Δεν είχε συμβεί ποτέ ο επικεφαλής της ΜΙ5, των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών εσωτερικής ασφάλειας, να μιλήσει στον Τύπο. Αυτός που έσπασε αυτή τη μακρά παράδοση των 107 χρόνων είναι ο Αντριου Πάρκερ. Και την έσπασε μιλώντας στον Guardian, μια εφημερίδα που είχε προκαλέσει τουλάχιστον αμηχανία στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες δημοσιεύοντας τις αποκαλύψεις του Εντουαρντ Σνόουντεν.

Αλλά δεν είναι μόνο τυπικοί οι λόγοι για τους οποίους η συνέντευξη του Πάρκερ αναμένεται να κάνει αίσθηση. Είναι και ουσιαστικοί. Γιατί ο βρετανός αρχικατάσκοπος λέει ότι η βασική απειλή για τη Βρετανία δεν προέρχεται από τον ισλαμικό εξτρεμισμό αλλά από τη Ρωσία. Ασφαλώς, το πρόβλημα της ισλαμικής τρομοκρατίας είναι μεγάλο, η ΜΙ5 υπολογίζει τους ακραίους ισλαμιστές σε περίπου 3.000. Η Μόσχα όμως «χρησιμοποιεί τα πιο σύγχρονα μέσα που έχει στη διάθεσή της για να προωθήσει την ατζέντα της: προπαγάνδα, κατασκοπία, κυβερνοεπιθέσεις».

Μα μόνο στη Βρετανία; Οχι, λέει ο Αντριου Πάρκερ. «Η Ρωσία δουλεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και το κάνει συνεχώς, ακόμη και αυτή τη στιγμή που μιλάμε». Ισως αυτή η ρωσική υπερδραστηριότητα  – και με δεδομένο ότι επικεφαλής της ΜΙ5 δεν βλέπει φαντάσματα από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου  – να οφείλεται στο γεγονός ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν ήταν πράκτορας της KGB. Με λίγα λόγια, αυτό ξέρει αυτό κάνει. Τι μένει λοιπόν; Μα τι άλλο από το να πιάσoυν οι Τζέιμς Μποντ δουλειά; (κι ας μην ανήκουν στην ΜΙ5 αλλά στην ΜΙ6).

Φωτο: Οι επτά 007 του κινηματογράφου δέχονται τις φροντίδες μιας επιμελήτριας στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Τισό. Οι πραγματικοί έχουν ξανά πολλή δουλειά με τους Ρώσους. Πηγή: Reuters

Το πορτρέτο του πολιτικού που φιλοξενεί η Monde στις σελίδες της μπορεί να το δει κανείς και σαν μια ιστορία επιβίωσης. Και όχι μόνο πολιτικής. Γιατί ο Μαριάνο Ραχόι έχει επιζήσει από δυο σοβαρά ατυχήματα. Στο πρώτο ήταν μόλις 24 ετών. Ο νεαρός Μαριάνο αποκοιμιέται ενώ οδηγεί και το αυτοκίνητό του καταλήγει σε ένα χαντάκι. Τη γλίτωσε αλλά για να μην φαίνονται τα σημάδια στο πρόσωπό του, θα αφήσει γένια που δεν θα κόψει ποτέ από τότε. Το δεύτερο ήταν το 2005 και όχι με αυτοκίνητο αλλά με ελικόπτερο. Ο Ραχόι θα βγει και πάλι σώος και αβλαβής.

Μπορεί να σημαίνουν κάτι όλα αυτά για την πολιτική του καριέρα; Μάλλον, ναι. Ο εφτάψυχος Ραχόι ορκίστηκε και πάλι πρωθυπουργός της Ισπανίας παρά το γεγονός ότι οι Σοσιαλιστές του κήρυξαν πόλεμο και οι κεντρώοι «Πολίτες» δήλωναν ότι θα στηρίξουν μια κυβέρνηση του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι αυτός επικεφαλής της. Στο μεταξύ, ο Ραχόι είναι ο μόνος που έχει επιβιώσει πολιτικά στον ευρωπαϊκό Νότο παρά τα μέτρα λιτότητας που είχαν λάβει οι κυβερνήσεις του. Για να μην θυμηθεί κανείς ότι επιβίωσε και ως αρχηγός του κόμματος παρά τις δυο εκλογικές ήττες του ΡΡ το 2004 και το 2008.

Θα επιβιώσει και άλλα τέσσερα χρόνια ως πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης μειοψηφίας; Αν ναι, τότε θα μιλάμε για πολιτικό θαύμα.

Φωτό: Ο Μαριάνο Ραχόι τη νύχτα που έγινε και πάλι πρωθυπουργός. Πηγή: REUTERS/Sergio Perez

Στις 31 Οκτωβρίου του 1956, κι ενώ στη Βουδαπέστη οι φοιτητές μάχονταν ακόμη στους δρόμους απέναντι στην αστυνομία του Ιμρε Νάγκι, το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομουνιστικού Κόμματος στη Μόσχα ψήφιζε υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης στην Ουγγαρία με γνώμονα τη «διεθνή κατάσταση» αλλά και γιατί να μην «δώσει δείγματα αδυναμίας στους ιμπεριαλιστές». Ηταν η αρχή του τέλους για τους εξεγερμένους Ούγγρους: αν και οι σοβιετικές δυνάμεις υπέστησαν βαριές απώλειες (720 στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους), οι πρωταγωνιστές της εξέγερσης συνεθλίβησαν. Ακόμη πιο βαρύς ήταν ο απολογισμός για την Ουγγαρία, η οποία θρήνησε 2.700 νεκρούς.

Ακριβώς εξήντα χρόνια από τότε, ο ραδιοφωνικός σταθμός RadioFree Europe (χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ) φιλοξενεί στον ιστότοπό του ένα καταπληκτικό φωτογραφικό αφιέρωμα που λειτουργεί διαδραστικά: ξεφυλλίζοντας κανείς το άλμπουμ του ’56, μπορεί να δει πώς είναι σήμερα τα μέρη όπου εκδηλώθηκε η εξέγερση για να καταπνιγεί στη συνέχεια από τη σοβιετική καταστολή. Με ένα διπλό κλικ, ο επισκέπτης μπορεί να κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο από το 1956 στο 2016 και ανάποδα. Να λοιπόν το άρμα μάχης που είχαν αχρηστεύσει οι επαναστάτες και να και ο κόσμος που σήμερα περιμένει στη στάση του τραμ ακριβώς στο ίδιο σημείο. Και να το εξεγερμένο πλήθος σε μια κεντρική πλατεία, ακριβώς εκεί όπου σήμερα κάνουν βόλτες οι μαμάδες με τα παιδιά τους.

Είναι ένα ταξίδι που αξίζει να κάνει κανείς μόνο και μόνο για να θυμηθεί ότι κάποτε η χώρα του Βίκτορ Ορμπαν και της ξενοφοβίας διψούσε για δημοκρατία και ελευθερία.

Φωτο: Τότε και τώρα. Στο φόντο το κτίριο του κοινοβουλίου της Ουγγαρίας 

Φανταστείτε μόνο τη σκηνή: Μπαίνετε στο καφέ – βιβλιοπωλείο, ξεφυλλίζετε μερικά βιβλία, παραγγέλνετε κι έναν καφέ κι έπειτα ζητάτε το κλειδί για το δωμάτιο που φέρει την επιγραφή Scream Room. Και τι κάνετε εκεί; Ο,τι λέει και η ταμπέλα. Ουρλιάζετε με όλη σας τη δύναμη μέχρι να το ευχαριστηθείτε σε σημείο ηδονής. Ουρλιάζετε και ξέρετε ότι δεν σας ακούει κανείς απ’ έξω γιατί το δωμάτιο είναι ηχομονωμένο.

Αυτό το καφέ – βιβλιοπωλείο υπάρχει. Λέγεται «Bad Aldonia» που στα αραβικά σημαίνει η «Πόρτα του Κόσμου» και δεν βρίσκεται σε κάποια δυτική μητρόπολη των πολλών νευρώσεων που αναζητούν τρόπους να ξεθυμάνουν, αλλά στο Κάιρο. Στην πρωτεύουσα της  Αιγύπτου άνοιξε πριν από έναν μήνα όπου το επισκέφθηκε η δημοσιογράφος Ρουθ Μίκαελσον. Κι όπως σημειώνει στον Guardian, σε μια χώρα όπου η ελευθερία της έκφρασης δοκιμάζεται, ένα «δωμάτιο ουρλιαχτού» μοιάζει να είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο.

Ο ιδιοκτήτης του καφέ – βιβλιοπωλείου πήρε την ιδέα από τα «δωμάτια διαχείρισης θυμού» που βρίσκει κανείς στο Τόκιο ή το Λος Αντζελες. Τις πρώτες τριάντα ημέρες της λειτουργίας του καφέ στο Κάιρο ζήτησαν να χρησιμοποιήσουν το «Scream Room» δώδεκα άτομα. Τα περισσότερα από αυτά ήταν γυναίκες. «Οι αντιδράσεις τους διαφέρουν» λέει στη βρετανική εφημερίδα ο ιδιοκτήτης. «Κάποιο το βρίσκουν λυτρωτικό, βγαίνουν από μέσα χαμογελώντας ή και γελώντας».

Ποιος ξέρει; Ισως ξεκινήσει από εκεί η επόμενη επανάσταση της πλατείας Ταχρίρ.

Φωτο: Το «δωμάτιο ουρλιαχτού» στο καφέ – βιβλιοπωλείο «Bad Aldonia». Ηχομόνωση και απομόνωση.