Από την Μπεναζίρ Μπούτο και την Γκόλντα Μέιρ έως την Κορασόν Ακίνο και την Τερέζα Μέι είναι δεκάδες οι γυναίκες στη σύγχρονη Ιστορία που ανέλαβαν τις τύχες των χωρών τους – και άρα του πλανήτη. Ενόψει των αμερικανικών εκλογών στις 9 Νοεμβρίου – και με την ελπίδα (λόγω Τραμπ) ότι η Χίλαρι Κλίντον θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών -, εμείς του Protagon Team σκεφτήκαμε να παρουσιάζουμε κάθε ημέρα το πορτρέτο μιας τέτοιας γυναίκας. Όχι για να αναπαράγουμε το στερεότυπο των γυναικών που κυβερνούν σαν άνδρες. Αλλά για να θυμίσουμε ότι η εξουσία είναι γένους θηλυκού.
Το μυστικό της πολιτικής μακροζωίας
Η ταυτότητα: Καγκελάριος της Γερμανίας από τον Νοέμρβριο του 2005. Γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου του 1954. Κόμμα: Χριστιανοδημοκρατική Ενωση.
Το πορτρέτο: Η Ανγκελα Μέρκελ δεν ανήκει ακριβώς στις γυναίκες που κυβέρνησαν τον κόσμο, όπως γράφει η βινιέτα αυτής της στήλης. Είναι ανάμεσα σε αυτές που τον κυβερνούν ακόμη – και μάλιστα από τη θέση της πιο ισχυρής γυναίκας στον πλανήτη. Και είναι πολύ πιθανό να το κάνει για άλλα τέσσερα χρόνια από τον Νοέμβριο του 2017, οπότε θα διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία.
Ποιο είναι το μυστικό αυτής της πολιτικής μακροζωίας; Ο συνδυασμός μιας όχι ακριβώς ιδεολογικής προσέγγισης στα πράγματα, αλλά οπωσδήποτε αρχών, και μιας κουλτούρας συναίνεσης που ρίχνει και μια ματιά στις διαθέσεις της κοινής γνώμης. Ένα παράδειγμα; Η Μέρκελ δεν πιστεύει και πολύ στη γυναικεία ποσόστωση. Κινήθηκε δυναμικά όμως όταν κατάλαβε ότι δεν γίνονταν και πολλά στο πεδίο των διακρίσεων και ότι αυτή η ακινησία είχε κόστος για ολόκληρη τη χώρα. Κάπως έτσι λειτούργησε και στο θέμα της Ρωσίας. Παρά τους παραδοσιακούς δεσμούς του Βερολίνου με τη Μόσχα, ηγήθηκε της άποψης ότι πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στη Ρωσία για τη στάση της στην ουκρανική κρίση που κορυφώθηκε με την προσάρτηση της Κριμαίας.
Περισσότερο από πολιτική, είναι μια στάση ζωής τα ίχνη της οποίας ανιχνεύονται στο παρελθόν της – από την Ανατολική Γερμανία όπου μεγάλωσε ως κόρη προτεστάντη πάστορα έως τη μία και μόνο μπύρα που ήπιε για να γιορτάσει την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Πολλά χρόνια από τότε, η Μέρκελ κυβερνά χωρίς να μεταμορφωθεί ποτέ σε μια θηλυκή έκδοση Κάιζερ. Κι όσο και αν της χρεώσει κανείς την εμμονή της στη δημοσιονομική πειθαρχία, δεν μπορεί να μπορεί να μην της πιστώσει την υποδοχή που επιφύλαξε στα θύματα της προσφυγικής κρίσης. Είναι ακριβώς αυτό που ο διεθνής Τύπος αποκάλεσε, «ηθική ηγεσία». Οχι χριστιανικά, αλλά πολιτικά.
Αύριο: Μιτσέλ Μπατσελέ
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News