Στον παλιό αναλογικό κόσμο θα ήταν ογκώδεις, αποτελούμενοι από πολλά ντοσιέ, δεμένοι με πολύχρωμα κορδόνια. Στη ψηφιακή εποχή είναι ηλεκτρονικοί και «ζυγίζουν» μόλις μερικά megabyte. Ενtεκα φάκελοι διεκδικούν τέσσερις τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας.

Ας υποθέσουμε ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν θα βρει κωλύματα στη διαδικασία και τα ευρωπαϊκά όργανα δεν θα κάνουν παρατηρήσεις με κόκκινο στιλό. Επτά φάκελοι θα καταλήξουν στο καλάθι αχρήστων του Νίκου Παππά.

Ποιοι κατέθεσαν αίτηση; Σχεδόν όλοι όσοι εκπέμπουν αυτή τη στιγμή: Mega, Antena, Star, Alpha, ΣΚΑΪ, Εψιλον (Βρυώνης), ΑΡΤ (Καρατζαφέρης). Και άλλοι τέσσερις: Βαγγέλης Μαρινάκης, Ιβάν Σαββίδης, Ιωάννης Καλογρίτσας και μία κυπριακή εταιρεία αγνώστων στοιχείων. Ανάμεσα τους δεν ήταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Δεν κατατέθηκε αίτηση από τις δύο συνδρομητικές πλατφόρμες. Επίσης το Μακεδονία ΤV, συμφερόντων Κυριακού, θα καταθέσει αίτηση για εκπομπή προγράμματος θεματικού ενδιαφέροντος.

Η διαδικασία θύμισε, κάπως, την κατάθεση της υποψηφιότητας του Αδωνι Γεωργιάδη για την προεδρία της ΝΔ. Τελευταία στιγμή και με τη γλώσσα έξω. Το Mega, με το ρολόι στο χέρι, αναζητούσε τραπεζική ενημερότητα, αφού μόλις την Παρασκευή εστάλη στις τράπεζες η συμφωνία των μετόχων για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Με εξαίρεση τον Antenna, τον ΣΚΑΪ και το Star, όλοι οι υπόλοιποι κατέθεσαν τις αιτήσεις τους ώρες πριν τη λήξη της σχετικής προθεσμίας. Και υπήρξε αγωνία, είναι η αλήθεια. Είναι δυνατόν για λίγες ώρες να κινδυνεύσει το θέαμα που έχουμε να παρακολουθήσουμε από εδώ και πέρα;

Φανταστείτε, λοιπόν, πως έχουμε μπροστά μας ένα ριάλιτι ή ένα talent show, απλώς αυτή τη φορά, αντί για παίκτες, έχει κανάλια. Και, εντάξει, οι παλαιοί είναι λίγο ως πολύ γνωστοί. Mega, Antena, Star, Alpha, ΣΚΑΪ δεν χρειάζονται συστάσεις. Το Εψιλον φέρεται να ανήκει στον επιχειρηματία Φίλιππο Βρυώνη, αν και τυπικώς ο ίδιος δεν εμφανίζεται να διατηρεί σχέση. Είναι ο παλαιός 902 που μεταβιβάστηκε από το ΚΚΕ σε κυπριακή εταιρεία. Τότε η «Αυγή» είχε γκρινιάξει, λέγοντας πως χάθηκε η ευκαιρία να αποκτήσει η Αριστερά το δικό της κανάλι. Να, ποτέ δεν είναι αργά.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης του ΑΡΤ, αφού απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες σχετικά με το «πόθεν έσχες», κατέθεσε την αίτηση προκειμένου να διατηρήσει το ΑΡΤ στον αέρα. Ο ίδιος, άλλωστε, είναι και πολιτικός αρχηγός. Αλλά ακόμα και αν δεν ευδοκιμήσει η πολιτική απόπειρα, έχει πάντα εγγόνια.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, επιχειρηματικός και αθλητικός παράγων του τόπου, επισκέφθηκε πρόσφατα το Μαξίμου, συνοδεύοντας τον δήμαρχο Πειραιά. Λέγεται ότι τότε συζήτησε με τον Νίκο Παππά τα περί καναλιού το οποίο, όπως ακούγεται, αν δημιουργηθεί, θα είναι φίλα προσκείμενο στην κυβερνώσα Αριστερά. Ενδιαφέρον έχει η ονομασία της εταιρείας που κατέθεσε την αίτηση. Είναι η «ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ» με μοναδικό μέτοχο τον κ. Μαρινάκη. Συνειρμικά, πάντως, η επωνυμία παραπέμπει στο Alter και στον Κώστα Γιαννίκο.

Ο Ιβάν Σαββίδης κατέρχεται στο διαγωνισμό δια της Dimera Media, επωνυμία που συναντάται στις επιχειρήσεις του ομίλου του. Μέχρι πρόσφατα ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ διέψευδε πώς θα διεκδικήσει τηλεοπτική άδεια. Τώρα αυτή η πρωτοβουλία του μπορεί να συνδεθεί μέχρι και με τον ρωσικό παράγοντα –είναι γνωστή η σχέση του Σαββίδη με τον πρόεδρο Πούτιν. Μάλιστα οι δύο άνδρες συναντήθηκαν κατά την επίσκεψη του ρώσου προέδρου στην Ελλάδα.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας δεν είναι ο μοναδικός Βλαδίμηρος που, κατά κάποιον τρόπο, εμπλέκεται στη διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών δικτύων. Διότι είναι και ο Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας. Επιχειρηματίας, γιός του παλαιού εκδότη Χρήστου Καλογρίτσα, ο οποίος έδωσε στον γιο του το όνομα «Βλαδίμηρος» προς τιμήν του Λένιν. Ο Χρήστος Καλογρίτσας είχε δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στο χώρο της Αριστεράς (λένε ότι οι καλύτερες δουλειές είναι αυτές) με την έκδοση της εφημερίδας «Πρώτη».

Τέλος, η κυπριακή εταιρεία φέρει τον, εντελώς ασαφή, τίτλο «Ανεξάρτητος Τηλεοπτικός Πάροχος Περιεχομένου», πίσω από τον οποίο θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε, ακόμα και Τούρκοι. Η κυβέρνηση της Αριστεράς απαγορεύει τη συμμετοχή πολιτικών σε εξωχώριες εταιρείες, αλλά επιτρέπει σε εξωχώριες εταιρείες να διεκδικούν τηλεοπτικές άδειες.

Αν τώρα τους δούμε όλους αυτούς μαζί και πάρουμε κατά λέξη την κυβερνητική ρητορική, τότε διαπιστώνουμε ότι από τη μία έχουμε τη «διαπλοκή» και από την άλλη τους Μαρινάκη, Σαββίδη, Καλογρίτσα που, κατά την κυβέρνηση, δεν είναι διαπλοκή. Η κυπριακή εταιρεία είναι μπαλαντέρ.

Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας μέσω Επιτροπής Διενέργειας Διαγωνισμού. Από ποιους θα αποτελείται η Επιτροπή; Από «ειδικούς επιστήμονες και στελέχη του δημοσίου τομέα». Για να προκριθεί μία αίτηση στη φάση της δημοπρασίας, θα πρέπει, μεταξύ των τεχνικών και εργασιακών, να ικανοποιεί και ορισμένες προϋποθέσεις ως προς το πρόγραμμα. Πιο απλά, οι ειδικοί επιστήμονες και τα στελέχη του δημοσίου τομέα θα πρέπει να εγκρίνουν ή να απορρίψουν το περιεχόμενο του προτεινόμενου προγράμματος, το οποίο θα διαρθρωθεί περίπου με βάση την εξής οδηγία: «τρία καθημερινά δελτία ειδήσεων, εκπομπές λόγου, τέχνης, πολιτισμού και θεάτρου συνολικής διάρκειας τουλάχιστον 10 ωρών μηνιαίως, εκπομπές ενημερωτικές, ποικίλης ύλης, ελαφράς ψυχαγωγίας, ελληνικές σειρές, ξένες σειρές, ντοκιμαντέρ και αθλητικού περιεχομένου). Επίσης, περιλαμβάνονται ευρωπαϊκά έργα, ανεξάρτητες παραγωγές, δελτία ειδήσεων στη νοηματική γλώσσα και εκπομπές με υπότιτλους στα ελληνικά, όπως ορίζει η νομοθεσία.»

Στην πραγματικότητα όλοι παίζουν δύο έργα καράτε αφού ταυτοχρόνως συμβαίνουν τα εξής:
– Οσοι είναι ήδη στον αέρα, έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας
– Αναμένονται προσφυγές στα ευρωπαϊκά όργανα
– Δεν υπάρχει Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης
– Η Κομισιόν δεν έχει προβάλλει ενστάσεις για τη διαδικασία αδειοδότησης (διέψευσε τους καναλάρχες), πλην όμως άνοιξε θέμα λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών.

Πρακτικά όλα τα παραπάνω μας προετοιμάζουν για κάτι ανάμεσα σε Game of Thrones και House of Cards. Κοινώς ίντριγκες, σφαγές και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι -«αν δεν μου δίνεις κανάλι, δώσε μου τουλάχιστον κάτι άλλο». Και φυσικά, αυτό που στην πραγματικότητα παρακολουθούμε, η μεγάλη εικόνα, είναι η προσπάθεια του συστήματος (αφού το «καθεστώς» ενοχλεί) Μαξίμου να δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με ηγεμονικό ρόλο στον έλεγχο της ενημέρωσης. Δεν μπορεί, εκ των συνθηκών, να χρηματοδοτήσει «νέα τζάκια», θα δημιουργήσει νέους πομπούς επιρροής. Αν αντέξει, βέβαια, να φτάσει ως εκεί. Και ασφαλώς μένει να δούμε και πόσο κοστίζει στα αλήθεια μία τηλεοπτική άδεια στην εποχή του δικτύου, του Netflix και της δορυφορικής τηλεόρασης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News