Η συνέντευξη του Κώστα Μανωλά στην Il Giornale πριν από μια εβδομάδα, εν όψει της διπλής αναμέτρησης της Ρόμα με την Μπαρτσελόνα για τους «16» του Champions League, αποτύπωνε το δέος που οι Ρωμαίοι ένιωθαν απέναντι στους Καταλανούς: «Δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσεις τον Μέσι. Ακόμα και αν… κάπως τον μπλοκάρεις, υπάρχουν άλλοι δέκα παίκτες που μπορούν να σε πλήξουν. Η Μπαρτσελόνα είναι το φαβορί, όμως ποτέ δεν ξέρεις…».

Πράγματι, στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις – αυτή είναι η ομορφιά του. Αλλά, μετά και το 4-1 του πρώτου αγώνα στο «Καμπ Νου», αυτό που συνέβη την Τρίτη το βράδυ στο «Ολίμπικο» της Ρώμης ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Οι στατιστικές πιθανότητες της Μπαρτσελόνα ήταν 88%. Με τη λογική, είχε προκριθεί 100%. Και όμως. Η υπερομάδα που είχε χάσει μόνον τρεις από τους τελευταίους 50 αγώνες της, που ήταν αήττητη στο εφετινό Champions League και στο ισπανικό πρωτάθλημα, αποκλείστηκε (3-0) από τη Ρόμα. Η οποία απέχει… 21 βαθμούς από την κορυφή της Serie A. Η οποία έφθασε στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (και κατόπιν στον τελικό) για τελευταία φορά το 1984. Οταν ο χθεσινός της πρωταγωνιστής, ο Κώστας Μανωλάς, ήταν -ακόμη- αγέννητος.

«Δεν είναι θαύμα, είναι κάτι περισσότερο» γράφει σήμερα η Corriere della Sera. Ενα έπος, το οποίο η Ρόμα οφείλει, εν πολλοίς, στο πατριωτάκι μας. Σε ένα κόρνερ, στο 82′, με μια άπιαστη κεφαλιά, ο Κώστας ολοκλήρωσε τη μυθική ανατροπή και άφησε τον Μέσι και την παρέα του εκτός ημιτελικών για τρίτη διαδοχική σεζόν. Στην Καταλωνία ο Τύπος άρχισε, ήδη, να αναρωτιέται τι δεν πάει καλά στο μοντέλο της Μπαρτσελόνα. Και στην Ιταλία οι εφημερίδες πλέκουν το εγκώμιο του «υπεραθλητή» Μανωλά, που έκανε το τέλειο παιχνίδι. Ούτε ο… μετρ των ανατροπών, Γίργκεν Κλοπ, δεν μπορούσε να πιστέψει τα νέα από τη Ρώμη. Τα πληροφορήθηκε στα αποδυτήρια του «Ετιχαντ», μετά τον αγώνα Σίτι – Λίβερπουλ (1-2). «Νόμιζα πως μου έκαναν πλάκα» είπε αργότερα στους δημοσιογράφους.

Για τον Μανωλά, αυτό το γκολ δεν ήταν μόνον το πιο σημαντικό απ’ όσα έχει πετύχει στην καριέρα του, αλλά και το επιστέγασμα της δικαίωσης των κόπων και του ταλέντου του. Πάμε λίγα χρόνια πίσω. Καλοκαίρι του 2014. Στις 26 Αυγούστου η Ρόμα παραχωρεί στην Μπάγερν Μονάχου τον Μεντί Μπενατιά, τον αμυντικό της χρονιάς στην Ιταλία, και οι «τιφόζι» της βράζουν από οργή. Η «έκρηξη» έρχεται λίγες ώρες αργότερα, όταν η διοίκηση των «τζιαλορόσι» ανακοινώνει ότι στη θέση του απέκτησε τον Κώστα Μανωλά, από τον Ολυμπιακό, με 15 εκατομμύρια ευρώ – τα μισά απ’ όσα εισέπραξε από τους Βαυαρούς.

Ο Κριστιάν Καρεμπέ, που είχε αναλάβει να παρουσιάσει τον 23χρονο -τότε- στόπερ στο ιταλικό κοινό, μιλάει γι’ αυτόν με τα καλύτερα λόγια: «Μου θυμίζει τον Αλεσάντρο Νέστα, αλλά είναι πολύ πιο ταχύς, σαν τον Πανούτσι». Οι οπαδοί της Ρόμα θυμώνουν ακόμη περισσότερο. Νιώθουν ότι τους κοροϊδεύουν, συγκρίνοντας τον άγνωστο Ελληνα που «ήρθε από το πουθενά» με δυο αμυντικούς-ιερά τέρατα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Ετσι άρχισε το διεθνές ταξίδι του Κώστα, που πέντε χρόνια νωρίτερα έπαιζε στη Φυλή με τη φανέλα του Θρασύβουλου: μέσα στην αμφισβήτηση και στην απόλυτη περιφρόνηση.

Ναι, ο Κώστας είναι γρήγορος σαν σπρίντερ. Εχει εκρηκτικότητα. Διαθέτει φοβερό άλμα, είναι ευφυής και ηγετικός, θωρακισμένος στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων του. Τραυματίζεται σπανίως, δεν κουράζεται ποτέ. Πωρώνεται να… εξαφανίζει τον αντίπαλο φορ. Αλλά το κυριότερο προσόν του -χάρη στο οποίο κατάφερε να επιβιώσει στον «λάκκο των λεόντων»- είναι αυτή η άγνοια κινδύνου που τον χαρακτηρίζει. Δεν τρομάζει από κανέναν και από τίποτα. Με το κεφάλι ψηλά, με το ανέκφραστο βλέμμα και το γεμάτο αυτοπεποίθηση πάτημά του, θα φτάσει πρώτος στην μπάλα. Είτε στο έδαφος είτε στον αέρα. Μετά τον Θρασύβουλο έπαιξε στην ΑΕΚ σαν να ήταν ο θείος του, ο θρυλικός Στέλιος Μανωλάς. Υστερα, στον Ολυμπιακό, έγινε ο ηγέτης της άμυνας από το πρώτο του ματς. Το ίδιο και στη Ρόμα. Δεν άργησε να κατακτήσει τις καρδιές εκείνων που τον χλεύαζαν.

Για τους Ρωμαίους ο Μπενάτια έγινε μακρινή ανάμνηση. Τώρα θεωρούν τον Κώστα διάδοχο του Αλνταΐρ. Οποιος προπονητής και αν κάθισε στον πάγκο -ο Ρούντι Γκαρσία, ο Λουτσιάνο Σπαλέτι και, τώρα, ο ντι Φραντσέσκο- η ενδεκάδα της Ρόμα άρχιζε απ’ αυτόν. Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς να κολακεύει την εξέδρα, κέρδισε τον καθολικό θαυμασμό. Στον αγωνιστικό χώρο και στα αποδυτήρια. Περνάει καλά στη Ρώμη. Εμαθε ιταλικά. Εκεί γεννήθηκε η κορούλα του. Εκεί έλυσε, διά παντός, το βιοποριστικό του πρόβλημα. Και όμως, το περασμένο καλοκαίρι λίγο έλειψε να μετακομίσει στη Ρωσία. Ποιος «τρελός» θα σκεφτόταν να αφήσει αυτή την υπέροχη πόλη για την παγωμένη Αγία Πετρούπολη; Ο Κώστας. Που δεν «κωλώνει» πουθενά.

Το πρόβλημά του ήταν η άρνηση της Ρόμα να αναπροσαρμόσει τις αποδοχές του. Ο Μανωλάς έχει ιδιαίτερη σχέση με το χρήμα, όμως το ζήτημα ήταν, πρωτίστως, ηθικό. Ηθελε να αναγνωριστεί η αξία του και η προσφορά του, με ένα συμβόλαιο σαν του Ράτζα Ναϊνγκολάν. Ο ιταλικός σύλλογος κωλυσιεργούσε, έτσι εκείνος μπήκε στο αεροπλάνο για να υπογράψει στη Ζενίτ. Με τις ευλογίες της Ρόμα, που θα έβαζε στο ταμείο της 40 εκατομμύρια ευρώ. Το deal χάλασε επειδή οι Ρώσοι ήθελαν να τον πληρώνουν σε ρούβλια. Επέστρεψε στην Ιταλία, πήρε μια αύξηση και συνεχίζει. Μα, όχι για πολύ.

Στα 27 του θεωρείται ένας από τους πιο αξιόπιστους στόπερ της Ευρώπης (η CIES Football Observatory τον έχει συμπεριλάβει στους 100 πιο ακριβούς παίκτες παγκοσμίως, στην 89η θέση) – και τέτοιοι δεν υπάρχουν πολλοί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης) και ο Πικέ (Μπαρτσελόνα) παραμεγάλωσαν. Η Γιουνάιτεντ, η Σίτι, η Λίβερπουλ, η Μπάγερν, η Αρσεναλ, ταλαιπωρούνται εδώ και χρόνια από τα αμυντικά τους προβλήματα. Η ημέρα που ο Κώστας θα κάνει μια ηχηρή μετεγγραφή δεν θα αργήσει -και η χθεσινή του παράσταση την έφερε ακόμη πιο κοντά-, σε πείσμα όσων επιμένουν (στην Ελλάδα) ότι έφτασε τόσο ψηλά επειδή ονομάζεται Μανωλάς. Κάποτε του το είπε κατάμουτρα ένας προπονητής της ΑΕΚ…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News