Το όνομά της θα είναι «Premier League». «English Premier League», που θα έλεγε και ο Τζέιμς Μποντ. Από την επόμενη σεζόν (2016-2017), η χορηγική συνεργασία με την Barclays διακόπτεται, όπως αποφάσισαν οι ιδιοκτήτες των ομάδων του κορυφαίου αγγλικού πρωταθλήματος. Η «νονά» τράπεζα πλήρωνε 53 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για να συνδέσει τη φίρμα της με αυτή την ποδοσφαιρική «αυλή των θαυμάτων», όμως τώρα η Premier League έχει άλλα πολύ πιο φιλόδοξα εμπορικά σχέδια. Τι να τα κάνει τα 53 ψωροεκατομμύρια, μια λίγκα που έχει έσοδα κοντά στα 7 δισεκατομμύρια ευρώ μόνο από τα δικαιώματα τηλεοπτικής και ψηφιακής μετάδοσης των αγώνων της σε 175 χώρες;

Κομμένο λοιπόν, από του χρόνου, το «Barclays Premier League». Το λιοντάρι με το στέμμα θα παραχωρήσει τη θέση του (προσωρινά, ώσπου να δημιουργηθεί ένα νέο έμβλημα) στα τρία λιοντάρια -σήμα κατατεθέν της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας- και δεν θα υπάρχει κεντρικός χορηγός. Η φήμη και η δημοφιλία του αγγλικού πρωταθλήματος θα πωλείται, κομμάτι κομμάτι, σε δεκάδες εταιρείες που ήδη έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για εμπορική συνεργασία. Σύμφωνα με την Daily Μail , οι διοικήσεις των ομάδων της Premier League αποφάσισαν να λειτουργήσουν -ως προς το μάρκετινγκ- στα πρότυπα των αμερικανικών αθλητικών ομοσπονδιών, όπως το NBA (μπάσκετ), το NFL (αμερικάνικο ποδόσφαιρο) και το MLB (μπέιζμπολ), κερδίζοντας πολύ μεγαλύτερα έσοδα δια της σαλαμοποίησης των χορηγιών.

Η Premier League ιδρύθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1992, από 22 κορυφαίους συλλόγους της Αγγλίας, αποκτώντας εμπορική ανεξαρτησία από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας και τη Football League, δηλαδή τη δυνατότητα να διαπραγματεύεται και να εκμεταλλεύεται η ίδια την τηλεοπτική εικόνα των αγώνων της και τις συμφωνίες χορηγίας. Απέκτησε κεντρικό χορηγό από τα πρώτα της βήματα (1993), ο οποίος, μεταξύ άλλων, αγόραζε το προνόμιο να… βαπτίζει το Πρωτάθλημα. Ποτέ δεν έμεινε χωρίς χορηγία, καθώς πολύ σύντομα έγινε η πιο εμπορική -μακράν- αθλητική διοργάνωση στην Ευρώπη. Αλλά, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Τα τελευταία χρόνια, συνάπτοντας χορηγικές συμφωνίες με μια σειρά από επίσημους συνεργάτες και προμηθευτές της, η Premier League συνειδητοποίησε την παγκόσμια απήχησή της. Και είπε να την εξαργυρώσει με ακόμη περισσότερα έσοδα.

Αλλωστε, αυτή η δυναμική αποδεικνύεται και από τα ιλιγγιώδη ποσά που είναι πρόθυμες να καταβάλουν -και καταβάλλουν, βεβαίως- εταιρείες αθλητικών ειδών που ντύνουν τις κορυφαίες αγγλικές ομάδες, αλλά και εκείνες που επιθυμούν να προβληθούν στις φανέλες τους. Μερικά παραδείγματα μόνο, τα οποία αφορούν την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο: Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει ετήσια έσοδα (τα περισσότερα απ’ όλα τα άλλα κλαμπ) 177 εκατομμυρίων ευρώ. Από την αυτοκινητοβιομηχανία Chevrolet και την Adidas. Η Τσέλσι (δεύτερη στον σχετικό κατάλογο) 98 εκατ. ευρώ, από την εταιρεία ελαστικών Yokohama και την Adidas (επίσης). Η Αρσεναλ 84 εκατ. ευρώ, από την αεροπορική Fly Emirates και την Puma. Η Λίβερπουλ 74 εκατ. ευρώ, από την Standard Chartered (χρηματοπιστωτικός οργανισμός με έδρα το Λονδίνο) και τη New Balance. Και η Μάντσεστερ Σίτι 73 εκατ. ευρώ, από την Etihad (μία από τις δυο μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων) και τη Nike.

Αλλά, τι είναι αυτό στην Premier League που μαγνητίζει τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους και, κατά συνέπεια, τους χορηγούς; Οι κορυφαίοι παίκτες του κόσμου αγωνίζονται στην Ισπανία, το πιο επιθετικό ποδόσφαιρο παίζεται στη Γερμανία και τα δέκα τελευταία χρόνια μόνο δυο Πρωταθλήτριες Ευρώπης προέρχονταν από το Νησί… Παράδοξο; Καθόλου. Είναι το αβέβαιο του αποτελέσματος, αυτό που κάνει το αγγλικό πρωτάθλημα τόσο ξεχωριστό. Το οτι σε κάθε αγώνα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τον νικητή, προτού σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη. Η αδιανόητη σε άλλες χώρες κανονικότητα, να είναι η Λέστερ ουραγός της βαθμολογίας τα Χριστούγεννα του 2014 και πρώτη τα Χριστούγεννα του 2015. Και η πρωταθλήτρια Τσέλσι να βολοδέρνει στη 14η θέση μερικούς μήνες μετά το θρίαμβό της.

Μόλις την Τετάρτη το βράδυ η Premier League δικαιολόγησε, για ακόμη μια φορά, τη φήμη της. Η πιο φορμαρισμένη ομάδα αυτή την εποχή, η Αρσεναλ, πηγαίνει στο «Ανφιλντ» για να κάνει το καθοριστικό βήμα προς τον τίτλο, απέναντι στη Λίβερπουλ των χιλίων προβλημάτων. Ο Αρσέν Βενγκέρ τα έχει σχεδιάσει μιά χαρά. Από το 52′ η ομάδα του προηγείται με 3-2, ενώ η Λέστερ έχει κολλήσει στο 0-0 με την Τότεναμ, στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν», οκτώ λεπτά πριν από το τέλος. Το χαμόγελό του παγώνει για λίγο, όταν μαθαίνει οτι οι «αλεπούδες» -που εδώ και μερικές εβδομάδες έδειχναν να… ξεφουσκώνουν- πέτυχαν γκολ στο 83′. Δεν βαριέσαι, εμείς να νικάμε… Και στο 90′, η Λίβερπουλ του παίρνει την μπουκιά απ’ το στόμα, με γκολ του Τζο Αλεν, τον οποίο ο Κλοπ μόλις είχε βάλει στο παιχνίδι. Δηλαδή, στις 23.35 ώρα Ελλάδος η Αρσεναλ ήταν τέσσερις βαθμούς μπροστά και στις 23.45 μοιραζόταν την κορυφή με αυτούς τους απίθανους του Ρανιέρι…

Πέρα από αυτό, το ματς στο Λίβερπουλ ήταν από εκείνα που δεν χορταίνεις. Δυο γκολ στα πρώτα τέσσερα λεπτά και τέσσερα γκολ (2-2) στα πρώτα 25′, κάτι που οι θεατές στο «Ανφιλντ» δεν έχουν ξαναδεί από καταβολής Premier League. Με κορυφαίο της Αρσεναλ τον Κάμπελ, ο οποίος λίγο έλειψε να ξεμείνει στον Ολυμπιακό, και με δυο γκολ από τον Ζιρού (τον «δήμιο» του Ολυμπιακού στο Champions League, ο οποίος έφτασε τα 12 στο Πρωτάθλημα και τα 18 σε όλες τις φετικές διοργανώσεις. Από αυτά, τα 12 τα έχει πετύχει εκτός έδρας. Μάλιστα, στα τελευταία 11 σερί ματς μακριά από το «Έμιρεϊτς» μετρά ισάριθμα γκολ…

Στο άλλο παιχνίδι που εξελισσόταν ταυτοχρόνως, στο Λονδίνο, η Λέστερ δοκίμαζε… καινούρια θαύματα. Μέχρι χθες, ο Ρανιέρι είχε μεταμορφώσει τον Τζέιμι Βάρντι σε Μέσι και τον Ριάντ Μαχρέζ σε Κριστιάνο Ρονάλντο. Αλλά, αυτή τη φορά, η ομάδα του «έκλεψε» τη νίκη από την Τότεναμ (0-1) χάρη στον πιο άτεχνο ποδοσφαιριστή της, τον «ατσούμπαλο» Γερμανό στόπερ Ρόμπερτ Χουτ, που πέτυχε το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης. Και με τον τερματοφύλακα Κάσπερ Σμάιχελ να είναι… ίδιος ο πατέρας του. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Ιταλός προπονητής  ρωτήθηκε -παντιοτρόπως- αν η Λέστερ θα κατακτήσει τον τίτλο. Γέλασε με την καρδιά του, προτού απαντήσει: «Είναι Ιανουάριος ακόμα, τι κρίμα! Αν ήταν Μάιος, ίσως. Είναι τρελό το φετινό πρωτάθλημα και πρέπει να συνεχίσουμε με την ίδια όρεξη».

Αμ η Σίτι; Περίμενε να χάσουν βαθμούς η Αρσεναλ και η Λέστερ, που έπαιζαν εκτός έδρας, και την πάτησε η ίδια (0-0 με την Έβερτον) μέσα στο σπίτι της. Ηταν η πρώτη της «λευκή ισοπαλία» στο Μάντσεστερ μετά τις 13 Νοεμβρίου 2010, τότε που οι Αραβες δεν είχαν μπει -ακόμη- στη ζωή της.

Στο «Στάμφορντ Μπριτζ», φαίνεται πως οι… εορτασμοί των παικτών για την απελευθέρωσή τους από τον δυνάστη Μουρίνιο, ξεθύμαναν. Αν και τις τελευταίες εβδομάδες η Τσέλσι είχε αρχίσει να παίρνει τα πάνω της, απέναντι στη Γουέστ Μπρομ θυμήθηκε τις παλιές, κακές μέρες της και έμεινε στο 2-2, αν και προηγήθηκε δύο φορές, και νικούσε έως το 86′.

Αυτά θέλει ο κόσμος. Και οι χορηγοί πληρώνουν αυτά που θέλει ο κόσμος…