Ο Ματζίντ είναι 20 ετών από τη Συρία. Το σπίτι του βομβαρδίστηκε και ο ίδιος ενώθηκε με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους που, αφού διέφυγαν από τον πόλεμο, αναζητούν μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη.

Τώρα -εδώ και καιρό και ποιος ξέρει για πόσο ακόμη- είναι εγκλωβισμένος στην Ειδομένη, στον αυτοσχέδιο καταυλισμό δίπλα στα σύνορα. Εκεί ο ίδιος με άλλους τέσσερις συμπατριώτες του βρήκε αμέριστη συμπαράσταση στο πρόσωπο μιας 82χρονης, της Παναγιώτας Βασιλειάδου.

Την αποκαλεί έναν άγγελο που αγαπούν όσο και τη μητέρα τους, και ας συνεννοούνται μόνο με νοήματα.

Μιλώντας στο BBC η Βασιλειάδου λέει ότι έβλεπε τους πρόσφυγες να περνούν από το δρόμο κάθε μέρα. Αρχισε να τους φτιάχνει φαγητό, κάτι πρόχειρο όπως τοστ και τυροπιτάκια.

«Τώρα τους νιώθω γιατί τα έχω περάσει. Αν δεν τα περνούσα δεν θα τα ήξερα, τα ένιωσα στο πετσί μου, το κρύο, την πείνα, τα πάντα» εξομολογείται στο BBC. Στον πόλεμο, το χωριό της, το Χαμηλό, είχε καεί ολόκληρο – και τότε ήταν πάνω-κάτω στην ηλικία τους.

Τώρα έχει να δώσει ένα μικρό μάθημα στους φιλοξενούμενους της. Οταν ήρθαν στην Ειδομένη, λέει η ίδια, «κάθονταν με το κεφάλι σκυμμένο, θα ντρέπονται». Τους είπε τότε, «το κεφάλι ψηλά, είστε νέοι, δεν είσαστε γέροι. Ο,τι έγινε, έγινε, πίσω δεν έρχεται τίποτα».

Εχει και μια έκκληση για όσους είναι πιο ψηλά. «Οι πολιτικοί να ανοίξουν τα σύνορα, να φύγει όλος αυτός ο κόσμος, είναι όλα νέα παιδιά για να βρουν δουλειά για να ζήσουν».

«Δεν είναι ζητιάνοι», καταλήγει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News