Για χάρη της συζήτησης, ας πούμε ότι οι επιπτώσεις στην Ryanair από το χάος που προκάλεσε στις πτήσεις της η έλλειψη πιλότων είναι κυρίως δικό της θέμα. Οπως όμως σημειώνει ο Independent, το πρόβλημα μπορεί να μην αφορά μόνο την αεροπορική εταιρεία που ίδρυσαν το 1985 οι Ιρλανδοί Λίαμ Λόνεργκαν, Κρίστι Ράιαν και Τόνι Ράιαν, αλλά ολόκληρο τον κλάδο των αερομεταφορών χαμηλού κόστους.

Αυτό που ξέρουμε προς το παρόν είναι ότι οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες απάντησαν στην κρίση της Ryanair με διαφορετικό τρόπο η κάθε μία. Η κραταιά British Airways για παράδειγμα προσπάθησε να επωφεληθεί της κατάστασης προσφέροντας στα θύματα των ακυρωμένων πτήσεων πιο ακριβά εισιτήρια από εκείνα της Ryanair. Αλλές, όπως η πρώην ιρλανδέζικη Aer Lingus, κινήθηκαν στην αντίθετη κατεύθυνση.

Οποια όμως και να είναι η αντίδραση των μεγάλων εταιρειών που τα τελευταία χρόνια υπέστησαν τον ανταγωνισμό της Ryanair, η ανησυχία των καταναλωτών στρέφεται γύρω από τη μοίρα ενός επιχειρηματικού μοντέλου, το οποίο επέτρεψε σε εκατομμύρια ανθρώπους να ταξιδέψουν στην Ευρώπη – ένα μοντέλο που έγινε στόχος επικρίσεων από πολλούς.

Ενας από αυτούς είναι ο συγγραφέας Πολ Ο Κονγκχέιλ. Που πιστεύει ότι το κόστος των αεροπορικών μεταφορών θα συνεχίσει να μειώνεται επειδή «εμφανίζονται νέες εταιρείες στην αγορά που προτείνουν το μοντέλο low cost ακόμη και για τις υπερατλαντικές πτήσεις».  Με άλλα λόγια, το φιάσκο με την Ryanair τραυμάτισε ολόκληρο τον κλάδο, αλλά δεν τον σκότωσε.

Ομως μόλις σήμερα Δευτέρα η Monarch Airlines ανακοίνωσε ότι σταματά και αυτή τις δραστηριότητές της, αφήνοντας στον αέρα 300.000 επιβάτες που είχαν κλείσει πτήσεις ως το τέλος της χρονιάς· από αυτούς οι 110.000 είναι σήμερα εκτός Βρετανίας – και πρέπει να επιστρέψουν, με κάποιον τρόπο.

Η αγορά δείχνει να μη βιάζεται να θάψει αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο. Τι θα συμβεί όμως αν ο πιονέρος της, η Ryanair, χαθεί απ’ τους αιθέρες;

Φωτό: Κι όμως δεν είναι μοντάζ. Πηγή: Reuters/Clodagh Kilcoyne

Οι ανισότητες που χωρίζουν τον κόσμο σε πλούσιες και φτωχές χώρες είναι καταδικασμένες να αυξηθούν. Κι ο λόγος δεν είναι ο θρίαμβος του νεοφιλελευθερισμού, αλλά η υπερθέρμανση του πλανήτη.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ένας οργανισμός που από νεοφιλελευθερισμό ξέρει: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τέσσερις ειδικοί υπογράφουν στο IMF Blog μια παρέμβαση υπό τον τίτλο «Πώς μπορούν οι φτωχές χώρες να αντιμετωπίσουν τα άνισα βάρη από τις θερμοκρασίες που αυξάνονται».

Για τους συντάκτες δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: «Ολες οι χώρες του κόσμου θα έρθουν αντιμέτωπες με τις επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής, ενώ η ίδια η παγκόσμια ανάπτυξη θα υπονομευθεί από την αύξηση της θερμοκρασίας». Αλίμονο στους φτωχούς όμως: εκείνοι που ευθύνονται από ελάχιστα έως καθόλου για την κλιματική αλλαγή θα κληθούν να πληρώσουν ένα εξαιρετικά δυσανάλογο βάρος.

Ο λόγος είναι ότι μεγάλο μέρος των φτωχών χωρών βρίσκεται στις πιο ζεστές ζώνες του πλανήτη. Τι μπορούν να κάνουν λοιπόν χώρες σαν το Μπαγκλαντές, την Αϊτή ή η Γκαμπόν, οι οποίες μπορούν να δουν το ΑΕΠ τους να μειώνεται έως και 1,5% εξαιτίας της υπερθέρμανσης κάθε χρόνο και τουλάχιστον επί μια επταετία;

Όχι και πολλά. Σύμφωνα με τους ειδικούς του ΔΝΤ, «η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στο θέμα της αρωγής προς τις φτωχές χώρες». Οι ανεπτυγμένες και οι αναπτυσσόμενες χώρες εξάλλου είναι οι πλέον υπεύθυνες για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ε, ώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Φωτό: Δεν είναι πριν και μετά. Είναι τώρα. Πηγή: kwest/Shutterstock

Λέγεται Τρίσνα Σάκια, γεννήθηκε πριν από τρία χρόνια. Και είναι η νέα «Κουμαρί» του Κατμαντού,  μια ζωντανή θεότητα, ενσάρκωση της θεάς Ταλεγιού Μπαουανί.

Η θεότητα επιλέγεται αποκλειστικά από μία και μόνο κάστα. Και ανάμεσα στα κριτήρια της επιλογής είναι η ομορφιά και η απουσία οποιουδήποτε φυσικού ελαττώματος. Θα πρέπει επίσης να μην έχει πληγές και να μην έχει χάσει αίμα, να μην κλαίει και να μην είναι ανήσυχη στη διάρκεια της τελετής γιατί κάτι τέτοιο σημαίνει ότι ολόκληρη η χώρα μπορεί να πέσει θύμα της δυσμένειας των θεών. Τα φυσικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται δεν είναι ένα ούτε δυο αλλά τριάντα δυο. Το στήθος πρέπει να θυμίζει λιοντάρι και οι γλουτοί ελάφι.

Και τώρα που έγινε θεά; Η 3χρονη Τρίσνα θα μείνει σε ένα παλάτι από το οποίο θα μπορεί να βγαίνει μόλις 13 φορές τον χρόνο μέχρι να το εγκαταλείψει οριστικά όταν, κάπου στην εφηβεία, θα έρθει η πρώτη έμμηνος ρήση. «Θα γίνει μια εν ζωή θεά» λέει στο AFP ο πατέρας της. «Δεν είναι πια μόνο δικό μας παιδί, αλλά μια θεότητα δοξασμένη απ’ ολόκληρο το Νεπάλ».

Και τα δικαιώματα της ως παιδιού; Πάλι καλά που το ανώτατο δικαστήριο της χώρας αποφάσισε το 2008 ότι οι μικρές θεές μπορούν να εκπαιδεύονται και μετά την ενθρόνισή τους. Για παιχνίδι δεν ειπώθηκε τίποτα.

Φωτό: Η νέα θεά του Κατμαντού. Δεν κάνουν πλάκα, έτσι; Πηγή: Reuters/ Navesh Chitrakar

Το κόκκινο επιταχύνει τους καρδιακούς ρυθμούς, το μπλε χαλαρώνει, το πράσινο ευνοεί τον ύπνο. Τι κρύβεται πίσω από τη σύνδεση ενός χρώματος με την επιρροή που ασκεί στον οργανισμό μας;

Είναι εδώ και περίπου και δύο δεκαετίες που ερευνώνται οι λεγόμενες «μη ορατές επιπτώσεις των χρωμάτων». Οι έρευνες αυτές μας εξηγούν, για παράδειγμα, γιατί τα σήματα των φαστ φουντ είναι κόκκινα ή γιατί στο περιβάλλον του facebook κυριαρχεί το μπλε. Μας λένε επίσης ότι υπάρχει μια – με την ιατρική έννοια του όρου – φυσιολογική επικοινωνία ανάμεσα στο φως και τον τρόπο που αυτό επιδρά στη διάθεσή μας, τους καρδιακούς μας παλμούς ή άλλες λειτουργίες μας.

Η έκθεση, για παράδειγμα, στο φως μπλε – πράσινο, τις πρώτες ώρες της ημέρας, αυξάνει την παραγωγή της κορτιζόλης μειώνοντας παράλληλα εκείνη της μελανίνης με αποτέλεσμα να ξυπνάμε. Όπως μάλιστα σημειώνει η επιθεώρηση The Conversation, οι αλλαγές στην έκθεση αυτού του τύπου φωτός μπορεί να σχετίζονται και με τις μεταβολές της διάθεσης που συνδέονται με τον ερχομό των χειμερινών μηνών.

Στο θέμα της επίδρασης των χρωμάτων έχει κάτι να πει και η στατιστική: οι απόπειρες αυτοκτονίας μειώθηκαν κατά 74% στα μέσα σταθερής τροχιάς του Τόκιο μετά την εγκατάσταση στους σταθμούς μπλε φωτισμών led. Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι ακόμη σαφές. Ας ελπίσουμε να μας δώσει μια μέρα τα φώτα της η επιστημονική έρευνα.

Φωτό: Μπορεί να αποφασίσει κανείς σε ποιο χρώμα θα μείνει; Πηγή: The Conversation