Δεν είναι δα φρέσκια ανακάλυψη: Τα τελευταία χρόνια η Τήνος αποκαλύπτει σταθερά ό,τι κρύβει η άχαρη «βιτρίνα» του λιμανιού της. Πίσω από το προσκύνημα του Ευαγγελισμού και του Δεκαπενταύγουστου και το εμπορικό πρόσωπο της Χώρας, το νησί έχει μια γοητεία μοναδική, μοιρασμένη στα δεκάδες εξαιρετικά διατηρημένα χωριά του, στους δρόμους που φιδογυρίζουν στις πλαγιές, τις πεζούλες, τα μαντριά και τους περιστερώνες, στα μονοπάτια που ακολουθούν αρχαίους δρόμους σε τοπία μοναδικής ομορφιάς.

Μα και η γεύση της Τήνου ονομαστή, όλα όσα σχηματίζουν τη γαστρονομική της ταυτότητα: η λούζα, τα αγκιναράκια και οι αγκιναρόπιτες, οι φρουτάλιες με τα έξοχα ντόπια λουκάνικα, τα αγριόχορτα και τα τσιμπητά τυροπιτάκια, τα παστέλια στα λεμονόφυλλα, το Βολάκι και το Πέτρωμα και ο βασιλιάς των τηνιακών τυριών, το καρίκι, το μπλε τυρί της Τήνου, που ωριμάζει μέσα σε κούφια κολοκύθα.

Αυτά τα γευστικά μονοπάτια «ανοίγει» χρόνο με τον χρόνο η μεγάλη γιορτή της τηνιακής γαστρονομίας, τα Tinos Food Paths, που φέτος στήθηκε για τρίτη χρονιά και κράτησε μια ολόκληρη εβδομάδα, από τις 8 έως τις 15 Μαΐου. Και είχαμε την τιμή να είμαστε εκεί, να δούμε πολλές από τις δράσεις, να μπούμε στα σπίτια, τα κατώγια και τις αυλές των Τηνιακών. Νέοι επιχειρηματίες, οινοποιοί, αλλαντοποιοί, τυροκόμοι, εστιάτορες, σεφ και νοικοκυρές συνέβαλαν στις δράσεις με περίσσιο κέφι, έμπνευση και την πεμπτουσία της φιλοξενίας.

Δείτε όλο το κείμενο εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News