Ποιος γνωρίζει έξω από τα σύνορα της Βραζιλίας τον εικονιζόμενο Μικέλ Τεμέρ; Η απάντηση είναι «ελάχιστοι». Ισως, όμως, ήρθε η ώρα να τον μάθουμε. Γιατί αυτός ο 75χρονος δικηγόρος, μασόνος και παντρεμένος σε δεύτερο γάμο με μια γυναίκα κατά 43 χρόνια νεότερή του, μπορεί να γίνει σύντομα ο νέος πρόεδρος της χώρας της σάμπας.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εγκρίνει η Γερουσία την απόφαση της Βουλής να παραπέμψει σε δίκη και να καθαιρέσει επί εξάμηνο από το αξίωμά της την πρόεδρο Ντίλμα Ρουσέφ. Στη συνέχεια θα πρέπει να αποφασίσει και το Ανώτατο Εκλογικό Δικαστήριο εάν η παραπομπή αφορά μόνο τη Ρουσέφ ή και τον αντιπρόεδρό της που είναι ακριβώς ο Τεμέρ. Εάν η Ρουσέφ τραβήξει μόνη της την ανηφόρα της δικαιοσύνης, τότε ο Τεμέρ θα καθίσει στο τιμόνι της Βραζιλίας τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση της προέδρου.

Ο Μικέλ Τεμέρ δεν είναι και πολύ δημοφιλής στην κοινή γνώμη. Οπως πάντως σημειώνει ο Μόιζες Κόστα στο Foreign Affairs, είναι ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό που τον καθιστά «το μικρότερο δυνατό ρίσκο για τη Βραζιλία» σε αυτή τη φάση. Γιατί; Επειδή ξέρει να κάνει συμμαχίες, έχει τη στήριξη της οικονομικής ελίτ και μπορεί ακόμη και να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Βραζιλία.

Συμπέρασμα: «Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν σούπερ ήρωες για να αναλάβουν δράση, η Βραζιλία θα μπορούσε να βασιστεί σε έναν προβλέψιμο αντιήρωα: τον Μικέλ Τεμέρ».

Μικρή εισαγωγή: ο Γιαν Μπέμερμαν είναι ο γερμανός κωμικός που τον περασμένο Μάρτιο απήγγειλε ένα σατιρικό ποίημα το οποίο ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν θεώρησε άκρως προσβλητικό για τον εαυτό του ζητώντας τη δίωξή του. Ο Μπέμερμαν μπορεί να οδηγηθεί στα δικαστήρια μετά το πράσινο φως που έδωσε η Ανγκελα Μέρκελ, σχεδόν υποχρεωμένη από έναν νόμο της εποχής του Κάιερ περί της προσβολής των ηγετών ξένων κρατών.

Το Spiegel αφιέρωσε το εξώφυλλο του τελευταίου του τεύχος στην υπόθεση. Και στο άρθρο που δημοσιεύθηκε και στην ηλεκτρονική αγγλόφωνη έκδοσή του, δεν κρύβει την έκπληξή του για το γεγονός ότι πάρα πολλοί που «πηδούσαν στο κάρο της ελευθερίας της έκφρασης με την παραμικρή αφορμή, αυτή τη φορά απέφυγαν να το κάνουν». Το γερμανικό περιοδικό αποδίδει αυτήν την επιφυλακτικότητα εν μέρει στο «προβοκατόρικο και οξύ στυλ» του Μπέμερμαν και εν μέρει στο γεγονός ότι ο γερμανός κωμικός «πυροδότησε μια συζήτηση για ένα θέμα το οποίο πιστεύαμε ότι είχε λήξει εδώ και καιρό». Με άλλα λόγια, το θέμα της ελευθερίας της έκφρασης είναι λυμένο εδώ και δεκαετίες στη Γερμανία.

Υπάρχει, όμως, και ένα θέμα που δεν είναι λυμένο. Και είναι αυτό των επιπτώσεων της υπόθεσης. Οχι τόσο στον κυβερνητικό συνασπισμό (το SPD διαφώνησε κάθετα με την απόφαση της Μέρκελ να ανάψει το πράσινο φως), όσο στην προσφυγική πολιτική του Βερολίνου. «Η καγκελάριος υπέστη πανωλεθρία. Το σκάνδαλο Μπέμερμαν αποκάλυψε τα όρια της πολιτικής της στο προσφυγικό. Η απόφασή της να διαπραγματευτεί μια συμφωνία με την Τουρκία ήταν σωστή. Το λάθος της ήταν ότι άφησε να εννοηθεί πως δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να θέσει υπό έλεγχο την προσφυγική κρίση από το να παραδοθεί σε έναν άνθρωπο που δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να κάνει χρήση οποιασδήποτε εξουσίας έχει στα χέρια του».

Δεν μπορεί να ξέρει κανείς εάν και αυτή τη φορά θα κερδίσουν στο τέλος οι Γερμανοί. Προς το παρόν, πάντως, χάνουν οι πρόσφυγες.

Είχε ήδη φανεί από μια δημοσκόπηση που είχε πραγματοποιηθεί την επομένη των περιφερειακών του 2015: ένα παντρεμένο ζευγάρι γκέι στα τρία είχε ψηφίσει το Εθνικό Μέτωπο στον πρώτο γύρο. Εναν χρόνο από τότε, η Μαρι Πιέρ Μπουρζουά, δημοσιογράφος του Nouvel Obs και συγγραφέας ενός βιβλίου για τη σχέση της Ακρας Δεξιάς με την ομοφυλοφιλία, εξηγεί γιατί αυτή η ψήφος δεν είναι τίποτε άλλο από τη λυδία λίθο της στάσης του Εθνικού Μετώπου απέναντι στα δικαιώματα των γκέι.

Το FN – λέει η Μπουρζουά – παίζει σε διπλό ταμπλό. Από τη μία πλευρά υπάρχει η κληρονομιά του Ζαν Μαρί Λεπέν, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία «βιολογική και κοινωνική ανωμαλία» – άποψη που σήμερα εκφράζει η ανιψιά Μαριόν Μαρεσάλ. Από την άλλη, το κόμμα έχει αρχίσει να συνεργάζεται με πρόσωπα που δεν είναι αρνητικά απέναντι στους ομοφυλόφιλους, ενώ ομοφυλόφιλοι δηλώνουν και κάποια από τα επιφανή του στελέχη.

Με άλλα λόγια, η Μαρίν Λεπέν διευρύνει την εκλογική της βάση, ενώ η Μαριόν Μαρεσάλ χαϊδεύει το πιο συντηρητικό ακροατήριο. Το αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής, η οποία δείχνει και έναν κάποιο διχασμό στο κόμμα, θα φανεί στις προεδρικές εκλογές.

«Ο Ερικ ο Κόκκινος την έβλεπε πράσινη, για εμάς είναι λευκή. Αλλά για τους ειδικούς γίνεται γκρίζα». Δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι με τα χρώματα, αλλά για έναν συναγερμό σχετικά με τις κλιματικές συνθήκες στη Γροιλανδία. Τον συναγερμό χτυπάει στη Repubblica ο Μάρκο Τεντέσκο, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και σύμβουλος της NASA. Και τι λέει; Οτι ο πάγος και το χιόνι που καλύπτουν το έδαφος της Γροιλανδίας έχουν αρχίσει να αλλάζουν χρώμα. Η ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων – λέει ο ίδιος – δείχνει ότι «η Γροιλανδία έχει γίνει πιο σκούρα την τελευταία εικοσαετία».

Αυτή η χρωματική αλλαγή από το κατάλευκο του χιονιού στο γκρίζο των πάγων οφείλεται στο λιώσιμο των δεύτερων. Και το χειρότερο είναι ότι το διαφορετικό χρώμα οφείλεται στην αλλαγή στην ταχύτητα τήξης: η ΝΑSA έχει διαπιστώσει ότι η τήξη των πάγων στους πόλους αλλοιώνει την κατανομή του βάρους στον πλανήτη. Το αποτέλεσμα είναι μια μικρή, αλλά πρόωρη αλλαγή στην κλίση του άξονα περιστροφής της Γης. Στην Ανταρκτική, για παράδειγμα, η τήξη του διημέρου 10-11 Απριλίου θα έπρεπε να σημειωθεί κανονικά στα τέλη Μαΐου.

Αν οι πάγοι της Γροιλανδίας λιώσουν εντελώς – προειδοποιούν οι ειδικοί – η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί κατά επτά ολόκληρα μέτρα. Η γκρίζα Γροιλανδία κάνει την ψυχή μας να μαυρίζει.

Ο ένας δεν καταβάλλει τη διατροφή γιατί υποτίθεται ότι έχει οικονομικές δυσκολίες αλλά μετά ποστάρει φωτογραφίες με την καινούργια του Φεράρι ή από τις διακοπές του στις Μαλβίδες. Ο άλλος δεν δηλώνει τίποτε στην εφορία, αλλά το προφίλ του στο Facebook γεμίζει από ευχαριστήρια σχόλια από ανθρώπους για τους οποίους δούλεψε ως μηχανικός. Και είναι και εκείνοι που, ενώ δεν έχει εκδοθεί ακόμη το διαζύγιό τους, πλημμυρίζουν τα σόσιαλ μίντια με τις σέλφι που βγάζουν με τους νέους τους έρωτες.

Σύμφωνα με το Rue 89, μέσα σε λίγα χρόνια και χάρις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η δουλειά του δικηγόρου έχει αλλάξει άρδην. Μιλώντας στο ηλεκτρονικό περιοδικό, μια δικηγόρος που ειδικεύεται στα διαζύγια αποκαλύπτει ποια μέθοδο ακολουθεί για να συγκεντρώνει στοιχεία που θα χρησιμοποιήσει στο δικαστήριο: πληκτρολογεί το όνομα του αντίδικου στο Google, εντοπίζει τον λογαριασμό του στο Facebook και στη συνέχεια αποθηκεύει φωτογραφίες και ενοχοποιητικά ποστ.

Ετσι, η δουλειά γίνεται  πιο γρήγορα και στοιχίζει λιγότερο. Μα είναι ανοικτοί όλοι αυτοί οι λογαριασμοί; «Οι περισσότεροι ναι», απαντά η δικηγόρος. «Οι άνθρωποι έχουν γίνει επιδειξιομανείς, δεν προστατεύουν την ιδιωτικότητά τους». Κι όπως φαίνεται, η επίδειξη μπορεί να στοιχίσει ακριβά.