Αν και η Μπάγερν Μονάχου αριθμεί πάνω από 280.000 μέλη -τα περισσότερα από κάθε άλλον ποδοσφαιρικό σύλλογο-, οι γενικές συνελεύσεις της χωράνε σε αίθουσες των πέντε, έξι ή επτά χιλιάδων θέσεων. Η χθεσινή, όμως, ήταν ξεχωριστή. Εξω από το «Audi Dome» του Μονάχου είχαν τοποθετηθεί από νωρίς ειδικές τέντες για να εξυπηρετήσουν την πρωτοφανή κοσμοσυρροή. Ο Ούλι Χένες επέστρεφε. Ολοι ήθελαν να τον καλωσορίσουν και να τον ψηφίσουν.

Ακριβώς 938 ημέρες μετά την αναγκαστική παραίτησή του, λόγω του σκανδάλου φοροδιαφυγής που συντάραξε τη Γερμανία και τον έστειλε στη φυλακή, η μεγάλη δόξα της βαυαρικής ομάδας επέστρεψε στην προεδρία συγκεντρώνοντας το 98,5% των ψήφων. Αλλωστε, ήταν ο μοναδικός υποψήφιος. Ακόμη και ο απερχόμενος πρόεδρος, Καρλ Χόπφνερ, έκανε στην άκρη για να ανοίξει τον δρόμο στον «Mr. FC Bayern», ο οποίος οδήγησε τον σύλλογο σε ένα οικονομικό «θαύμα».

Η ιστορία του Χένες είναι ένα παραμύθι του καιρού μας. Οπως έγραψαν οι New York Times, η περιπέτειά του «έφερε τη γοητεία ενός αθλητή – ήρωα αντιμέτωπη με την ολοένα αυξανόμενη λαϊκή οργή για τους πλούσιους και ισχυρούς που φοροδιαφεύγουν». Περισσότερο από αθλητικό μυθιστόρημα, είναι ένα ψυχογράφημα: του 65χρονου πρώην άσου και της γερμανικής κοινωνίας.

Για όποιον δεν ζει στη Γερμανία, είναι δύσκολο να κατανοήσει το μέγεθος της διασημότητάς του. Επιχειρηματίες και πολιτικοί -ακόμη και η καγκελάριος Μέρκελ- ζητούσαν τη γνώμη του. Το ίδιο και τα τοκ-σόου της γερμανικής τηλεόρασης. Ο Χένες σπανίως μιλούσε για ποδόσφαιρο – είχε περάσει σε άλλη διάσταση. Τα σχόλιά του ήταν πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. Σε κάθε ευκαιρία εξέφραζε τον θαυμασμό του για τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε και επιχειρηματολογούσε υπέρ της λιτότητας. Τα έλεγε πάντοτε «έξω απ’ τα δόντια».

Στα νιάτα του έπαιζε δεξί εξτρέμ. Ηταν ο ταχύτερος παίκτης της εποχής του, καθώς έτρεχε τα 100 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα. Αναδείχτηκε πρωταθλητής Ευρώπης και Κόσμου με τη Δυτική Γερμανία και κατέκτησε τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών με τους Βαυαρούς. Επειτα από έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, επί τρία χρόνια αγωνιζόταν με παυσίπονα και κορτιζόνη. Το 1979 σταμάτησε το ποδόσφαιρο και μεταπήδησε στο μάνατζμεντ της Μπάγερν Μονάχου. Ηταν μόλις 27 ετών.

Η ομάδα του -η πιο δημοφιλής στη Γερμανία- βούλιαζε στα χρέη. Μέσα σε 20 χρόνια έγινε το πιο υγιές κλαμπ στην Ευρώπη. Μόλις χθες (Παρασκευή) η Μπάγερν ανακοίνωσε έσοδα 626,8 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη 33 εκατ. ευρώ για τη χρήση 2015-2016. Σύμφωνα με την Frankfurter Allgemeine Zeitung, ξεπέρασε -σε οικονομικό επίπεδο- ακόμα και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Εργο Χένες. Για τις πολύτιμες υπηρεσίες του, τα μέλη του συλλόγου τον ψήφισαν για πρόεδρο δυο φορές (το 2009 και το 2012), με ποσοστά άνω του 97%.

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ τον αποκαλούσε… «Πατέρα Τερέζα». Σύμφωνα με την Sueddeutsche Zeitung, οι δωρεές του (από την τσέπη του) έφταναν τα 2 εκατ. ευρώ ετησίως. Προτού τα… άπλυτά του βγουν στη φόρα, τέσσερις στους πέντε Γερμανούς δήλωναν ότι ήθελαν «περισσότερο Χένες» στη δημόσια ζωή: εργατικότητα, ειλικρίνεια, αποτελεσματικότητα, κοινωνική προσφορά και ηθική ακεραιότητα.

Η ντροπιαστική αποκαθήλωση του «ιδανικού Γερμανού» άρχισε το πρωί της 4ης Δεκεμβρίου 2010, με ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα. Σύμφωνα με το Spiegel, ένας ανώνυμος πληροφοριοδότης με ελβετική προφορά κάλεσε το δικηγορικό γραφείο «Χόφμαν και Σία», κατήγγειλε ότι ο πρόεδρος της Μπάγερν διατηρεί κρυφούς λογαριασμούς στην τράπεζα Vontobel και ζήτησε να ενημερωθεί η γερμανική Δικαιοσύνη. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, ο πληροφοριοδότης αποκάλυψε στις εισαγγελικές αρχές, ονόματα και συναλλαγές.

As expected, Uli Hoeneß back as president. 2 days later, Franck Ribéry extends his Bayern contract until 2018 pic.twitter.com/1P3DXFJAgR

— Bayern & Germany (@iMiaSanMia) November 27, 2016

Στις 15 Ιανουαρίου 2013, η τράπεζα ειδοποίησε τον Χένες ότι «κάποιοι δημοσιογράφοι του Stern κάνουν περίεργες ερωτήσεις». Εκείνος, για να προλάβει τη διαπόμπευση, εμφανίστηκε αυτοβούλως στις Αρχές και ομολόγησε φοροδιαφυγή ύψους 3,5 εκατ. ευρώ. Στη δίκη αποδείχτηκε ότι το ποσό ήταν πολύ μεγαλύτερο: 28,5 εκατ. ευρώ. Τα media άρχισαν τους υπολογισμούς: ο Χένες είχε κλέψει από το γερμανικό κράτος 30 παιδικούς σταθμούς ή τους μισθούς 650 δασκάλων. Στη χώρα όπου ο φοροφυγάς ονομάζεται «Steuersünder» (φορο-αμαρτωλός), η κοινή γνώμη σοκαρίστηκε από τις αποκαλύψεις.

Καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών και έξι μηνών χωρίς αναστολή. Τότε, κόντρα στις συμβουλές των δικηγόρων του, έκανε την «κίνηση – ματ». Δήλωσε πρόθυμος να πληρώσει για το αμάρτημά του, αρνούμενος να προσφύγει στο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Οι εκδηλώσεις συμπαράστασης και σεβασμού προς το πρόσωπό του -ακόμα και από τη Μέρκελ- ήταν πρωτοφανείς. Ο φορο-αμαρτωλός έγινε, πάλι, το πρότυπο του ηθικού και επιτυχημένου Γερμανού.

Οδηγήθηκε στη φυλακή του Λάντσμπεργκ -εκεί όπου ο Αδόλφος Χίτλερ έγραψε το βιβλίο του «Ο Αγών μου», στις αρχές της δεκαετίας των ’20s- ανάμεσα σε δολοφόνους, βιαστές και εμπόρους ναρκωτικών. Ψυχολόγοι προέβλεπαν ότι θα καταρρεύσει. Αλλά εκείνος επέζησε όπως τότε, το 1982, που το μικρό αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε μαζί με τρεις φίλους του, συνετρίβη. Ηταν ο μόνος που σώθηκε. Ενας δασοκόμος τον βρήκε αιμόφυρτο να περιπλανιέται στο δάσος. Το ίδιο δυνατοί στάθηκαν η σύζυγός του, Σούζι, και τα δυο τους παιδιά, που ανέλαβαν την επιχείρηση με τα λουκάνικα την οποία είχε ιδρύσει το 1985, και έκανε ετήσιο τζίρο 55 εκατ. ευρώ.

Εμεινε έγκλειστος επί επτά μήνες. Υστερα έκανε χρήση του νόμου που προβλέπει ότι ο κρατούμενος μπορεί, αν βρει εργασία, να βγαίνει το πρωί και να επιστρέφει στο κελί του το βράδυ. Ποιος τον προσέλαβε; Η Μπάγερν, φυσικά. Αφού εξέτισε τους 21 από τους 42 μήνες της ποινής του, τον περασμένο Φεβρουάριο αφέθηκε ελεύθερος.

Μισό λεπτό, όμως. Για να έχει αποκρύψει κάποιος φόρους σχεδόν 30 εκατομμυρίων ευρώ, ο άδηλος τραπεζικός λογαριασμός του θα πρέπει να ξεπερνά τα 300 ή και 400 εκατ. ευρώ. Πού τα βρήκε ο Χένες τόσα λεφτά; Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ρόμπερτ Λούις Ντρέιφους (πρόεδρος της Adidas, ο οποίος δεν ζει πια) του είχε δανείσει 20 εκατ. μάρκα το 2000 και με αυτά ο Χένες «έπαιζε» στα χρηματιστήρια και στην αγορά συναλλάγματος. Ισχυρίστηκε πως πραγματοποιούσε -μόνος του- περίπου 30 ηλεκτρονικές συναλλαγές την ημέρα, επί 12 χρόνια. Οσοι τον γνωρίζουν, μαρτυρούν ότι δεν γνωρίζει ούτε να ανοίγει τον υπολογιστή…

Και γιατί ο Ντρέιφους, δηλαδή η Adidas, να του δανείσει αυτό το ποσό; Πώς 20 εκατομμύρια μάρκα μπορούν να γίνουν 300 ή 400 εκατ. ευρώ μέσα σε μια δωδεκαετία; Είναι ο Χένες τέτοια ιδιοφυΐα στα οικονομικά; Μήπως το αρχικό κεφάλαιο ήταν πολύ μεγαλύτερο; Μήπως οι φήμες για τα «μαύρα ταμεία» της Μπάγερν αληθεύουν; Ποτέ δεν θα μάθουμε, αφού το μυστήριο δεν φωτίστηκε ούτε στη δίκη.

Τον Μάρτιο του 2014, το εξώφυλλο του Spiegel είχε προβλέψει ότι «το παιχνίδι τελείωσε» για τον πανίσχυρο γερμανό παράγοντα. Οπως αποδείχτηκε, το δίκιο το είχε ο Γιάκομπ Αουγκστάιν -εκδότης της αριστερής εφημερίδας Der Freitag- όταν έλεγε πως «πρώτη φορά θα πάει κάποιος φυλακή, περπατώντας πάνω σε κόκκινο χαλί». Για την πλειονότητα των Γερμανών, ο Χένες δεν είναι ο δακτυλοδεικτούμενος φοροφυγάς, αλλά ο αυτοδημιούργητος γιος κρεοπώλη από το Ουλμ που έφτασε ψηλά χωρίς να σπουδάσει και φορτώθηκε ξένες αμαρτίες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News