Τα ρεπορτάζ επιμένουν: Ρεάλ Μαδρίτης και Μονακό «ψήνουν» την πιο ακριβή μετεγγραφή στα ποδοσφαιρικά χρονικά. Εάν ο Νεϊμάρ δεν εγκαταλείψει την Μπαρτσελόνα (για την Παρί Σεν Ζερμέν), ή εάν η μετακίνηση του Κιλιάν Εμπαπέ στη «Βασίλισσα» προηγηθεί, ο γάλλος επιθετικός θα γίνει -έστω για λίγες ημέρες- ο πρωταγωνιστής του μεγαλύτερου (σε αξία) deal στην αγορά της μπάλας. Με 180 εκατομμύρια ευρώ θα συντρίψει το προηγούμενο ρεκόρ του Πολ Πογκμπά, για τον οποίο -πέρυσι- η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέβαλε στη Γιουβέντους 105 εκατ. ευρώ.

Το ποσό προκαλεί ίλιγγο. Το Times Sport υπολόγισε ότι, με αυτά τα λεφτά, η Ρεάλ Μαδρίτης θα μπορούσε να αγοράσει τέσσερα ελληνικά νησιά των 1.100 τετραγωνικών, αξίας 40.000.000 ευρώ το καθένα, ή δύο μαχητικά αεροσκάφη, και να πληρώνει 7.230 νοσοκόμες για ένα χρόνο, ή τον μισθό του/της πρωθυπουργού της Βρετανίας για χίλια (χρόνια). Το πιο «τρελό» είναι ότι η Πρωταθλήτρια Ευρώπης φέρεται διατεθειμένη να επενδύσει αυτά τα χρήματα σε ένα παιδί που δεν έχει κλείσει τα 19, και που πριν από δύο χρόνια κόστιζε 250.000 ευρώ, σύμφωνα με την εξειδικευμένη ιστοσελίδα transfermarkt.

Η αλήθεια είναι ότι ο νεαρός επιθετικός έκανε εντυπωσιακή σεζόν με τους Μονεγάσκους, το 2016-2017, τόσο στο γαλλικό πρωτάθλημα όσο και στο Champions League. Αλλά, και πάλι. Πώς είναι δυνατόν να αποτελεί ασφαλές δείγμα γραφής, οι εξαιρετικές του εμφανίσεις σε μόλις 58 αγώνες με την πρώτη ομάδα της Μονακό; Το καλοκαίρι του 2015 ο πατέρας του Εμπαπέ διαμαρτυρόταν στην Equipe, ότι ο μικρός ήταν η τρίτη επιλογή του Ζαρντίμ (του προπονητή της Μονακό), πίσω από τον Φαλκάο και τον Ζερμέν. «Χωρίς να θέλουμε να φανούμε αγενείς, νομίζω ότι αξίζει να παίζει περισσότερο. Εξάλλου, αυτό είναι κάτι που ο σύλλογος του υποσχέθηκε, προκειμένου να παραμείνει σε αυτόν», έλεγε -τότε- ο Εμπαπέ senior, ο οποίος κατάγεται από το Καμερούν και παριστάνει τον ατζέντη του γιού του. Ενάμισι χρόνο αργότερα, έπειτα από 22 γκολ σε 36 ματς, η αξία του νεαρού Γάλλου αυξήθηκε πάνω από… 20.000%. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πρόσφερε 110 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, όμως η Μονακό τα βρήκε λίγα.

Η Ρεάλ είναι έτοιμη να «τινάξει την μπάνκα στον αέρα», για τέσσερις λόγους. Γιατί έχει τα χρήματα. Αυτό το καλοκαίρι έχει εισπράξει πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ, μόνο από την παραχώρηση του Αλβαρο Μοράτα στην Τσέλσι και του Ντανίλο στη Σίτι, αλλά και τον δανεισμό του Χάμες Ροντρίγκες στην Μπάγερν Μονάχου. Γιατί, καθώς ο Ρονάλντο γερνάει, αναζητεί εναγωνίως τον σούπερ-σταρ του μέλλοντός της. Γιατί τον Εμπαπέ τον «γουστάρει» ο πρόεδρος του συλλόγου, Φλορεντίνο Πέρεθ. Και γιατί ο μικρός είναι, πράγματι, απίθανος παίκτης. Κατά τη Marca, είναι καλύτερος απ’ ό,τι ο Κριστιάνο Ρονάλντο στην ηλικία του.

Ο Εμπαπέ (18 ετών και έξι μηνών) πέτυχε το πρώτο του επίσημο γκολ όταν ήταν 17 ετών και δύο μηνών. Στο Champions League, σε ηλικία 18 ετών και δύο μηνών (απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι). Εχει περιληφθεί στην ιδανική ενδεκάδα του Euro U19. Σε 60 αγώνες έχει 27 γκολ και 10 ασίστ. Στις μικρές εθνικές ομάδες, επτά γκολ, δύο χατ-τρικ και έναν τίτλο. Εκανε ντεμπούτο με την εθνική Ανδρών σε ηλικία 18 ετών και τριών μηνών, σε σύλλογο 16 ετών και 11 μηνών, και στο Champions League 17 ετών και 9 μηνών. Στην ίδια, περίπου, ηλικία (18 ετών και 4 μηνών) ο «CR7»: Είχε πετύχει το πρώτο του επίσημο γκολ όταν ήταν 17 ετών και 8 μηνών. Δεν είχε σκοράρει στο Champions League έως τα 20. Είχε έρθει τρίτος στην κατάταξη για «Golden Boy». Σε 31 αγώνες είχε πέντε γκολ και επτά ασίστ. Στις μικρές εθνικές ομάδες 15 γκολ, κανένα χατ-τρικ και κανέναν τίτλο. Εκανε ντεμπούτο με την εθνική Ανδρών σε ηλικία 18 ετών και έξι μηνών, σε σύλλογο 17 ετών και έξι μηνών, και στο Champions League 17 ετών και έξι μηνών.

https://www.youtube.com/watch?v=6gq41tFIEuQ

Εάν η μετακίνηση του Εμπαπέ στη Ρεάλ ολοκληρωθεί, το ποδόσφαιρο θα έχει γράψει άλλη μία απίθανη ιστορία. Πριν από τέσσερα χρόνια, ο 14χρονος -τότε- Γάλλος είχε επισκεφθεί το προπονητικό κέντρο των Μαδριλένων, για να γνωρίσει από κοντά τους ποδοσφαιρικούς του ήρωες. Ιδίως τον Κριστιάνο. Το παιδικό του δωμάτιο ήταν γεμάτο με αφίσες του Πορτογάλου. Ο μικρός είχε βγάλει και μία φωτογραφία δίπλα στο ίνδαλμά του – του έφτανε στον ώμο. Τώρα, ο θαυμαστής του Ρονάλντο είναι πολύ πιθανό να γίνει συμπαίκτης του. Και, μάλιστα, με τα διπλάσια χρήματα από τα 90 εκατομμύρια ευρώ που είχε κοστίσει στη Ρεάλ, το 2009, ο πορτογάλος σούπερ-σταρ.

«Τα ποσά που καταβάλλονται για μετεγγραφές είναι παράλογα. Κανένας δεν αξίζει τόσα χρήματα», είχε πει προ καιρού ο Τόμας Μίλερ. Την ίδια άποψη έχουν εκφράσει και πολλοί άλλοι, πολύ πριν από τον γερμανό άσο. Η πραγματικότητα, όμως, διαφωνεί μαζί τους.

Το καλοκαίρι του 1973 ο Γιόχαν Κρόιφ έγινε ο πρώτος που έσπασε το φράγμα του εκατομμυρίου (δολαρίων), που τότε αντιστοιχούσαν σε 922.000 αγγλικές λίρες, για να μετακινηθεί από τον τότε Πρωταθλητή Ευρώπης, Αγιαξ, στην Μπαρτσελόνα σπάζοντας το κοντέρ. «Κανείς δεν μπορεί να κοστίζει τόσα λεφτά», είχε σχολιάσει ο Αλφρέδο ντι Στέφανο. Ο πιο ακριβός παίκτης του Κόσμου εκείνη την εποχή ήταν ο ιταλός φορ Πιέτρο Αναστάζι, τον οποίο η Γιουβέντους είχε αγοράσει -το 1968- από τη Βαρέζε με περίπου 500.000 δολάρια. Οι ιταλικές εφημερίδες έγραφαν, τότε, πως εάν ένας καλός παίκτης -αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο- όπως ο Αναστάζι, αξίζει μισό εκατομμύριο, ο Πελέ θα ‘πρεπε να απαιτήσει από την επόμενη ομάδα του να τον κάνει… Πάπα.

Το 1979 ήρθε η σειρά του σερ Στάνλεϊ Μάθιους να… βγει απ’ τα ρούχα του, όταν η Νότιγχαμ Φόρεστ αγόρασε (από την Μπέρμιγχαμ) τον Τρέβορ Φράνσις με ένα εκατομμύριο λίρες (το προηγούμενο ρεκόρ μετεγγραφής στην Αγγλία ήταν 550.000). Ο εμβληματικός εκπρόσωπος της ρομαντικής εποχής του αγγλικού ποδοσφαίρου είχε κάνει λόγο για «φούσκα έτοιμη να σκάσει», αναφερόμενος στους υπερτιμημένους ποδοσφαιριστές, γενικώς. Ο προπονητής της Φόρεστ, Μπράιαν Κλαφ, «του τη φύλαγε». Οταν, λίγο καιρό αργότερα, ο Φράνσις σκόραρε το μοναδικό γκολ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του ’79, δήλωσε πως ο παίκτης αποκτήθηκε… σε τιμή ευκαιρίας.

https://www.youtube.com/watch?v=_puTabcb8Ik

Εδώ και μισό αιώνα δεν έχει υπάρξει μετεγγραφή με ποσό – ρεκόρ, που να μην ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Η πιο πρόσφατη ήταν αυτή του Πολ Πογκμπά, το περασμένο καλοκαίρι, για τον οποίο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέβαλε στη Γιουβέντους πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Στην περίπτωση του Ζινεντίν Ζιντάν, μάλιστα, που το 2001 έσπασε το «φράγμα» των 60 εκατομμυρίων ευρώ, μέχρι και ο ίδιος είχε πει πως δεν άξιζε ένα τόσο μεγάλο ποσό. Ακόμη και για τα χρήματα που κόστισε (στη Νάπολη) ο Ντιέγκο Μαραντόνα υπήρξαν ενστάσεις. Ο Σέρτζιο Κλερίτσι, πρώην «αστέρας» της ομάδας του ιταλικού Νότου, είχε δηλώσει δημοσίως, το 1984, πως οι Ναπολιτάνοι ξόδεψαν απίθανα λεφτά (σχεδόν δέκα εκατομμύρια σημερινά ευρώ) «για έναν νεαρό που απέτυχε παταγωδώς στην Μπαρτσελόνα, ο οποίος δεν έχει αποδείξει τίποτα, ακόμα». Διανοούμενοι της πόλης είχαν συγκεντρώσει υπογραφές, ζητώντας από τον σύλλογο να το ξανασκεφτεί.

Οι φόβοι ότι το οικοδόμημα του ποδοσφαίρου είναι υπερτιμημένο, και ότι θα ‘ρθει η στιγμή που θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος, δεν επιβεβαιώθηκαν. Μόνο κάποιες πλατφόρμες συνδρομητικής τηλεόρασης πτώχευσαν -στη Γερμανία, την Ιταλία και την Αγγλία-, επιχειρώντας να πλειοδοτήσουν στον διαρκή πλειστηριασμό για την εικόνα της μπάλας. Οι σύλλογοι, ποτέ. Πάντα έβρισκαν τρόπους για να αυξήσουν τα έσοδά τους, ώστε να πληρώνουν όλο και πιο ακριβά τους επόμενους σούπερ-σταρ των γηπέδων.

Οσο κι αν τα νούμερα προκαλούν, ο Κρόιφ, ο Φράνσις, ο Μαραντόνα, ο Ζιντάν, ο Φίγκο, ο Κακά, ο Ρονάλντο ο Βραζιλιάνος, ο Ρονάλντο ο Πορτογάλος, ο Μπέιλ, ο Νεϊμάρ, ο Σουάρες, ο Ιμπραΐμοβιτς, τα έβγαλαν τα λεφτά τους. Κάποιοι άλλοι, που δεν τα άξιζαν ήταν -απλώς- οι αναπόφευκτες αστοχίες μιας ανθηρής βιομηχανίας θεάματος που γιγαντώνεται αναδεικνύοντας νέους πρωταγωνιστές. Και, για όποιον μπορεί να γίνει ο επόμενος «ήρωας», πληρώνει όσο – όσο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News