Στις 8:02 το πρωί της Κυριακής 27 Μαΐου, αρκετές ώρες δηλαδή μετά τηνλήξη του τελικού του Champions League στο Κίεβο, ο γερμανός τερματοφύλακας της Λίβερπουλ Λορίς Καριούς, κατά πολλούς το μοιραίο πρόσωπο του αγώνα αφού έφαγε δύο γκολ που δεν τρώγονται, όπως λέμε, έγραψε αυτό το πολύ ανθρώπινο, και νομίζω πολύ ειλικρινές σημείωμα στο twitter:

«Σχεδόν δεν έχω κλείσει μάτι μέχρι τώρα… οι σκηνές διαπερνούν τη σκέψη μου ξανά και ξανά. Ζητώ απείρως συγγνώμη από τους συμπαίκτες μου, από εσάς τους οπαδούς, και από όλο το προσωπικό της ομάδας. Ξέρω ότι με τα δύο λάθη μου τα έκανα θάλασσα, και σας απογοήτευσα όλους».

Μαζί με αυτό, ανάρτησε και τούτη την εικόνα, που φανερώνει όλη τη θλίψη του, καθώς μόλις έχει παραλάβει το μετάλλιο του ηττημένου (της παρηγοριάς, το λένε πολλοί), και ο φακός τον έχει συλλάβει να περνάει μπροστά από το Κύπελλο, το οποίο η Ρεάλ κατάκτησε χάρη και σε αυτόν.

Είναι, μαζί με εκείνην που δείχνει τον συμπαίκτη του Μοχάμεντ Σαλάχ να αποχωρεί στο πρώτο ημίχρονο κλαίγοντας που δεν μπορούσε να συνεχίσει, οι ισχυρότερες εικόνες του τελικού.

Ο τερματοφύλακας ίσως να είναι στην πιο δύσκολη θέση από τον συμπαίκτη του. Ο Σαλάχ έφυγε τραυματισμένος, και με χειροκρότημα. Αυτός, έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας ζήσει έναν από τους μεγαλύτερους εφιάλτες που μπορούν να τύχουν σε τερματοφύλακα.

Στην πρώτη φάση, πήγε να πετάξει με τα χέρια την μπάλα σε συμπαίκτη του για να εκδηλώσει επίθεση, αλλά την πέταξε επάνω στο πόδι του αντιπάλου, Μπενζεμά, και αυτή κύλισε σιγά-σιγά στα δίχτυα, 1-0. Δώρο.

Στην δεύτερη φάση, με το σκορ στο 2-1 υπέρ της Ρεάλ, άρα και ανοικτό ακόμα σε ενδεχόμενο να ισοφαρίσει η Λίβερπουλ, ο Ουαλός Μπέϊλ τραβά ένα σουτ από του διαόλου τη μάνα, που πάει κατά πάνω στον τερματοφύλακα. Αυτός κάνει να την πιάσει σαν σε χειροκρότημα, του φεύγει, και καταλήγει και αυτή στα δίχτυα, 3-1, game over!

Ο Καριούς έμεινε στο χορτάρι, προύμυτα. Μπορεί να καταλάβει ο καθένας τι περνούσε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό του. Πιθανότατα, η επιθυμία να μην ξανασηκωθεί ποτέ.

Όταν η κάμερα εστιάστηκε στα πρόσωπα των οπαδών της Λίβερπουλ, είδα τις ίδιες ακριβώς εκφράσεις που είχαν στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Ράμος κατέβασε το χρυσό αστέρι της Λίβερπουλ! Ήταν σαν κέρινα ομοιώματα της Μαντάμ Τισό, αλλά σε κατάσταση σοκ.

Ο τερματοφύλακας σηκώθηκε, βεβαίως. Περίσσευαν ακόμα κάποια βασανιστικά λεπτά ώσπου να τελειώσει το παιχνίδι. Κι ένας Θεός μόνο ξέρει πώς συνέχισε. Όσο και να λέμε ότι είναι ψυχροί επαγγελματίες, υπάρχουν φορές που αυτό δεν ισχύει.

Το σφύριγμα της λήξης θα πρέπει να ήταν η δεύτερη χειρότερη στιγμή του. Από την μία τέλειωσε το μαρτύριο των γκολπόστ. Από την άλλη, συνεχίστηκε στα επινίκια. Ήξερε ο Καριούς ότι όλες οι κάμερες θα εστίαζαν μία στους νικητές, μία στο δικό του κέρινο πρόσωπο και αποσβολωμένο βλέμμα. Μία στον Ράμος που γκρέμισε τον Σαλάχ, και μία στον Μπέϊλ που κρέμασε αυτόν!

Ο Καριούς είναι το ένα από τα δύο πλέον απαρηγόρητα πρόσωπα του τελικού του Σαββάτου, που ακόμα συζητείται παντού. Το άλλο, βεβαίως, είναι ο συμπαίκτης του Μοχάμεντ Σαλάχ, ο οποίος τραυματίστηκε στο 25 λεπτό του πρώτου ημιχρόνου, και αποχώρησε κλαίγοντας.

Ο αιγύπτιος επιθετικός, αποκάλυψη του φετινού αγγλικού και ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ήταν εκείνος, ίσως και ο μόνος, που θα μπορούσε να σπάσει την κραταιά αμυντική διάταξη της Ρεάλ Μαδρίτης, και να της στερήσει τον 3ο κατά σειρά ευρωπαϊκό της τίτλο.

Μέσα στην περιοχή είναι ένας δαίμονας – ποδοσφαιρικά εννοώ, γιατί ως άνθρωπος είναι γλυκύτατος και ταπεινός. Απ’ όσους αντιπάλους και εάν περικυκλώνεται ή μαρκάρεται, πάντα θα βρει τρόπο να ξεφύγει και να καταλήξει σε ελάχιστο ελεύθερο χώρο, απ’ όπου πλέον είναι παιχνιδάκι για αυτόν να στείλει τη μπάλα στα δίxτυα.

Γενικά, δεν σου πολυγεμίζει το μάτι, αλλά προκαλεί αναστάτωση στους αντιπάλους. Και ακριβώς αυτό έκανε, συνεπικουρούμενος από δύο άλλους πολύ καλούς παίκτες, τον Μανέ και τον Φιρμίνιο, στα πρώτα 20 λεπτά του τελικού. Η Ρεάλ αμυνόταν απεγνωσμένα. Κι ο Σαλάχ – το ένοιωθες – ετοιμαζόταν για το θανατηφόρο κτύπημα.
Τον πρόλαβε όμως ο Ράμος. Ο σκληροτράχηλος αμυντικός των Ισπανών, που έχει ιστορία στο οριακά βρώμικο παιχνίδι. Οι ειδήμονες τον λένε και «επιστήμονα», διότι είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις εάν το κτύπημά του στον αντίπαλο είναι αλήτικο (όπως περιέγραψε στο Protagon ο Κώστας Γιαννακίδης), ή αθώο, μη εσκεμμένο.

Η εικόνα που τον έδειξε να κλαίει, μας πάγωσε όλους. Όλους, δηλαδή, που αγαπούμε το ποδόσφαιρο, και περιμέναμε στο Κίεβο να δούμε ένα μεγάλο παιχνίδι. Ξέραμε ότι ο τραυματισμός και η αποχώρηση του Σαλάχ, σχεδόν προδιέγραψε και το τελικό αποτέλεσμα. Δεν είναι σωστό ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός πως η Λίβερπουλ είχε προψές έναν τερματοφύλακα περιβόλι. Η βασική αιτία είναι ότι ο Ράμος αποδεκάτισε τον ζωτικό της μηχανισμό.

Γι’ αυτό και, τη στιγμή που αποχωρούσε με λυγμούς ο Σαλάχ, οι κάμερες έδειξαν τον Ράμος να χαμογελά. Τυχαίο; Ίσως. Αποκλείεται όμως και να μην ήταν; Καθόλου.

Αργά το βράδυ ο Ισπανός ο επικοινώνησε με τον Αιγύπτιο μέσω του twitter. «Το ποδόσφαιρο έχει την καλή και την κακή του πλευρά, και καμιά φορά επικρατεί η κακή», έγραψε, πυροδοτώντας έναν νέον κύκλο ερμηνειών, σχολίων, ύβρεων και αναλύσεων.

Oλα αυτά που, ως γνωστόν, είναι βασικά συστατικά στοιχεία του δημοφιλέστερου αθλήματος στον κόσμο. Ίσως ακριβώς επειδή πριν και μετά από κάθε αγώνα, δημιουργεί τέτοιες επικές εντάσεις!

Ο Μοχάμεντ Σαλάχ είναι το ποδοσφαιρικό παραμύθι της φετινής ποδοσφαιρικής χρονιάς. Και τώρα, στο φινάλε της, όλοι περιμέναμε πως και πως τα δύο τελευταία επεισόδιά της. Πρώτον, τον τελικό του Τσάμπιονς Λήγκ, και δεύτερον, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου τον επόμενο μήνα στη Ρωσία.

Εκεί, ο Σαλάχ είναι το υπέρλαμπρο αστέρι της Εθνικής Αιγύπτου, ίσως και όλου του αραβικού κόσμου. Ένα ολόκληρο έθνος τον προσκυνεί. Ένα ολόκληρο έθνος, από προχθές, προσεύχεται να προλάβει να ανανήψει μέχρι το Μουντιάλ. Είδα ρεπορτάζ προχθές του CNN από τους καφενέδες του Καΐρου. Οργή και ανησυχία. Οι μισοί έβριζαν τον Ράμος. Οι άλλοι μισοί προσεύχονταν στον Αλλάχ να κάνει καλά τον Σαλάχ!

Και κάπως έτσι, λοιπόν, πάλι κερδισμένο είναι το ποδόσφαιρο. Ο βασιλιάς των δραμάτων!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News