Πού μπορεί να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ; Πώς μπορεί να ξεκολλήσει από τα μονοψήφια ποσοστά που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις –ποσοστά που υποχωρούν ακόμα και στο 4,5% που έδωσε πριν από δύο εβδομάδες η έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας; Ο προβληματισμός είναι διάχυτος στην ευρύτερη Κεντροαριστερά, όχι μόνο στη Χαριλάου Τρικούπη. Σε αυτό το πλαίσιο είναι χαρακτηριστικό το σχετικό σημείωμα των Γιάννη Μαστρογεωργίου και Γιώργου Παπούλια, οι οποίοι στο τελευταίο δελτίο πολιτικής ανάλυσης και εκτίμησης που εξέδωσε το Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, εστιάζουν την προσοχή τους στην τακτική που ακολουθεί σήμερα το επίσημο ΠΑΣΟΚ και παραθέτουν ένα διδακτικό παράδειγμα από το παρελθόν με μια φράση του θρυλικού βουλευτή της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού.

Γράφουν οι δύο πολιτικοί επιστήμονες για το ΠΑΣΟΚ του σήμερα και τις κινήσεις του, καλώντας το ουσιαστικά να προβεί σε κινήσεις υπέρβασης:

«Η ελπίδα του κόμματος να συγκινήσει πρώην ψηφοφόρους του που θα είναι και πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να γίνουν μελλοντικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα πιθανό σενάριο. Αν υπάρχει πιθανότητα επιστροφής ψηφοφόρων από το ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ, αυτή θα αφορά ψηφοφόρους μεγάλης ηλικίας με αντιδεξιά αισθήματα και παραστάσεις που θα προκαλεί, κυρίως, το επίθετο “Μητσοτάκης”. Το ηλικιακό υπόβαθρο των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ άλλωστε, αποτελείται κατά κύριο λόγο από ψηφοφόρους άνω των 50 ετών.

» Κι ενώ στη Χαρ. Τρικούπη επενδύουν τα πάντα στην προοπτική επιστροφής ψηφοφόρων, αδιαφορούν πλήρως για κινήσεις υπέρβασης που θα προκαλούσαν τον «επαναπατρισμό» ανενεργών και απογοητευμένων στελεχών, όχι μόνο σε επίπεδο επωνύμων, αλλά και διάσπαρτων σε όλη την επικράτεια ανθρώπων που πρόσφεραν για χρόνια πολύτιμες υπηρεσίες και χρόνο στο πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα.

»Η νοοτροπία που επικρατεί σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, περιγράφεται περίφημα σε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ανησυχία που εξέφραζε ο βουλευτής της ΕΔΑ Ηλίας Ηλιού προς τα στελέχη του κόμματος το 1964. Ο χαρισματικός Ηλιού προέβλεπε -με εξαιρετική διορατικότητα όπως απέδειξε η ιστορία- τους κινδύνους επιβίωσης της παράταξης του μπροστά στην όψιμη τότε ριζοσπαστικοποίηση της Ενώσεως Κέντρου, μέσα κυρίως από την πολιτική ενεργοποίηση του Ανδρέα Παπανδρέου και καλούσε σε οργανωτική εγρήγορση, πρωτοβουλίες ενότητας κλπ και ΚΥΡΙΩΣ την επιστροφή ανενεργών στελεχών στη δράση. Αναφέρει συγκεκριμένα: “Δεν εξαντλήσαμε κάθε προσπάθεια για πλησίασμα και πειθώ προς τους ξεκομμένους. Και μέσα στο κόμμα πολλές φορές δεν δουλεύουμε με πυξίδα αυτήν την υποχρέωση. Λέμε ‘εδώ είναι το κόμμα – όποιος θέλει ας έρθει’. Ή ‘αυτό είναι το κόμμα – αυτή είναι η κατάσταση, όποιου δεν του αρέσει ας φύγει. Ή ‘όποιος μπορεί και βαστάν τα κότσια του ας φτιάξει άλλο κόμμα’. Αυτές ή παραπλήσιες διατυπώσεις πρέπει να τις αποφεύγουμε, διορθώνοντας εν προκειμένω το στυλ της δουλειάς μας”

» Το ΠΑΣΟΚ διατηρεί δυνάμεις πανελλαδικά που έχουν διαθέτουν εμπεριστατωμένη άποψη για τη χώρα και εκφράζουν σύγχρονο πολιτικό λόγο. Αυτό που χρειάζεται είναι μία σαφή διάθεση υπέρβασης του παλιού και παρωχημένου».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News