Σε μια ευρωπαϊκή χώρα παραιτήθηκε η υποδιοικήτρια της κεντρικής τράπεζας λόγω «σύγκρουσης συμφερόντων». Ο αδελφός της ήταν στέλεχος ιδιωτικής τράπεζας (εδώ).

Σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα παραιτήθηκε μια υπουργός επειδή αποκαλύφθηκε ότι απασχολούσε συνεργάτες ευρωβουλευτών σε κομματικές θέσεις (εδώ).

Σε μια τρίτη ευρωπαϊκή χώρα παραιτήθηκε υπουργός επειδή -άκουσον άκουσον!- πιάστηκε σε έλεγχο της Τροχαίας να οδηγεί οριακά υπό την επήρεια αλκοόλ (εδώ).

Θυμήθηκα τα τρία περιστατικά μόλις διάβασα αυτόν τον αποκαλυπτικό διάλογο στη Βουλή μιας τέταρτης ευρωπαϊκής χώρας. Το ζουμί είναι ότι ο υπουργός Αμυνας πιάστηκε να ψωνίζει σε κατάστημα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας με υπηρεσιακό πολυτελές αυτοκίνητο.

Δεν θα έδινα καμιά σημασία στο περιστατικό. Σιγά που θα έσταζε η ουρά του γαϊδάρου. Στην ευρωπαϊκή χώρα που ζούμε όχι μόνον οι υπουργοί, αλλά και κατώτεροι αξιωματούχοι χρησιμοποιούν τα κρατικά αυτοκίνητα για ιδιωτικές δουλειές, τους αστυνομικούς φρουρούς για ορντινάτσες και πάει λέγοντας.

Επειδή, λοιπόν, δεν είμαστε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, ούτε φυσικά Ιαπωνία, το περιστατικό είναι ασήμαντο. Υπάρχει, όμως, μια πτυχή του που δεν σε αφήνει να το προσπεράσεις. Το θράσος του δικού μας υπουργού. Αντί να παραδεχτεί το λάθος του (δεν μπόρεσε να διαψεύσει το περιστατικό διότι υπάρχουν φωτογραφίες) και να ζητήσει συγγνώμη, άρχισε να ψελλίζει δικαιολογίες. Μεταξύ άλλων ότι πήγε να πάρει δώρα για τα παιδιά του και χρησιμοποίησε το υπηρεσιακό αυτοκίνητο μόλις για μια ώρα! Και σαν να μην έφτανε αυτό, επιχείρησε να συμψηφίσει την δική του «παράβαση» με παρόμοιες «παραβάσεις» των προηγούμενων (και του ερωτώντος βουλευτή). Το γνωστό «κι εσείς τα ίδια κάνατε».

Υπάρχει και ακόμα μια διάσταση στην υπόθεση. Δεν μπορούσε ο Καμμένος να νοικιάσει ένα αυτοκίνητο ή να πάρει ένα ταξί και, μαζί με τους σωματοφύλακές του, να πάει να ψωνίσει για τα παιδιά του; Λεφτά δόξα τω Θεώ έχει άφθονα. Δεν θα μπορούσε να δώσει εκατό λίρες, αντί να πάρει την Τζάγκουαρ της ελληνικής πρεσβείας και να έχει αποφύγει την φασαρία; Πόσω μάλλον όταν ξέρει ότι του την έχουν στημένη;

Φυσικά και θα μπορούσε. Αλλά δεν το έκανε. Και η εξήγηση βρίσκεται σε τρεις λέξεις: αλαζονεία (της εξουσίας), καρμιριά και θρασύτητα. Ειδικά για το θράσος ισχύει αυτό που αποδίδεται στον Ναπολέοντα: «Με το θράσος μπορεί κανείς να κυριεύσει τα πάντα».

Προφανώς και ο Καμμένος αισθάνεται κάπως σαν μικρός Ναπολέων…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News