Από την πρώτη αποκάλυψη τον περασμένο Μάρτιο έως τις εξηγήσεις που ζήτησε η Χίλαρι Κλίντον από το FBI, αυτή είναι η ιστορία της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που απειλεί την εκλογή της υποψήφιας των Δημοκρατικών.
1. Τι εννοούμε όταν λέμε «emailgate»;
Στις 2 Μαρτίου του 2015 οι «New York Times» αποκαλύπτουν ότι η Χίλαρι Κλίντον χρησιμοποιούσε μια προσωπική ηλεκτρονική διεύθυνση ([email protected]) την περίοδο που ήταν υπουργός Εξωτερικών, δηλαδή από το 2009 έως το 2013. Η πληροφορία ήρθε στο φως έπειτα από αίτημα του Κογκρέσου να περιέλθουν στην κατοχή του όλα τα ηλεκτρονικά μηνύματα της πρώην υπουργού Εξωτερικών στο πλαίσιο έρευνας για την τρομοκρατική επίθεση που σημειώθηκε το 2012 στη Βεγγάζη και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του πρεσβευτή Κρις Στίβενς.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζητάει από την Χίλαρι να παραδώσει τα mails που είχε στείλει και δεχθεί ως υπουργός Εξωτερικών σε εκείνη την προσωπική διεύθυνση, αλλά εκείνη παραδίδει «μόνο» 30.490, ενώ λέει ότι τα υπόλοιπα 31.830, ιδιωτικής υποτίθεται φύσης, είχαν διαγραφεί στο τέλος της θητείας της. Το FBI ξεκινάει επομένως έρευνα για να διαπιστωθεί εάν η Χίλαρι είχε θέσει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Η έρευνα ολοκληρώνεται τον Ιούνιο του 2016 με το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για τη διεξαγωγή της τυπικής έρευνας σε βάρος της Κλίντον από το υπουργείο Εξωτερικών.
Η υπόθεση φαίνεται να κλείνει με την παρατήρηση του αρχηγού του FBI Τζέιμς Κόμεϊ ότι συμπεριφορά της Χίλαρι ήταν «εξαιρετικά απρόσεκτη». Αλλά στις 28 Οκτωβρίου ο Κόμεϊ, κι ενώ απομένουν 11 ημέρες έως τις εκλογές, αναφέρει στο Κογκρέσο ότι κατά τη διάρκεια μιας έρευνας για μια άλλη υπόθεση (πιθανότατα αυτή του Αντονι Ουάινερ, πρώην βουλευτή και σύζυγο της στενής συνεργάτιδας της Χίλαρι Χιούμα Αμπεντίν), το FBI ανακάλυψε την ύπαρξη mails που φαίνεται να σχετίζονται με την υπόθεση που είχε κλείσει. Επισημαίνει πάντως ότι «δεν μπορούμε ακόμη να πούμε εάν πρόκειται για σημαντικό υλικό ούτε πόσος καιρός θα χρειαστεί για να το εξετάσουμε».
Η Χίλαρι πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση ζητώντας «εξηγήσεις» και εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η υπόθεση θα μπει και πάλι στο αρχείο όπως συνέβη τον περασμένο Ιούλιο.
2. Εχει παρανομήσει η Χίλαρι Κλίντον;
Από τα έως τώρα δεδομένα δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Ούτε η Χίλαρι είναι η πρώτη που ως υπουργός Εξωτερικών είχε χρησιμοποιήσει το προσωπικό της email για επαγγελματικά ή προσωπικά θέματα. Το είχαν κάνει πολλοί προκάτοχοί της, μεταξύ των οποίων ο Κόλιν Πάουελ. Την εποχή εκείνη εξάλλου δεν υπήρχε κάποιος νόμος που να υποχρέωνε τους κρατικούς αξιωματούχους να μεταφέρουν στους κυβερνητικούς σέρβερ την αλληλογραφία τους. Δέκα μήνες μετά την ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών, ένας εσωτερικός κανονισμός επιτρέπει την χρήση της προσωπικής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας υπό την προϋπόθεση ότι αυτή αρχειοθετείται σε ένα ασφαλές σύστημα. Η Κλίντον θα αναφέρει στο FBI ότι είχε συμμορφωθεί απολύτως με τον κανονισμό, καθώς όλα της τα μηνύματα αποστέλλονταν υπηρεσιακά σε υπηρεσία, δουλειά της οποίας ήταν διαχωρίζει τα επαγγελματικά από τα προσωπικά. Σε κάθε περίπτωση, οι κυρώσεις γι’ αυτού του είδους τις παραβάσεις είναι μόνο διοικητικής φύσης.
3. Και τότε πού είναι το πρόβλημα;
Κυρίως είναι τρία τα προβλήματα που συνδέονται με την «ιδιωτική» χρήση των emails από την πλευρά της υπουργού Κλίντον. Το πρώτο αφορά στην κυβερνοασφάλεια: ίσως στην αρχή της θητείας της, το πρόβλημα της ασφάλειας των πληροφορικών συστημάτων δεν ήταν ακόμη στην ημερήσια διάταξη των υπηρεσιών της Ουάσινγκτον. Σήμερα είναι προφανές σε όλους ότι η χρήση ενός ιδιωτικού σέρβερ αυξάνει τον κίνδυνο των επιθέσεων από τους χάκερ και επομένως τη δυνατότητα απόρρητες πληροφορίες να περιέλθουν σε εχθρικά χέρια.
Το δεύτερο έχει σχέση με τη διαφάνεια: η χρήση κυβερνητικών σέρβερ επιτρέπει τη μελλοντική πρόσβαση στην επικοινωνία που έχει πραγματοποιηθεί και την ανάλυσή της. Σε διαφορετική περίπτωση, η δραστηριότητα των κυβερνώντων είναι αδιαφανής. Ένα τρίτο πρόβλημα, τέλος, αφορά στη διαχείριση της εξουσίας από την Χίλαρι Κλίντον Η επιλογή της να χρησιμοποιήσει το προσωπικό της mail αποδεικνύει, σύμφωνα με τους αντιπάλους της, για ακόμη μια φορά, τη μανία της να ελέγχει τα πάντα που την αφορούν, μεταξύ των οποίων και τις υποθέσεις του κράτους.
4. Πώς υπερασπίστηκε τον εαυτό της η Χίλαρι;
Η πρώην υπουργός Εξωτερικών υποστήριζε πάντα ότι χρησιμοποίησε το ιδιωτικό mail για λόγους ευκολίας, που πρακτικά σήμαινε για να μην κουβαλάει μαζί της πολλές συσκευές. Πράγματι, το 2009 τα Blackberry που χρησιμοποιούσαν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν είχαν τη δυνατότητα να φιλοξενούν περισσότερες από μία ηλεκτρονικές διευθύνσεις. Κι έπειτα, από την έκθεση των 111 σελίδων που συνέταξε το FBI για την υπόθεση προκύπτει ότι η Χίλαρι δεν είχε ιδέα ότι τα περισσότερα από μηνύματα που ελάμβανε κατέληγαν σε ένα «μη απόρρητο σύστημα». Στην πραγματικότητα, η Χίλαρι δεν είχε καν την εξοικείωση με το ηλεκτρονικό σύστημα αλληλογραφίας για να ξέρει τι σημαίνει το «C» του «Classified». Το άλλο μεγάλο θέμα αφορά στη διαγραφή των ιδιωτικών μηνυμάτων μετά το αίτημα της κυβέρνησης να αρχειοθετηθεί όλη η αλληλογραφία. Σύμφωνα με το FBI, πάντως, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Χίλαρι ήθελε να αποκρύψει πληροφορίες.
5. Η Wikileaks πού εμπλέκεται σε όλα αυτά;
Η αλληλογραφία που είχε εξετάσει το FBI διέρρευσε στον ιστότοπο του Τζούλιαν Ασάνζ. Μπορεί να επισκεφθεί κανείς την ειδική ιστοσελίδα και να κάνει αναζήτηση με θέμα και λέξεις-κλειδιά. Διάφοροι λόγοι οδηγούν στην υπόθεση ότι η Wikileaks ευνοεί τον Ντόναλντ Τραμπ για να προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες στη Ρωσία του Πούτιν. Ο ίδιος ο Ασάνζ έχει πει σε συνέντευξή του ότι ο Τραμπ ως πρόεδρος θα ήταν εντελώς απρόβλεπτος, ενώ η Κλίντον θα χρησιμοποιούσε την εξουσία της σε βάρος των πολιτών.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News