«Η  κατάρα του “Πλαγίως” λύθηκε και το Merlot επιστρέφει για να ανακτήσει το μερίδιο του στις πωλήσεις των κρασιών πολυτελείας», γράφει το Bloomberg. Και τι είναι το «Πλαγίως»; Η υπέροχη ταινία που υπέγραψε το 2004 ο Αλεξάντερ Πέιν με πρωταγωνιστή τον Πολ Τζιαμάτι.

Το «Πλαγίως», για το οποίο ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης βραβεύτηκε με Οσκαρ σεναρίου, αφηγείται την περιήγηση δύο φίλων στους αμπελώνες και τα κελάρια της κοιλάδας Σάντα Ινέζ στην Καλιφόρνια. Και είχε προκαλέσει μια πραγματική κατάρρευση των πωλήσεων του Merlot στις ΗΠΑ εξαιτίας του καταθλιπτικού – στην ταινία – Τζιαμάτι και της ατάκας του «Αν κάποιος παραγγείλει Merlot, φεύγω, δεν θα πιω το γαμημένο το Merlot!». Δύο χρόνια αργότερα, το 2006, ο κριτικός των New York Times Ερικ Ασίμοφ θα έγραφε ότι «η ταινία αυτή έχει ενισχύσει την πεποίθηση ότι τα περισσότερα κρασιά Merlot στις ΗΠΑ δεν είναι καλά: όλο και λιγότεροι το αγοράζουν και ακόμη λιγότεροι το εμφιαλώνουν».

Για την αμερικανική ποπ κουλτούρα, που τόσο επηρεάζεται από το Χόλιγουντ, το Merlot είναι ένα επιτηδευμένο κρασί με μη πειστική γεύση. Ετσι, όλοι στράφηκαν στο Pinot Noir που στην Καλιφόρνια έφτασε να έχει 10.000 εκτάρια μονοκαλλιεργειών. Να όπως που δεκατρία χρόνια αργότερα, οι καταναλωτές ανακαλύπτουν και πάλι το Merlot. Η κατάρα του «Πλαγίως» έφυγε, οι πωλήσεις των κορυφαίων ετικετών της σειράς αυξάνονται κατά 5% ετησίως.

Φωτό: Πολ Τζιαμάτι (αριστερά) και ο Τόμας Χέιντεν Τσερτς στο «Πλαγίως». Εβίβα. Πηγή: Fox Searchlight Pictures

Oσοι ταξιδεύουν συνεχώς για δουλειά, ειδικά αν είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, ξέρουν πόσο κουραστικό είναι να βρουν ένα γραφείο για να διαχειριστούν μία υπόθεση σε μια ξένη χώρα, όταν δεν έχουν έδρα στο εξωτερικό.

Αντίθετα, όποιος έχει γραφείο στο Λονδίνο, στη Σαγκάη, στο Τόκιο ή στη Μπραζίλια γνωρίζει ποιο είναι το κόστος λειτουργίας του.

Αυτό είναι το νέο πεδίο δραστηριότητας της Airbnb, η οποία τις τελευταίες ημέρες έχει υπογράψει συμφωνία με την εταιρεία WeWork (που ειδικεύεται στους κοινόχρηστους χώρους εργασίας, τους αποκαλούμενους χώρους συν-εργασίας) για να παρέχει βοήθεια σε εκείνους που ταξιδεύουν για επαγγελματικούς λόγους.

Στο εγγύς μέλλον, γράφει το Blooomberg, το να κλείσει κανείς γραφείο για μια ημέρα ή δύο εβδομάδες θα είναι πιο εύκολο, υπόσχονται οι δύο κολοσσοί των ενοικιάσεων: θα μπορεί να κάνει κράτηση σε μια αίθουσα συσκέψεων ή σε ένα απλό γραφείο. Το πείραμα θα ξεκινήσει σε έξι πόλεις: Σικάγο, Νέα Υόρκη, Λος Aντζελες, Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Σίδνεϊ.

Στον κατάλογο θα υπάρχουν αρχικά όλοι οι χώροι που ήδη διαθέτει η WeWork, αλλά δεν αποκλείεται αργότερα να μπουν στο δίκτυο και ιδιωτικά γραφεία. «Έχει πέσει η δουλειά και οι οκτώ αίθουσες είναι πια πολλές;  Οι δύο μπορούν να μπουν στο Airbnb» σημειώνει η Sole 24 Ore που προσθέτει ότι οι επαγγελματίες ταξιδιώτες θα μπορούν να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες τις οποίες προσφέρουν ήδη τα αντίστοιχα γραφεία σε ξενοδοχεία: από το τραπέζι εργασίας έως το Wi-Fi, τους εκτυπωτές και τις αίθουσες συσκέψεων.

Φωτό: Σε τέτοιο περιβάλλον πώς να μην κλείσει η συμφωνία; Πηγή: Shutterstock

Η ιδέα είναι καταπληκτική είχε πέσει και στη Θεσσαλονίκη, αλλά δυστυχώς δεν περπάτησε. Στο Σίδνεϊ αντίθετα είχε πολύ καλύτερη τύχη. Και κάπως έτσι η μετακίνηση μέσω θαλάσσης ανάμεσα στις δυο επιχειρηματικές περιοχές της πόλης θα γίνει ακόμη πιο εύκολη: η εταιρία θαλάσσιων μεταφορών New South Wales ανακοίνωσε ότι αγοράζει άλλα τέσσερα πλοία που θα εκτελούν τη διαδρομή ανάμεσα στο CBD (City Business District) και το προάστιο της Paramatta. Στόχος είναι τα πρώτα σκάφη να δρομολογηθούν μέχρι τα μέσα του 2019.

Αυτή είναι η τελευταία από μια σειρά κρατικών επενδύσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση των δικτύων δημοσίων οδών. Μία νέα αποβάθρα πλοίων, το Barangaroo Wharf, εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο και έξι νέα πλοία που θα εξυπηρετούν το εσωτερικό λιμάνι του Σίδνεϊ θα αρχίσουν δρομολόγια στο τέλος του έτους.  Οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν μέρος του 20ετούς σχεδίου του Σίδνεϊ για την επέκταση του ρόλου των υπηρεσιών πλωτών οδών, με στόχο την καταπολέμηση της περιβόητης κυκλοφοριακής συμφόρησης της πόλης.

Ακούει η Θεσσαλονίκη;

Φωτό: Μα δεν είναι υπέροχα; Πηγή: Shutterstock

Τα δάκρυα μπορεί να αποτελέσουν μια απρόσμενη πηγή ηλεκτρισμού. Κι αυτό επειδή, λέει μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Applied Physics Letters και αναδημοσιεύθηκε στο Newsweek, περιέχουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, τη λυσοζύμη, η οποία κρυσταλλοποιείται  και είναι σε θέση να μετατρέψει τη μηχανική ενέργεια (που ασκείται, για παράδειγμα, με πίεση) σε ηλεκτρική ενέργεια, ακριβώς όπως κάνει το πιο γνωστό πιεζοηλεκτρικό υλικό, ο χαλαζίας.

Η λυσοζύμη εμφανίζεται, επίσης, στο σάλιο και σε άλλες ανθρώπινες εκκρίσεις καθώς και στο γάλα και στον κρόκο αυγού. «Αυτό το βιολογικό μόριο μπορεί να ανοίξει το δρόμο για νέες εφαρμογές όπως ο έλεγχος της απελευθέρωσης φαρμάκων στον οργανισμό ή η παραγωγή ειδικών επιχρισμάτων». Η εφαρμογή πίεσης σε μια λυσοζυμική κρυσταλλική μεμβράνη έχει ως αποτέλεσμα το λεγόμενο πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο. Στην πράξη, «η μηχανική πίεση προκαλεί την πόλωση των κρυστάλλων, δημιουργώντας μια διαφορά δυναμικού που με τη σειρά της μπορεί να αξιοποιηθεί για τη συλλογή ηλεκτρικής ενέργειας».

Ο φυσικός Εϊμι Στέπλετον, ο οποίος επέβλεψε τη μελέτη, τόνισε πως δεδομένου ότι είναι μία οργανική, μη τοξική ένωση, η λυσοζύμη  «προσφέρεται για  μια σειρά από καινοτόμες εφαρμογές».

Φωτό: Δηλαδή, και ηλεκτρίζει και ηλεκτρίζεται;  Πηγή: Shuttestock