Τούρκοι, Κούρδοι, Αφρίν: Ακόμα και για τους συστηματικούς παρατηρητές η κατάσταση στην περιοχή εδώ και χρόνια είναι ένα αίνιγμα χωρίς εύκολες απαντήσεις.
Αυτό το μπερδεμένο κουβάρι των γεγονότων στη Συρία μετά την πτώση της Αφρίν στα χέρια του τουρκικού στρατού την περασμένη Κυριακή προσπάθησε να ξετυλίξει ο δημοσιογράφος του Le Monde Αλάν Καβάλ σε δικτυακό διάλογο με τους αναγνώστες.
Πώς φτάσαμε εδώ;
Όπως εξηγεί καταρχάς ο Καβάλ, η τελευταία κρίση είναι το αποτέλεσμα των αντιφάσεων στην μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Η Δύση για την καταπολέμηση του ΙΚ βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στις δυνάμεις των Κούρδων, η Τουρκία όμως στις ίδιες δυνάμεις βλέπει ένα «παράρτημα» των δυνάμεων που μάχεται στις νοτιοανατολικές επαρχίες της. Από την άλλη πλευρά, οι μεσανατολικές χώρες είναι διχασμένες ως προς τη συμμαχία με την Τουρκία αφενός και τους Κούρδους της Συρίας αφετέρου. Συγκρουόμενα συμφέροντα και συμμαχίες δημιούργησαν μια περίπλοκη κατάσταση.
Γιατί όμως αποχώρησαν οι Κούρδοι; Ηταν αποτέλεσμα συμφωνίας ή ήττα στο πεδίο της μάχης;
Αυτή η ερώτηση είναι ανοιχτή, απαντά ο δημοσιογράφος.
Η πλευρά τους και οι πολιτικοί τους υποστηρίζουν ότι πήραν την απόφαση για να αποφύγουν την απόλυτη καταστροφή της πόλης. Ωστόσο ο ίδιος αμφιβάλλει λόγω του χαοτικού χαρακτήρα της αποχώρησης και των πληροφοριών ότι οι στρατιώτες άφησαν πίσω τους σημαντικές ποσότητες οπλισμού.
Δεν θα μπορούσε η Δύση να εξοπλίσει καλύτερα τους Κούρδους του YPG που μάχονταν στην Αφρίν;
Αν και οι κουρδικές δυνάμεις στη Συρία έχουν εξοπλιστεί από τη Δύση, η Αφρίν, τόσο η πόλη όσο και η περιοχή της, είναι έξω από μια ζώνη στην οποία επιχειρεί η συμμαχία. Εξάλλου θα έφερνε σε σύγκρουση τους συμμάχους (πολλοί από τους οποίους είναι στο ΝΑΤΟ) με την σύμμαχό τους Τουρκία.
Ναι, αλλά δεν είναι αντίθετος στις αρχές του ΝΑΤΟ ο εξοπλισμός δυνάμεων που μάχονται την Τουρκία;
Μάλλον όχι. Όπως εξηγεί ο συντάκτης της Monde, η συμμαχία με τις κουρδικές δυνάμεις είχε συγκεκριμένο σκοπό, την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, τον οποίο σε μεγάλο βαθμό εκπλήρωσε.
Θέλει η Αγκυρα να κρατήσει υπό μακρόχρονο έλεγχο την επαρχία της Αφρίν;
Βραχυπρόθεσμα, εξηγεί ο δημοσιογράφος του Monde, μια κατάληψη και προσάρτηση όπως της Κριμαίας από τη Ρωσία δεν είναι κάτι που φαίνεται πιθανό.
Αντιθέτως μια «γκρίζα ζώνη» τουρκικής επιρροής είναι πιο πιθανή στο προσεχές διάστημα. Σε αυτή ο τουρκικός στρατός θα έχει ισχυρή παρουσία μαζί με τους συμμάχους του σύρους αντάρτες.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News