1212
Οι τέσσερις ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Από αριστερά Στέλιος Κούλογλου, Δημήτρης Παπαδημούλης, Ταμίλα Κούνεβα και Κώστας Χρυσόγονος | twitter

Ευρωβουλευτές ΣΥΡΙΖΑ: «Η κοινωνική Ευρώπη είναι η πρόταση των προοδευτικών δυνάμεων»

Protagon Team Protagon Team 23 Μαρτίου 2017, 18:12
Οι τέσσερις ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Από αριστερά Στέλιος Κούλογλου, Δημήτρης Παπαδημούλης, Ταμίλα Κούνεβα και Κώστας Χρυσόγονος
|twitter

Ευρωβουλευτές ΣΥΡΙΖΑ: «Η κοινωνική Ευρώπη είναι η πρόταση των προοδευτικών δυνάμεων»

Protagon Team Protagon Team 23 Μαρτίου 2017, 18:12

Ο τέσσερις ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Στέλιος Κούλογλου και Κώστας Χρυσόγονος, με αφορμή την 60η επέτειο από τη Συνθήκη της Ρώμης υπογράφουν κοινό άρθρο και ετοίμασαν σχετικό βίντεο, συνοψίζοντας τα διλήμματα της ΕΕ και τις προκλήσεις στις οποίες καλούνται να απαντήσει η Αριστερά στην Ευρώπη.

Με την ίδια αφορμή ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Σιούφας, σε δήλωσή του, αναπτύσσει το σκεπτικό του σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη θέση της χώρας μας μέσα σε εκείνη.

Οι τέσσερις Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν πως «οι μέχρι τώρα πρωτοβουλίες, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να ενισχυθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη σαφήνεια και στόχευση (…)» ώστε να αναπτυχθεί μια πολιτική «που θα έχει ως πυλώνες την κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη, την προστασία των δικαιωμάτων, την μεγαλύτερη κοινωνική και περιφερειακή σύγκλιση, και τη βιώσιμη ανάπτυξη».

Από την πλευρά του ο κ. Σιούφας υπογραμμίζει: «Μόνο οι ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να υπερασπιστούν το ευρωπαϊκό ιδεώδες, τις αρχές και τις αξίες του, τη Δημοκρατία και το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Εάν, άλλωστε, επικρατήσουν συνθήκες Βαβέλ, οι κίνδυνοι είναι ορατοί και καταστροφικοί. Το τέλος του ευρωπαϊκού οράματος, σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι αναπόφευκτο, άδοξο και οδυνηρό».

Το άρθρο των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ


Η Κοινωνική Ευρώπη είναι η πρόταση των προοδευτικών δυνάμεων

Η επέτειος από τα 60 χρόνια της Συνθήκης της Ρώμης είναι μια πολύ καλή αφορμή για να εξετάσουμε θεσμικά και πολιτικά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Οι προσπάθειες και πρωτοβουλίες ωστόσο δεν εκκινούν και δεν σταματούν στις 25 Μαρτίου στη Ρώμη. Αντίθετα, τροφοδοτούνται από τη μαζική συμμετοχή και κινητοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών, που εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να μεταφέρουν τις βαθιές ανησυχίες τους στις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης.

Η Αριστερά και οι ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη οφείλουν να κινηθούν με συγκεκριμένο πλάνο και στρατηγική για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων πολιτών. Οι μέχρι τώρα πρωτοβουλίες, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να ενισχυθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη σαφήνεια και στόχευση, καθώς βρισκόμαστε ενώπιον κορυφαίων διλημμάτων: είτε θα απαντήσουμε στις ανησυχίες των πολιτών, με μια πολιτική που θα έχει ως πυλώνες την κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη, την προστασία των δικαιωμάτων, την μεγαλύτερη κοινωνική και περιφερειακή σύγκλιση, και τη βιώσιμη ανάπτυξη, είτε θα αφεθούμε στις διαλυτικές δυνάμεις του συντηρητισμού και της ακροδεξιάς, που θέλουν την επιστροφή στην Ευρώπη των ελίτ, του εθνικισμού, των κλειστών συνόρων, την οπισθοδρόμηση σε μια «α λα καρτ» Ευρώπη που θα τρέχει σαν λαγός για να εξυπηρετήσει τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων και θα πηγαίνει σαν χελώνα σε ζητήματα που αφορούν την κοινωνική πλειοψηφία, τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.

Η ελληνική κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επιχειρούν να αναπτύξουν μια κοινωνική ατζέντα που οδηγεί στο ριζικό μετασχηματισμό της ΕΕ, με στόχο την επιστροφή στις βασικές ιδρυτικές αξίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος: την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη, την βιώσιμη ανάπτυξη και τη δημοκρατία. Η δημιουργία ενός εναρμονισμένου πλαισίου φορολογικής και κοινωνικής πολιτικής, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, η αμοιβαιοποίηση του δημόσιου χρέους, ο πλήρης σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η δημιουργία «εργαλείων» για την πρόληψη της φοροδιαφυγής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η αύξηση των επενδύσεων και η ισομερής μεταφορά πόρων προς τις αδύναμες περιφέρειες της Ευρώπης, η ταχύτερη εφαρμογή του προγράμματος μετεγκατάστασης προσφύγων και η ενσωμάτωσή τους στα κράτη-μέλη, η ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ, η ενίσχυση της δημοκρατικής λογοδοσίας και του δημοκρατικού ελέγχου του Eurogroup και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, που σήμερα αιωρούνται έξω από το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, βρίσκονται στον «πυρήνα» της πολιτικής μας ατζέντας και αποτυπώνουν το πολιτικό και ιδεολογικό μας πλαίσιο. Στο κέντρο της κοινωνικής μας ατζέντας παραμένει η μείωση της ανεργίας και η  εξασφάλιση θέσεων αξιοπρεπούς εργασίας για όλους του Ευρωπαίους πολίτες.

Την ίδια στιγμή, οφείλουμε να γνωρίζουμε τα όρια των δυνατοτήτων μας, αλλά και τους συσχετισμούς που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Η προώθηση των πολιτικών μας προτάσεων απαιτεί στρατηγικές συγκλίσεις στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και των Πρασίνων. Προϋποθέτει διαρκείς ζυμώσεις με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και τα εργατικά συνδικάτα, απαιτεί σταθερά και οργανωμένα βήματα. Κυρίως και πάνω από όλα, απαιτεί όχι μόνο τη διαρκή ενημέρωση των πολιτών, αλλά και τη συμμετοχή τους στις πολιτικές διαδικασίες, τη συλλογική διεκδίκηση των αιτημάτων τους ως  βασική προϋπόθεση για να πετύχουμε όσα περισσότερα μπορούμε και προσδοκούν οι λαοί της Ενωμένης Ευρώπης από μια σύγχρονη Αριστερά που παραμένει και επιμένει οραματικά.

 Η δήλωση Σιούφα


Οι φυγόκεντρες τάσεις

Καθώς συμπληρώνονται 60 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, της Συνθήκης που θεμελίωσε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, το ερώτημα «Quo vadis, Europa?» (σ.σ. «Πού πηγαίνεις, Ευρώπη;») επανέρχεται πιο επιτακτικά από ποτέ. ≈’◊¡—…”‘«—…œ” ƒ≈«”…”  ¡… Ã≈√¡” ≈”–≈—…Õœ” ≈–… ‘« ≈–¡Õ¡À≈…‘œ’—√…¡ ‘œ’ ë‘—œ–œÀ…‘… œ’ Õ¡œ’ ‘«” ¡»«Õ¡” Ã≈‘¡ ‘«ÕΕίναι, άλλωστε, αυταπόδεικτο πως η οικονομική κρίση, το Προσφυγικό, η πεποίθηση υποταγής των ευρωπαϊκών θεσμών στους ισχυρούς της Ευρώπης, προκάλεσαν έντονο ευρωσκεπτικισμό σε πολλές χώρες. Εφεραν ήδη το Brexit, άνοδο των εθνικιστικών κομμάτων, αλλά και φυγόκεντρες τάσεις που – αν συνεχιστούν – δεν πρόκειται να αφήσουν τίποτε όρθιο.

Οι εξαγγελθείσες πολιτικές – αν συνεχιστούν – της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, απέναντι στην ΕΕ, οδηγούν σε νέες πραγματικότητες και καμιά χώρα δεν θα μπορούσε να τις αντιμετωπίσει μόνη. Σε κάθε περίπτωση, δείχνουν ξεκάθαρα πως, σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη και όχι λιγότερη Ευρώπη.

Η λευκή βίβλος
Μπροστά σε όλα αυτά και ενόψει της επετειακής Συνόδου Κορυφής, στις 25 Μαρτίου, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει παρουσιάσει, κάτω από τον τίτλο «Λευκή Βίβλος», πέντε διαφορετικές διαδρομές, υπογραμμίζοντας πως μπορεί να αποτελέσουν την αρχή και όχι το τέλος του διαλόγου για το μέλλον της Ενωσης.

Παρ’ όλα αυτά, οι ηγέτες των τεσσάρων μεγαλύτερων χωρών της Ενωσης – της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας – σε πρόσφατη συνάντησή τους, έχουν ταχθεί υπέρ της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων. Εδειξαν, έτσι, πως η διακήρυξη στην οποία μπορεί να καταλήξει η επετειακή Σύνοδος έχει – σε ένα μεγάλο βαθμό – προαποφασιστεί.

Να μπουν μπροστά οι πολίτες
Είναι βέβαια γεγονός ότι τόσο η δημιουργία της Ευρωζώνης, όσο και η Συνθήκη Σένγκεν, έχουν ήδη ανοίξει τον δρόμο για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων. Επικράτησε, στις περιπτώσεις αυτές, η αρχή των ενισχυμένων συνεργασιών στη βάση κοινά αποδεκτών αρχών, χωρίς αποκλεισμούς. Δημιουργήθηκε μια ευαίσθητη ισορροπία που χρειάζεται ενίσχυση και όχι αποδυνάμωση. Το σχήμα που φαίνεται ότι προαποφασίστηκε, γίνεται ερήμην των πολιτών. Και είναι σχήμα για να διαφυλαχθεί το σύστημα, αγνοώντας ότι χάνουμε έτσι τους πολίτες. Μόνο οι ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να υπερασπιστούν το ευρωπαϊκό ιδεώδες, τις αρχές και τις αξίες του, τη Δημοκρατία και το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Εάν, άλλωστε, επικρατήσουν συνθήκες Βαβέλ, οι κίνδυνοι είναι ορατοί και καταστροφικοί. Το τέλος του ευρωπαϊκού οράματος, και σχεδόν σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι αναπόφευκτο, άδοξο και οδυνηρό. Και αυτό θα είναι ιστορικό έγκλημα των σημερινών ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι -έστω και αργά- οφείλουν να αποδειχτούν αντάξιοι, στην πρόκληση της Ιστορίας.

Τα οφέλη από την Ευρώπη
Οι Ελληνες, βυθισμένοι στην οικονομική κρίση, έχουμε σοβαρούς λόγους να δυσφορούμε για τις υπερβολικές αξιώσεις των εταίρων μας και την ανεπάρκεια της κοινοτικής αλληλεγγύης. Δεν μπορεί, ωστόσο, να λησμονούμε τα διαχρονικά οικονομικά, πολιτικά και εθνικά οφέλη της συμμετοχής μας στην Ενωση. Ούτε και το γεγονός πως δεν θα μπορούσαμε μόνοι ούτε την οικονομική κρίση, ούτε το Μεταναστευτικό να αντιμετωπίσουμε.

Εχουμε, επομένως, κάθε λόγο να επιμείνουμε αταλάντευτα: Η Ελλάδα να παραμείνει στον πυρήνα της ευρωπαϊκής εμβάθυνσης, ενεργά συμμέτοχος στις διαδικασίες ολοκλήρωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...