Η σημερινή συνταγή αποτελεί μέρος της οικογενειακής μας παράδοσης. Για να πω την αλήθεια, σκεφτόμουν χρόνια να την καταγράψω εδώ, αλλά μιας και την φτιάχνουμε (εγώ ή η μητέρα μου) μονάχα μια φορά το χρόνο (χωρίς πραγματικά να ξέρω το γιατί), κάτι γινόταν πάντα και χανόταν η ευκαιρία.

Η μελιτζανόπιτα θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται και κιμαδόπιτα, όμως αν προσέξει κανείς την αναλογία κιμά και μελιτζάνας θα αντιληφθεί γιατί πήρε το όνομα αυτό. Μπορεί η μελιτζάνα να μην φαίνεται στην όψη, αλλά είναι εξαιρετικά αισθητή στη γεύση.

Πρόκειται για μια πλούσια, πολύ ζουμερή και χορταστική πίτα, με λίγα ωστόσο υλικά (κιμά, τυριά, μελιτζάνες και αυγά),  που εμείς  την τρώμε πάντα ως  κυρίως γεύμα. Δύο κομμάτια είναι αρκετά για να καταλαγιάσουν ένα πολύ πεινασμένο στομάχι, μα αν θες και τρίτο, φρόντισε να έχεις χρόνο για ξεκούραση και καλή χώνεψη.

Αυτή  η πίτα, έχει συγκεκριμένο παραλήπτη. Φτιάχτηκε με αγάπη για να σταλεί  μέσα από τούτο εδώ το blog, εκεί, στα Βόρεια, στην καλή μου φίλη Φωτεινή, που γνωρίζω πόσο εκτιμά τις πίτες.

Δείτε τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News