Δεν μπορείς να περιφέρεις πτώματα στον δρόμο. Αν το κάνουμε εγώ και εσείς θα περάσουμε πρώτα από τον εισαγγελέα και μετά από τον δεσμοφύλακα. Επίσης δεν επιτρέπεται να έχεις στο σπίτι σου πτωματικά μέλη. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, να έχεις στο ψυγείο ή σε θήκη στο σκρίνιο του σαλονιού ένα δάχτυλο ή ένα γόνατο. Θα σε μαζέψουν. Θα σε περιλάβει πρώτα ο ιατροδικαστής και μετά ο κύριος με τη λευκή ποδιά και τα «Λεξοτανίλ» στο χέρι. Εκτός και αν είσαι η Εκκλησία ή, έστω, ένα κομμάτι της.

Το πρωί της 18ης Οκτωβρίου ( 5 Οκτωβρίου με το παλαιό ημερολόγιο), πέθανε (εντάξει, εκοιμήθη), ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φθιώτιδος και Θαυμακού Καλλίνικος. Ο μακαριστός ήταν ιεράρχης της Εκκλησίας των Γνήσιων Ορθοδόξων Χριστιανών, δηλαδή των παλαιοημερολογιτών. Η εξόδιος ακολουθία ετελέσθη την Πέμπτη. Οσοι παρακολουθήσαμε την κηδεία του μακαριστού Χριστόδουλου, μπορούμε να ανακαλέσουμε τα βασικά του τελετουργικού. Το φέρετρο τοποθετείται, χωρίς καπάκι φυσικά, στο κέντρο του ναού, ενώ ο σπουδαίος νεκρός φέρει τα αρχιερατικά άμφια, την αρχιεπισκοπική μίτρα. Προφανώς στην Εκκλησία των Γνήσιων Ορθοδόξων Χριστιανών ακολουθούν άλλο δρόμο προς τον ουρανό. Την Πέμπτη περιέφεραν στη Λαμία τον νεκρό ιεράρχη. Επάνω στο θρόνο του. Με τα άμφια και τη μίτρα επί της κεφαλής. Και λίγο αργότερα ήταν στο κέντρο του ναού. Καθιστός. Στην κηδεία του. Ηταν καθιστός στην κηδεία του. Κρατώντας με το ένα χέρι το Ευαγγέλιο και με το άλλο τη ράβδο. Τολμώ να υποθέσω ότι ο μακαριστός έχει πλέον ταφεί. Σε οριζόντια θέση.

Ω, ναι, ξέρω ότι και κάποιοι μουσουλμάνοι αυτομαστιγώνονται στον Πειραιά. Ομως, μισό λεπτό, δεν είναι το ίδιο με την περιφορά ενός πτώματος πάνω σε θρόνο. Αν κρατάς το παιδί σου από το χέρι, μπορείς και να μην το πας εκείνη την ώρα στον Πειραιά. Στη Λαμία, όμως, μπορεί και να σε ρωτήσει γιατί ο παππούλης πηγαίνει σηκωτός. Εν τέλει, όσο και αν επιθυμείς να επιδείξεις το μέγιστο σεβασμό σε ένα τελετουργικό, πρέπει να υπάρχει μία σαφής διαχωριστική γραμμή, μία στοιχειώδης διάκριση ανάμεσα στη συμμετοχή νεκρών και ζωντανών. Και εδώ η Αστυνομική Διεύθυνση οφείλει να δώσει εξηγήσεις: είναι δυνατόν να επιτρέπουν εικόνες σαν και αυτή που βλέπετε; Διότι εδώ δεν μπαίνουμε καν στο debate για σεβασμό του θρησκευτικού δικαιώματος από ένα κοσμικό κράτος. Οταν έχεις ένα πτώμα να κάθεται σε ένα θρόνο μέσα στο δρόμο, δεν υπάρχει τίποτα να συζητήσεις.

Η Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών ανέβασε τις φωτογραφίες στο facebook, το οποίο έχει πρόβλημα αν φανεί λίγο στήθος ή μπούτι, αλλά καμία ανησυχία αν εμφανίζονται φωτογραφίες νεκρών. Στα σχόλιά τους τρολάρουν, όλοι αναρωτιούνται αν είναι αυτές εικόνες για ένα δυτικό κράτος του 21ου αιώνα. Οχι, δεν είναι. Αλλά θα συνεχίσουν να σχηματίζονται στις οθόνες μας. Ξέρετε γιατί; Γιατί πάντα θα υπάρχει και αυτός που θα ρωτήσει: «Αυτό σας πείραξε; Σας πειράζουν και οι παραδόσεις τώρα;»

Μία απάντηση από κάποιον που παρέστη στην κηδεία

«Αποκαθιστώντας την αλήθεια της φωτογραφίας του νεκρού σε θρόνο κλπ ως εξής (ήμουν αυτόπτης μάρτυς): Η νεκροφορα που θα παραλάμβανε τον νεκρό δεν μπορούσε να βρίσκεται έξω από το ναό λόγω της στενότητας του δρόμου που βρίσκεται ο ναός. Έτσι οι ιερείς αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τον νεκρό μέχρι τη γωνιά του στενού όπου περίμενε ή νεκροφορα. Ένας ιερωμένος από απαράδεκτο ζήλο τράβηξε τις εν λόγω φωτογραφίες και τις κοινοποίησε ακολούθως. Τα όσα γράφονται περί περιφοράς του νεκρού στην πόλη της Λαμιας είναι μυθεύματα και αστεία. Μέχρι την γωνιά τον έβγαλαν σε ώρα που δεν υπήρξε ψυχή εκτός όλους εμάς που παριστάμεθα στην κηδεία» 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News