθινό κομψοτέχνημα μεταμέλειας, δεν το συζητώ. Τη διαβάζεις κι έχεις την αίσθηση ότι εκείνος που τη γράφει, ταυτόχρονα αυτομαστιγώνεται.

Δεν θα πω ψέματα, γέλασα πολύ με τις συγγνώμες του Δήμου Βερύκιου. Τις φαντάστηκα κιόλας σε σκηνή θεάτρου ή στον κινηματογράφο, σκέφτηκα μάλιστα ότι θα ήταν ένα τέλειο μέρος μιας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου. Οι συγγνώμες του είναι ο ορισμός της υπερβολής. Τις διαβάζεις και λες, δεν μπορεί να τα έγραψε όλα αυτά στα σοβαρά ο άνθρωπος, μας τρολάρει.

Απ’ την άλλη, βλέπεις τον κακό χαμό που προκάλεσε μια ανάρτηση για την Παναγία στα σόσιαλ μίντια, που έφτασε μέχρι και σε αφορισμό, και αναρωτιέσαι πώς θα μπορούσε κάποιος να ηρεμήσει τα πνεύματα. Πώς θα καλμάρεις πιο γρήγορα το αγριεμένο θυμικό του hardcore πιστού που σου αφήνει οργισμένα σχόλια στο προφίλ; Πώς θα καταφέρεις να σε ξε-αφορίσουν; Πώς θα επανακτήσεις την ισορροπία με τους πιστούς και την Εκκλησία τέλος πάντων;

Ο πιο γρήγορος τρόπος, αν υπέπεσες σε αμάρτημα που έγινε viral και σ’ έβαλαν στην μαύρη λίστα, είναι να σε δουν πεσμένο στα γόνατα να εκλιπαρείς να σου δώσουν τη συγχώρεσή τους. Λιθοβολισμό αυτοί; Αυτομαστίγωμα εσύ. Οργή και αφορισμοί αυτοί; Εκατό συγγνώμες εσύ. Απ’ το Θεό, την Παναγία, τους ιεράρχες, τον πιστό λαό, τους πάντες. Γιατί η υπερβολή καλμάρεται με υπερβολή, πώς να το κάνουμε. Μελετήστε τη μεταμέλεια του Βερύκιου. Αν σας την πέσουν για βλασφημία και θέλετε να το διορθώσετε, do it σαν κι αυτόν. Πιάνει.

Υ.Γ.: Για του λόγου το αληθές, και για να μην αγωνιάτε, η Ιερά Σύνοδος δέχτηκε τη συγγνώμη του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News