H Uber αποχωρεί από την Ελλάδα, τουλάχιστον στο κομμάτι των ιδιωτικών αυτοκινήτων που χρησιμοποιούνται και ως ταξί. Η εταιρεία ενημέρωσε με email τους χρήστες της υπηρεσίας της: «Ενα νέο νομοθετικό πλαίσιο ψηφίστηκε πρόσφατα, με διατάξεις που επηρεάζουν τις υπηρεσίες ridesharing. Θα πρέπει να αξιολογήσουμε εάν και πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε σύμφωνα με αυτό το νέο πλαίσιο και θα αναστείλουμε το uberX στην Αθήνα από την επόμενη Τρίτη μέχρι να βρούμε μία κατάλληλη λύση».

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν πρόκειται να βρεθεί λύση. Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε θεωρεί την Uber εταιρεία παροχής μεταφορικού έργου, δηλαδή δεν τη θεωρεί πλατφόρμα διαμεσολάβησης μεταξύ οδηγού και πελάτη. Αυτή είναι και η εισήγηση του γενικού εισαγγελέα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σύμφωνα με αυτήν, η πλατφόρμα της Uber δεν διέπεται από την αρχή της ελεύθερης παροχής ψηφιακών υπηρεσιών (της κοινωνίας της πληροφορίας), αλλά εμπίπτει στις δεσμεύσεις του τομέα των μεταφορών, όπου η κατοχή άδειας μεταφοράς είναι υποχρεωτική. Σημειώνεται ότι ο συγκεκριμένος νόμος δεν επηρεάζει τη λειτουργία της υπηρεσίας για χρήση ταξί που συνεργάζονται με την Uber, ούτε βέβαια την Βeat (πρώην Taxibeat).

Αν χρησιμοποιήσετε σήμερα ένα όχημα της Uber, ο οδηγός θα σας δώσει να υπογράψετε ένα μισθωτήριο συμβόλαιο, σύμφωνα με το οποίο μισθώνετε το όχημα για τρεις ώρες. Ωστόσο, από τη στιγμή που η Uber θεωρείται μεταφορική εταιρεία, αυτό είναι κάτι που δεν συμφέρει κανέναν. Ούτε την ίδια ούτε τους οδηγούς. Η υπηρεσία θα σταματήσει. Και όσοι τη χρησιμοποιούν σήμερα, ειδικά οι νέοι, ας ξεχάσουν τους φθηνούς ναύλους και την απουσία διπλής ταρίφας. Πίσω στο παλιό γνωστό ταξί.

Πρόκειται, ασφαλώς, για έναν θρίαμβο των ταξιτζήδων και προσωπικά του συνδικαλιστή τους, του Θύμιου Λυμπερόπουλου. Aφήστε προς το παρόν τα γραφικά ή τα βίαια των ταξιτζήδων προς τους οδηγούς της Uber. Ας δούμε το πραγματικό debate. Από τη μια έχεις τον ταξιτζή που είναι επαγγελματίας, πληρώνει φόρους, εισφορές και ακριβά ασφάλιστρα. Και από την άλλη έναν ερασιτέχνη που βρίσκει διέξοδο στη χρήση του αυτοκινήτου του, αντλώντας πελάτες από μία κατηγορία επαγγελματιών.

Υπάρχει φυσικά και η άλλη ματιά, εκείνη που βλέπει προς την πρόοδο, προς την εξέλιξη και την καινοτομία. Σε μερικά χρόνια θα υπάρχουν αυτοκίνητα χωρίς οδηγούς και εμείς παίζουμε ξύλο στα ΚΤΕΛ του Κηφισού; Ναι, αλλά ο ταξιτζής που ψάχνει το μεροκάματο ενδιαφέρεται για το αύριο, όχι για το μέλλον της αυτόνομης κίνησης των αυτοκινήτων. Είναι όμως και θέμα φιλοσοφίας: αφού το μοντέλο της οικονομικής λειτουργίας αλλάζει, είναι σωστό και εφικτό να εμποδίσουμε την εξέλιξη με νομοθετικές παρεμβάσεις;

Ο κόσμος έχει αλλάξει. Η μεγαλύτερη εταιρεία φιλοξενίας δεν έχει ούτε ένα δωμάτιο στην ιδιοκτησία της. Το αυτό ισχύει και για τη μεγαλύτερη εταιρεία προσφοράς μεταφορικών υπηρεσιών: δεν έχει ούτε ένα δικό της αυτοκίνητο. Η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μάλλον γέρνει υπέρ της Uber: «Επειδή η συνεργατική οικονομία εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς, η Επιτροπή ανήγγειλε ότι θα εξακολουθήσει να παρακολουθεί την οικονομική ανάπτυξη και το μεταβαλλόμενο ρυθμιστικό περιβάλλον της εν λόγω οικονομίας». Η δε αρμόδια Επίτροπος δήλωσε «μου φαίνεται πως είναι σαν να πολεμά κάποιος την τυπογραφία την εποχή του Μεσαίωνα», θεωρώντας πως Uber και Airbnb «δεν αποτελούν πρόβλημα, είναι απλώς ένα άλλο επιχειρηματικό μοντέλο».

Η Uber έχει απαγορευτεί σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Από την άλλη, στις ΗΠΑ ούτε που διανοούνται να προβούν σε αντίστοιχους περιορισμούς. Στην πραγματικότητα είναι ο νέος κόσμος που συγκρούεται με τον παλιό. Δεν υπάρχει μία απόλυτη άποψη για το σωστό και το λάθος. Εξαρτάται σε ποιον κόσμο πατάς και ζεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News