Οταν τη νύχτα των εκλογών η μισή Αμερική πήγαινε ανήσυχη για ύπνο, εκείνη ζούσε ένα εφιαλτικό απόγευμα. Κι ο λόγος ήταν η διαφορά ώρας. Η Τερέζα Σουκ ζει σε ένα νησάκι μόλις 1.000 κατοίκων στο σύμπλεγμα της Χαβάης. Να κοιμηθεί δεν μπορούσε, άνοιξε τον υπολογιστή της ψάχνοντας λίγη αλληλεγγύη. Κι ενώ όλοι εξέφραζαν την απελπισία τους, εκείνη έριξε το σύνθημα: «Πρέπει να διαδηλώσουμε».

Κάπως έτσι γεννήθηκε η ηγέτιδα του γυναικείου κινήματος που θα κατεβεί το ερχόμενο Σάββατο στους δρόμους της Ουάσινγκτον για να καταγγείλει τη μισογυνία και τον σεξισμό του Ντόναλντ Τραμπ. Η 65χρονη Τερέζα Σουκ, πρώην δικηγόρος, είναι πια γνωστή ως «Firestarter» – σε ελεύθερη απόδοση «Σπίθα». «Δεν έχω πολλούς φίλους στο Facebook, τον λογαριασμό μου τον άνοιξε ο γιος μου με ψεύτικο όνομα, Μάουι Κούπερ Σλιμ. Εγραψα το μήνυμα σε μια σελίδα υποστηρικτών της Χίλαρι. Και το επαναλάμβανα συνέχεια: “Πρέπει να κατεβούμε στους δρόμους”. Μέχρι που μια γυναίκα ονόματι Τζέιμι απάντησε “μέσα”» λέει μιλώντας στη Repubblica.

Και συνεχίζει: «Ζήτησα βοήθεια από τα παιδιά μου και έφτιαξα μια σελίδα στο Facebook που ονόμασα Million Women March έχοντας στο μυαλό μου την πορεία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Το ίδιο βράδυ είχαν δηλώσει συμμετοχή μόλις 40 γυναίκες. Αλλά το επόμενο πρωί δεν πίστευα στα μάτια μου: οι 40 είχαν γίνει 10.000. Στο messenger είχα τόσα μηνύματα που μου πήρε πέντε ώρες να τα διαβάσω. Στο μεταξύ, οι συμμετοχές αυξάνονταν».

Πόσες θα γίνουν τελικά; Υπομονή έως το Σάββατο.

Φωτό: Από διαδήλωση στο Σικάγο κατά του Ντόναλντ Τραμπ.  Θα την βρει τελικά από τις γυναίκες; Πηγή: Reuters /Kamil Krzaczynski

Η ομιλία της Τερέζα Μέι  έκανε τα στήθη των Βrexiters να φουσκώσουν από εθνική υπερηφάνεια. Αλλά πριν ακόμη προλάβει να βάλει την τελευταία τελεία, η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον έριξε το σύνθημα της ανεξαρτησίας. Λέγοντας τι; Οτι η αποχώρηση από την ενιαία αγορά θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για την σκοτσέζικη οικονομία και αντίθετη με τα εθνικά συμφέροντα της Σκωτίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία είναι «πολύ πιθανό».

Οι δημοσκοπήσεις, πάντως, δείχνουν ότι οι Σκοτσέζοι δεν τρελαίνονται για ένα δεύτερο δημοψήφισμα έπειτα από εκείνο του 2014 με το οποίο είχαν αποφασίσει την παραμονή τους στο Ηνωμένο Βασίλειο με ποσοστό 55,3%. Για την Νίκολα Στέρτζον, όμως, το πολιτικοοικονομικό μοντέλο που προωθεί το Λονδίνο και το οποίο βασίζεται στη χαμηλή φορολογία και τους χαμηλούς μισθούς καθιστά ένα δεύτερο δημοψήφισμα «αναπόφευκτο». Οπως πάντως σημειώνει ο Guardian, πολλά θα φανούν από τη συνάντηση που θα έχει αύριο ο σκοτσέζος υπουργός για το Brexit Μάικ Ράσελ με τον άγγλο ομόλογό του Ντέιβιντ Ντέιβις και τους εκπροσώπους της Ουαλίας και της Βόρειας Ιρλανδίας.

Αχ και να ‘τανε από μια πλευρά ο Ουίλιαμ Ουάλας.

Φωτό: Πολλοί φουσκωμένοι δεν είναι, αλλά πάντως η Σκωτία μυς έχει. Πηγή: Reuters/ Russell Cheyne

Δεν είναι ασυνήθιστο να φεύγει ένας διπλωμάτης από μια χώρα ερωτευμένος μαζί της. Είναι σπάνιο, όμως, να ερωτεύεται μια ολόκληρη χώρα έναν διπλωμάτη. Αλλά να που συνέβη στη Δανία και τον αμερικανό πρεσβευτή Ρούφους Γκίφορντ, ο οποίος στις 20 Ιαν0υαρίου θα εγκαταλείψει την Κοπεγχάγη εξαιτίας της ανάληψης της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ. Τι αφήνει πίσω του; Μια εκπομπή με τίτλο «Είμαι ο πρεσβευτής της Αμερικής» που αγαπήθηκε πολύ από τους δανούς τηλεθεατές, ένα βιβλίο μαγειρικής και μια αυτοβιογραφία που θα γίνει ταινία κινουμένων σχεδίων.

Πώς να μην τον ερωτευτούν οι Δανοί; «Αλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη διπλωματία» θα έλεγε πρόσφατα ο δημοσιογράφος Σόρεν Λίπερτ. Ο Γκίφορντ, μας πληροφορεί η Monde, είχε τοποθετηθεί στην Κοπεγχάγη τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Ηταν 39 ετών και ο έκτος ανοικτά ομοφυλόφιλος πρεσβευτής στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Δανίας Μάρτιν Λίντεγκααρντ τον περιγράφει σήμερα ως «πιονιέρο της σύγχρονης διπλωματίας, μιας διπλωματίας ανοικτής που κατάφερε να αγγίξει όλους τους Δανούς». Και στις Ηνωμένες Πολιτείες πολλοί συνάδελφοί του σκέπτονται να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.

Ο ίδιος σκοπεύει να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες και να αναμειχθεί με την πολιτική διεκδικώντας το αξίωμα του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης. Γιατί η «άλλη» Αμερική, η δική μας, εξακολουθεί να υπάρχει.

Φωτό: Ο Ρούφους Γκίφορντ (δεξιά) με τον σύζυγό του Στίβεν ΝτεΒίνσεντ στο γκέι παρέιντ της Κοπεγχάγης. Πηγή: Le Monde/AP/SIPA/Miriam Dalsgaard

Εως τώρα ξέρουμε ότι οι νυχτερίδες βαμπίρ, γνωστές και ως δεσμοδοντίτες, έπιναν ανθρώπινο αίμα μόνο στα σπλάτερ του σινεμά. Φαίνεται ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα είδος που αντέγραψε στη ζωή του τη τέχνη: σύμφωνα με ερευνητές του βραζιλιάνικου πανεπιστημίου Περμαμπούκο, στο δείγμα αίματος που λήφθηκε από μια αποικία νυχτερίδων στη Βραζιλία ανακαλύφθηκαν ίχνη ανθρώπινου DNA.

Η ανακάλυψη, αναφέρει η New York Post που έχει και τις σχετικές πληροφορίες, ανατρέπει στην ουσία τη θεωρία ότι οι νυχτερίδες δεν τρέφονται με αίμα άλλων θηλαστικών. Φαίνεται επίσης ότι αυτό που κάνει αυτό το είδος νυχτερίδας να προτιμά το ανθρώπινο αίμα είναι η αραιότητά του και η υψηλή του περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες σε αντίθεση με το αίμα των πουλιών που είναι λιπώδες. Το είδος αυτό απαντάται κυρίως στην Αμερική, το Μεξικό, η Βραζιλία και την Αργεντινή.

Αρα δεν κινδυνεύουμε εδώ. Που πάντως μας πίνουν το αίμα οι φόροι.

Φωτό: Νυχτερίδα βαμπίρ παγιδευμένη σε ιστό στον Αμαζόνιο. Πηγή: ΝΥΡ/ΑΡ