Η Ημέρα της Μουσικής άρχισε να γιορτάζεται στο Παρίσι το 1982, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Πολιτισμού Ζακ Λανγκ. Το 1985 ο θεσμός εξαπλώθηκε έξω από τα γαλλικά σύνορα. Η Αθήνα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1985, ήταν η πρώτη εκτός Γαλλίας χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή της Μουσικής.

Μέσα σε λίγα χρόνια, η Ημέρα της Μουσικής έφτασε να είναι ένας πραγματικός θεσμός, ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πολιτιστικό γεγονός που διεξάγεται κάθε 21 Ιουνίου σε περισσότερες από 22 χώρες. Από την Ιρλανδία μέχρι το Καζακστάν και από τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο.

Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα και διάφορους άλλους χώρους, παρουσιάζοντας αφιλοκερδώς συναυλίες απ’ όλο το μουσικό φάσμα. Δίνεται, έτσι, η ευκαιρία για μία ευρωπαϊκή πολιτιστική γιορτή που συμβάλλει ώστε να αναπτυχθούν πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες ανάμεσα σε νέους και καθιερωμένους καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες.

Τι έχουν πει, όμως, περί μουσικής;

«Αν δεν είχα βιώσει αυτά που βίωσα, δεν θα είχα γράψει αυτή τη μουσική. Η μουσική για μένα ποτέ δεν υπήρξε αυτοσκοπός, είναι κάτι το βιωματικό» – Μίκης Θεοδωράκης, συνθέτης και πολιτικός

«Αν η μουσική είναι η τροφή της αγάπης, παίξε κι άλλο» – Γουίλιαμ Σαίξπηρ, άγγλος δραματουργός

«Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος» – Φρήντριχ Νίτσε, γερμανός φιλόσοφος

Η μουσική είναι η μόνη απόλαυση των αισθήσεων χωρίς αμαρτία…

«Η δημοσιογραφία της ροκ μουσικής έχει να κάνει με δημοσιογράφους που δεν ξέρουν να γράφουν, που παίρνουν συνεντεύξεις από ανθρώπους που δεν ξέρουν να μιλούν, για αναγνώστες που δεν ξέρουν να διαβάζουν» – Φρανκ Ζάπα, αμερικανός μουσικός

«Οταν διαλέγω τη μουσική που θ’ ακούσω, κάνω ό,τι και με τις γυναίκες: Το ρισκάρω» – Ο Λίνο Βεντούρα, στο «La Bonne Annee» του Κλοντ Λελούς

«Είτε πρόκειται για μουσική είτε για φιλοσοφία είτε για ζωγραφική ή ποίηση, το έργο μιας μεγαλοφυΐας δεν είναι κάτι προς χρήση. Ο χαρακτηρισμός τού ανώφελου σημαδεύει τα έργα της μεγαλοφυΐας» – Αρθουρ Σοπενχάουερ, γερμανός φιλόσοφος

«Η μουσική είναι ένα ωραίο ναρκωτικό. Αν δεν την πάρεις πολύ στα σοβαρά» – Χένρι Μίλλερ, αμερικανός συγγραφέας

«Ενα οποιοδήποτε γεγονός, όταν αναγγέλλεται με μουσική, προξενεί πάντοτε συγκίνηση» – Μαντάμ ντε Σταλ

«Μουσική είναι η ηδονή που αισθάνεται η ανθρώπινη ψυχή όταν μετράει, χωρίς να έχει συναίσθηση ότι μετράει» – Γκόντφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς, γερμανός φιλόσοφος και μαθηματικός

«Η μουσική είναι ο καλύτερος τρόπος που έχουμε για να χωνεύουμε τον χρόνο» – Γ. Χ. Ωντεν, βρετανός ποιητής

«Θέλω να διαβάζω ποιήματα γεμάτα με τρόμο και να ακούω μουσική που να αλλάζει νόμους και ζωές» – Λέοναρντ Κοέν, καναδός τραγουδοποιός

«Η μουσική μου πολεμάει το σύστημα που διδάσκει να ζεις και να πεθαίνεις» – Μπομπ Μάρλεϊ, τζαμαϊκανός τραγουδιστής της Ρέγκε

«Μπορείς να παίξεις [μουσική] και με ένα κορδόνι παπουτσιών, αν είσαι αληθινός» – Τζον Κόλτρεϊν, αμερικανός σαξοφωνίστας της Τζαζ

«Η μουσική αρχίζει να ατροφεί όταν απομακρύνεται πολύ από το χορό. Η ποίηση αρχίζει να ατροφεί όταν απομακρύνεται πολύ από τη μουσική» Εζρα Πάουντ, αμερικανός ποιητής

«Η μουσική είναι ένας ακίνδυνος τρόπος για να φτιάχνεσαι» – Τζίμι Χέντριξ, αμερικανός κιθαρίστας και τραγουδιστής

«Η μουσική είναι η μόνη απόλαυση των αισθήσεων χωρίς αμαρτία» – Σάμιουελ Τζόνσον, άγγλος συγγραφέας.

Για τη μουσική έχουν γραφεί άπειρες λέξεις, που κάνουν παρέα με νότες για χαρές ή λυγμούς πάνω σε πεντάγραμμο. Με λίγες λέξεις, προσωπικά θεωρώ ότι «Η μουσική ξεπλένει από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας», όπως είχε γράψει ο γερμανός συγγραφέας Μπέρτολτ Αουερμπαχ.

Ενας άλλος γερμανός συγγραφέας, ο Ζαν-Πολ Ρίχτερ, είχε δηλώσει -με άλλα λόγια- ότι «Η μουσική είναι το φεγγαρόφωτο στη σκοτεινή νύχτα της ζωής».

Αυτό είναι. Ενα ολόγιομο φεγγάρι που νικά πάντα όλα τα σκοτάδια…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News