… Και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί. Εκτός εάν μιλάμε για το Champions League, οπότε ο Γκάρι Λίνεκερ θα πρέπει να παραφράσει τη διάσημη ρήση του. Εκεί κερδίζει η Ρεάλ, που χθες (Τετάρτη) πέτυχε την τρίτη της διαδοχική νίκη στο Μόναχο και έκτη στη σειρά επί της Μπάγερν. Αυτός ο θρίαμβος την έφερε ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στον Τελικό του Κιέβου και σε ένα επίτευγμα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια το θεωρούσαμε αδιανόητο: την κατάκτηση του τροπαίου επί τρία συναπτά έτη.

Στο gran clasico του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έλαμψε, πάλι, το «άστρο» του Ζινεντίν Ζιντάν. Φάνηκε από την πρώτη, κιόλας, φάση του ημιτελικού, όταν ο Τόμας Μίλερ δεν κατάφερε να σκοράρει σε κενή εστία. Ηταν μια από τις εννέα ευκαιρίες που οι Γερμανοί κατάφεραν να δημιουργήσουν -και να χάσουν- στο παιχνίδι (έναντι τεσσάρων της Ρεάλ). Λίγα λεπτά αργότερα επιβεβαιώθηκε η αίσθηση πως η χθεσινή δεν ήταν η τυχερή βραδιά των Βαυαρών. Μόλις στο 8′ ο Αριεν Ρόμπεν υπέστη μυϊκό τραυματισμό και αποχώρησε από το ματς. Τον ακολούθησε, στο 32′, ο Ζερόμ Μπόατενγκ – ο «βράχος» της γερμανικής άμυνας. Αναγκαστική ήταν και η τρίτη αλλαγή του 72χρονου Γιούπ Χάινκες, που τον περασμένο Σεπτέμβριο ανακλήθηκε από την εφεδρεία για να αντικαταστήσει τον Κάρλο Αντσελότι.

Δεν ήταν μόνον οι τραυματισμοί. Μετά το γκολ του Κίμιχ (28′), που άνοιξε το σκορ για τους γηπεδούχους χάρη και στην αδράνεια του τερματοφύλακα της Ρεάλ, Κέιλορ Νάβας, η Μπάγερν πλησίασε αρκετές φορές σε ένα δεύτερο γκολ, κυρίως με τον Λεβαντόβσκι (που είχε τρακ απέναντι στους μελλοντικούς εργοδότες του), τον Ριμπερί και τον Χούμελς. Αλλά, αντί για το 2-0, έγινε το 1-1. Στο πρώτο φιλόδοξο σουτ της Ρεάλ προς την εστία του Σβεν Ούλραϊχ. Η αλήθεια είναι πως το γκολ (του Μαρσέλο), ένα λεπτό πριν από τη λήξη του πρώτου μέρους, ήταν υπέροχο: ένα μακρινό, διαγώνιο σουτ που σημάδεψε τη γωνία της βαυαρικής εστίας. Αλλά, ήταν απ’ αυτά που δεν βρίσκουν στόχο κάθε μέρα. Ο μορφασμός του Χάινκες ήταν χίλιες λέξεις.

Η ιστορία του αγώνα γράφτηκε από ένα φτηνό λάθος του Ραφίνια -ανεπίτρεπτο για αμυντικό τέτοιου επιπέδου- που μπερδεύτηκε και πάσαρε, κατά λάθος, σε αντίπαλο. Αν και δεξί μπακ, ο δυστυχής αναγκάστηκε να παίξει αριστερά, λόγω τραυματισμού του Νταβίντ Αλαμπα. Επαθε… vertigo και έστρωσε την μπάλα στον Λούκας Βάθκεθ, που έδωσε ασίστ στον Μάρκο Ασένσιο για το 1-2 (57’). Ο σκόρερ είχε πάρει τη θέση του Ισκο, που παραπονέθηκε για ενοχλήσεις στον ώμο. Του Ζιντάν, η αναγκαστική αλλαγή του βγήκε σε καλό.

Οσο κι αν βομβάρδισαν την ισπανική άμυνα, οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να ισοφαρίσουν. Παρά τις συγκινητικές προσπάθειες του 35άρη Φρανκ Ριμπερί, που στο τέλος ξέμεινε από δυνάμεις. Ετσι, η Ρεάλ πήρε ένα μεγαλοπρεπέστατο «διπλό» και, μάλιστα, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από τον σούπερ-σταρ της, Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος χθες ήταν απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Περίεργο για τον «CR7», που όταν βλέπει Γερμανούς… αφηνιάζει. Από τον περυσινό Τελικό του Κάρντιφ, όπου έβαλε δυο γκολ στη Γιουβέντους, δεν είχε αφήσει παιχνίδι του Champions League που να μη σκοράρει. Σε δέκα ματς εφέτος είχε πετύχει 15 γκολ. Αλλά, χθες, έμεινε στο «μηδέν».

Από τότε που ανέλαβε τη Ρεάλ, ο Ζιντάν μετρά οκτώ προκρίσεις σε νοκ-άουτ αναμετρήσεις του Champions League. Εχει κατακτήσει δύο Κούπες και, εάν δεν συμβούν σημεία και τέρατα στη ρεβάνς της Μαδρίτης (την Πρωτομαγιά), εφέτος θα εμφανιστεί σε Τελικό για τρίτη διαδοχική σεζόν. Αυτή η διοργάνωση του ταιριάζει. Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται ο Ρονάλντο, ή συνολικώς η «Βασίλισσα», αυτά τα ματς πάντοτε βρίσκει έναν τρόπο να τα κερδίσει. Κάποιοι λένε ότι διαθέτει το «κοκκαλάκι της νυχτερίδας». Μπορεί, όμως δεν είναι (μόνο) θέμα τύχης. Του βγαίνουν οι εμπνεύσεις του (οι αλλαγές του σκοράρουν πολύ συχνά), έχει μάθει να διαχειρίζεται τον Κριστιάνο (χθες τον τοποθέτησε στην κορυφή της επίθεσης, γνωρίζοντας ότι δεν… γουστάρει να μαρκάρει) και -το κυριότερο- έχει κάνει τη Ρεάλ μαχητική και κυνική.

Με τον Ζιντάν στον πάγκο, η άλλοτε soft ομάδα δεν διστάζει να παίξει άμυνα, να ταμπουρωθεί, να αφήσει την κατοχή στον αντίπαλο, να καταφύγει σε σκληρά μαρκαρίσματα. Να κάνει ό,τι χρειαστεί, προκειμένου να πάρει το αποτέλεσμα που χρειάζεται. Στο «Αλιάνς Αρίνα» άφησε τον Μπενζεμά και τον Μπέιλ στον πάγκο, ενώ ο Χάινκες έριξε στο παιχνίδι όλους τους «κυνηγούς» του μαζί: τον Ριμπερί, τον Ρόμπεν, τον Χάμες, τον Μίλερ, τον Λεβαντόφσκι… Ο Γάλλος προτίμησε να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα – κι ας λένε ότι η Ρεάλ του ήταν άθλια. Δικαιώθηκε. Εστω από τύχη, ή γιατί σε αυτή την ομάδα ακόμη και οι αμυντικοί -όπως ο καταπληκτικός βραζιλιάνος αριστερός μπακ Μαρσέλο- ξέρουν μπάλα όση και τα «δεκάρια» της.

«Διπλό» στο Παρίσι, «διπλό» στο Τορίνο, «διπλό» στο Μόναχο. Η Ρεάλ της Ευρώπης καλπάζει, ενώ η Μπάγερν, στην πρώτη της σοβαρή δοκιμασία, απογοήτευσε. Η πρόκριση δεν έχει κριθεί ακόμη -θυμηθείτε τι έγινε πέρυσι στην αντίστοιχη ρεβάνς-, όμως ο Ζιντάν φαίνεται να έχει πολλούς, διαφορετικούς τρόπους για να φτάνει στον Τελικό του Champions League. Και να τον κερδίζει. Εάν τα καταφέρει κι εφέτος, ο μύθος του θα χτυπήσει limit up.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News