Μπήκε στο γήπεδο – «καμίνι» του Ερυθρού Αστέρα, εκεί όπου όλοι οι άλλοι μνηστήρες του τίτλου στην εφετινή Ευρωλίγκα ηττήθηκαν, αποφασισμένος και συγκεντρωμένος. Με αυτή την άμυνα που είναι ικανή να «στραγγαλίσει» τον πιο ικανό αντίπαλο, στην καλύτερή του βραδιά. Κρατούσε το προβάδισμα, ώσπου δέχθηκε ένα σερί 18-0, από το 27′ έως το 33′:30″. Νάτο, πάλι, το μυστήριο του τρίτου δεκαλέπτου – κάτι πρέπει να γίνει μ’ αυτό. Οταν όλοι οι παίκτες του έδειχναν ανήμποροι να αντιδράσουν, ένας απ’ αυτούς… φόρεσε τη στολή του Σούπερμαν. Αυτή τη φορά ήταν ο Δημήτρης Αγραβάνης, που με 11 σερί πόντους έβαλε φρένο στο ξέσπασμα των Σέρβων. Κι όταν το ματς έγινε θρίλερ «καθάρισε» ο ελληνικός κορμός του. Πήρε τη νίκη με «ψυχή», με τύχη και μ’ ένα καλάθι της τελευταίας στιγμής. Κλασικός Ολυμπιακός.

Αλλη μία «refuse to lose» παράσταση του πρωταθλητή Ελλάδας, που αρνείται να χάσει ακόμα και όταν δεν έχει παίξει πολύ καλά, όπως χθες (Τετάρτη) στο Βελιγράδι. Αν υπάρχει κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει απ’ όλες τις ομάδες της Ευρωλίγκας, αυτό είναι ο χαρακτήρας του. Το πάθος, το πείσμα, το «μέταλλο», η ψυχραιμία, η σκληράδα των παικτών του. Το ότι δεν τα παρατάνε ποτέ. Απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, που «σιχαίνεται» να χάνει από ελληνική ομάδα (και μάλιστα μπροστά σε 18.000 οπαδούς του), ακόμη κι αν αυτή είναι «αδελφική», ο Ολυμπιακός βρήκε τον τρόπο να ξεφύγει από μία ήττα που τον πλησίασε σε απόσταση αναπνοής.

Ο τρόπος θύμισε το νικητήριο καλάθι της Κωνσταντινούπολης, το 2012, το οποίο του είχε χαρίσει την Κούπα. Ο Γκριν, σε ρόλο Σπανούλη, πήρε τον διάδρομο και πάσαρε -τη στιγμή που έπρεπε- στον Πρίντεζη, ο οποίος έγραψε το 62-64 με ένα πανομοιότυπο «πεταχτάρι», ίσως το πιο αξιόπιστο σουτ στην Ευρώπη. Οταν η μπάλα έσκασε μέσα στο καλάθι των Σέρβων, απέμεναν τέσσερα δευτερόλεπτα σκάρτα για το τέλος της παράτασης, με τον Ράντονιτς να μην έχει ούτε τάιμ-άουτ στη διάθεσή του. Ηταν το highlight της αναμέτρησης. Είχε προηγηθεί μία φοβερή άμυνα του Παπαπέτρου στον Γκούντουριτς, μερικά δευτερόλεπτα νωρίτερα, και μία ακόμη, του Πρίντεζη, στο τέλος της κανονικής διάρκειας. Ηταν η άμυνα, κυρίως, που έκοψε τα φτερά των γηπεδούχων. Στο τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα ο Ερυθρός Αστέρας πέτυχε τρία καλάθια, όλα κι όλα, σ’ ένα γήπεδο που «κόχλαζε».

Ωστόσο, το τελευταίο καλάθι του υπαρχηγού και οι άμυνες «αυτοθυσίας» δεν θα είχαν κανένα νόημα, εάν προηγουμένως δεν έλαμπε το άστρο του Δημήτρη Αγραβάνη. Ηρθε (σχεδόν) «από το πουθενά», έβαλε τους σερί πόντους του -όπως είχε κάνει πέρυσι στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό-, πήρε επιθετικά ριμπάουντ, «γύρισε» το ματς. Η ομάδα που κερδίζει ένα τέτοιο παιχνίδι με πρωταγωνιστή τον δωδέκατο παίκτη της, δεν έχει τιίποτα να φοβηθεί σε μία σειρά πέντε αγώνων, όπου το «βάθος» του πάγκου παίζει, συνήθως, καθοριστικό ρόλο. Τη λίστα των διακριθέντων (Αγραβάνης, Γκριν, Πρίντεζης) συμπληρώνει ο Κώστας Παπανικολάου, ο πιο σταθερός σε απόδοση παίκτης του Ολυμπιακού εδώ και μήνες.

Η νίκη στο Βελιγράδι αποκτά ιδιαίτερη αξία, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Λοτζέσκι και ο Σπανούλης δεν ήταν σε θέση να βοηθήσουν. Ο Λοτζέσκι δεν βρισκόταν, καν, στη «δωδεκάδα». Ο αρχηγός, για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα -έπειτα από 243 αγώνες- έμεινε άποντος. Στα 16′:24″ που αγωνίστηκε είχε 0/3 τρίποντα, ενώ δεν σκόραρε ούτε με βολή. Είναι κι αυτό ένα από τα χαρακτηριστικά του εφετινού Ολυμπιακού: όσες ελλείψεις κι αν έχει, ακόμα και στα εκτός έδρας ματς αισθάνεται άτρωτος.

Ο Ολυμπιακός «κλείδωσε» την τρίτη θέση στην κανονική περίοδο και εξασφάλισε το αβαντάζ έδρας στους προημιτελικούς της Euroleague. Μέχρι την Τρίτη 18 Απριλίου, λοιπόν, μπορεί να ηρεμήσει, να ξεκουραστεί, να ανασυγκροτηθεί, να δώσει «ανάσες» στους παίκτες που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος των αλλεπάλληλων, εξουθενωτικών αγώνων στην Ευρώπη. Τους αγώνες που απομένουν μέχρι την έναρξη των play-offs, έχει την πολυτέλεια να τους δει σαν δυνατά τεστ προετοιμασίας. Σε αυτό το διάστημα των τριών+ εβδομάδων έχει πολλά να διορθώσει, εάν θέλει να φτάσει με την ίδια επιτυχία ώς το τέλος της διοργάνωσης: να λύσει το πρόβλημα της ξαφνικής αφλογιστίας που συχνά παρουσιάζουν οι περιφερειακοί του (όπως συνέβη χθες), να αποκτήσει μεγαλύτερη σταθερότητα στο παιχνίδι του, και να βοηθήσει τον Σπανούλη και τον Γιάνγκ να βρουν τους ρυθμούς τους. Εάν φτάσει στο Φάιναλ-Φορ, αυτές οι «λεπτομέρειες» μπορεί να κρίνουν την τύχη του.

Για να μην πέσει στην τέταρτη θέση της κανονικής περιόδου, ο Ολυμπιακός αρκεί να μην κάνει δύο ήττες παραπάνω από τη Φενέρμπαχτσε. Εύκολο. Για να ανέβει ψηλότερα από την τρίτη, θα πρέπει να νικήσει τη Ρεάλ καλύπτοντας τη μεγάλη διαφορά του πρώτου αγώνα (-18) ή την ΤΣΣΚΑ (-6) στον τελευταίο αγώνα. Αλλιώς, να κάνει δυο νίκες παραπάνω και από τις δυο. Δύσκολο. Οπότε, ως τρίτος, θα διασταυρωθεί με τον έκτο. Εάν ο Παναθηναϊκός δεν νικήσει, απόψε, στη Βασκονία, ο έκτος -πιθανότατα- θα είναι αυτός. Ο δεύτερος «αιώνιος» προημιτελικός στα χρονικά της Ευρωλίγκας πλησιάζει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News