Ο Ντέιβιντ Μπάουι, καλλιτέχνης του οποίου η επιρροή στην μουσική και όχι μόνο υπήρξε βαθύτατη, πέθανε σε ηλικία 69 ετών μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, ανακοίνωσε η οικογένειά του. Η έκπληξη και το σοκ του θανάτου ενός ανθρώπου που τις τελευταίες εβδομάδες επέστρεψε μουσικά ακμαίος σε ηλικία που άλλοι ομότεχνοι απλώς αποσύρονται είναι τεράστιο σε όλο τον κόσμο, τον πραγματικό και αυτόν τον κοινωνικών δικτύων.

Καθώς όλοι προσπαθούσαν από τις 8 το πρωί της Δευτέρας να εξακριβώσουν αν είναι αλήθεια η τραγική είδηση, ο επίσημος λογαριασμός του Ντέιβιντ Μπάουι στο facebook και στο twitter ανακοίνωσε στις 8.30 πως ο καλλιτέχνης πέθανε ήσυχα στον ύπνο του μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, την οποία, να προσθέσουμε, είχε κρατήσει μακριά από τη δημοσιότητα.

January 10 2016 – David Bowie died peacefully today surrounded by his family after a courageous 18 month battle… https://t.co/ENRSiT43Zy

— David Bowie Official (@DavidBowieReal) January 11, 2016

Αναφέρει η ανακοίνωση: «Ο Ντέιβιντ Μπάουι πέθανε ήρεμος, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο τους τελευταίους 18 μήνες. Παρακαλούμε να σεβαστείτε τις ιδιωτικές στιγμές της οικογένειας κατά τη διάρκεια του πένθους τους.»

Την είδηση που κανένας δεν θέλει να πιστέψει επιβεβαίωσε στο twitter και ο γιος του, που ανέβασε μια φωτογραφία με τον ίδιο μικρό παιδί στους ώμους του πατέρα του:

Very sorry and sad to say it's true. I'll be offline for a while. Love to all. pic.twitter.com/Kh2fq3tf9m

— Duncan Jones (@ManMadeMoon) January 11, 2016

Ο Μπάουι είχε γενέθλια πριν από λίγες μέρες, στις 8 Ιανουαρίου -έγινε 69 ετών- οπότε και κυκλοφόρησε ο νέος του δίσκος «Blackstar» προκαλώντας παγκόσμιο ντελίριο. Είναι χαρακτηριστικό πως στο κλιπ που κυκλοφόρησε για τον δίσκο του, εμφανίζεται ως τυφλός προφήτης και ο τίτλος είναι Lazarus.

Το Lazarus, μπορεί να διαβαστεί και συμβολικά, σαν ένα τελευταίο μήνυμα. Οχι μόνο ο τίτλος, με τον βιβλικό Λάζαρο που επέστρεψε από τον θάνατο, αλλά και οι πρώτοι στίχοι «Look up here, I’m in heaven / I’ve got scars that can’t be seen / I’ve got drama, can’t be stolen / Everybody knows me now» («Κοίτα εδώ ψηλά, είμαι στον παράδεισο / Εχω πληγές που δεν φαίνονται / Εχω δράμα που δεν μπορεί να κλαπεί / Τώρα με γνωρίζουν όλοι»).

Ο δίσκος ήταν εξάλλου ένα αποχαιρετιστήριο δώρο προς τους οπαδούς επιβεβαίωσε με ένα μήνυμα στο Facebook ο επί 40 και περισσότερα χρόνια παραγωγός του, Τόνι Βσικόντι: «Πάντα έκανε αυτό που ήθελε και ήθελε να το κάνει με τον τρόπο του και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο», γράφει ο Βισκόντι και προσθέτει ότι ο θάνατός του «δεν ήταν διαφορετικός από τη ζωή του, ήταν και αυτός έργο τέχνης».

Ο καλλιτέχνης που ανανέωνε συνεχώς τον εαυτό του

Ο Ντέιβιντ Τζόουνς γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1947 και εμφανίστηκε στη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του 1960, σε ένα Λονδίνο που έσφυζε από μουσική χάρη –αλλά όχι μόνο- στην τεράστια επιτυχία συγκροτημάτων όπως οι Beatles και οι Rolling Stones. Αλλαξε το όνομά του σε Μπάουι το 1966 και, παράλληλα, άρχισε να κυκλοφορεί τα πρώτα δισκάκια.

Το «Space Oddity» του 1969 τον έκανε ευρύτερα γνωστό. Εμπνευσμένο και από τα διαστημικά ταξίδια της εποχής (ήταν άλλωστε η περίοδος που άνθρωπος πάτησε για πρώτη φορά στη Σελήνη) είχε σαν ήρωα έναν αστροναύτη που αρχίζει να μην ακούει τον κέντρο ελέγχου και να περιπλανιέται μόνος μέσα στο κονσερβοκούτι του «πέρα από το φεγγάρι». Από εκείνη την περίοδο είναι και το «The Man Who Sold the World», το οποίο έγινε γνωστό και σε νεότερες γενιές από τη διασκευή των Nirvana το 1993.

Με την κυκλοφορία το 1972 του «The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars» εισήγαγε την περσόνα του Ziggy Stardust, όπως και ένα ιδιαίτερο ανδρόγυνο στυλ το οποίο είδε διαδοχικές στιλιστικές μεταμορφώσεις τα επόμενα χρόνια. Αρχισε να γίνεται περισσότερο γνωστός και στις ΗΠΑ και να αναλαμβάνει το ρόλο παραγωγού σε δίσκους του Λου Ριντ και του Ιγκι Ποπ.

Στη δεκαετία του 1970 εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο, στο «The Man Who Fell to Earth» του Νίκολας Ρεγκ, μια ιστορία που ταίριαζε καλά με την περσόνα του εξωγήινου ροκ σταρ που είχε εισάγει, το «Cat People» το 1983 και στο «Hunger» με την Κατρίν Ντενέβ και τη Σούζαν Σάραντον, τον «Τελευταίο Πειρασμό» του Σκορτσέζε όπως και σε άλλες λιγότερο γνωστές ή επιτυχημένες.

Μουσικά πάντα παρέμενε ένα εξαιρετικά ανήσυχο πνεύμα: από το ροκ των αρχών της δεκαετίας του ‘70 στράφηκε το 1977 (και τη συνεργασία του Μπράιαν Ινο) με το «Low» σε ένα πειραματικό ήχο με βαθιά επίδραση ως σήμερα. Η τριάδα του Βερολίνου ολοκληρώθηκε με το «Heroes» και το «Lodger». Και από το εκεί με το «Let’s Dance» το 1983 πέρασε σε ένα περισσότερο χορευτικό ύφος, με αλλαγή στιλ, που τον συνέδεσε και με μια νεότερη γενιά ακροατών.

Εκτοτε και μετά από κάποιους δίσκους που δεν αποτιμήθηκαν θετικά από την κριτική, αραίωσε τις εμφανίσεις (η τελευταία ζωντανή ήταν το 2006) και την κυκλοφορία νέων δίσκων. Τα τελευταία 20 χρόνια κυκλοφόρησε μόλις τέσσερις νέους δίσκους, το «Earthling» του 1995, το «Heathen» του 2002, το «The Next Day» του 2013, και το «Blackstar» μόλις πριν από τρεις ημέρες. Οι κριτικοί αναγνώρισαν ότι ανανέωσε για άλλη μια φορά την εικόνα και τη μουσική του.

Αποχαιρετώντας έναν πολύ μεγάλο

Το σοκ του θανάτου του Ντείβιντ Μπάουι μέσα και έξω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι τεράστιο , τα μηνύματα για την απώλειά του από ανθρώπους που τον γνώριζαν, τους ομότεχνους, τους συμπατριώτες και τη κοινή γνώμη έρχονται κατά χιλιάδες.

«Μεγάλωσα ακούγοντας και βλέποντας την ιδιοφυΐα της ποπ, τον Ντείβιντ Μπάουι», γράφει ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον.

I grew up listening to and watching the pop genius David Bowie. He was a master of re-invention, who kept getting it right. A huge loss.

— David Cameron (@David_Cameron) January 11, 2016

Τεράστιος φαν από την εποχή του Ziggy Stardust δηλώνει και ο Τόνι Μπλερ που προσθέτει ότι τον είχε γνωρίσει από κοντά κάποια χρόνια αργότερα.

Και πιο λιτά, ο Μπράιαν Ινο, φίλος και συνεργάτης του σε πολύ σπουδαία έργα: «Δεν υπάρχουν λόγια»

Words cannot express: RIP David Bowie https://t.co/g40zLWl3qq pic.twitter.com/R94E6LMw9C

— Brian Eno (@dark_shark) January 11, 2016

Και η Μαντόνα, που δηλώνει τόσο τυχερή που τον γνώρισε:

So lucky to have met you!!!! Hot Tramp I love you So! ❤️ #rebelheart pic.twitter.com/INKPRCeofK

— Madonna (@Madonna) January 11, 2016

Ακόμα και ο καρδινάλιος Ραβάσι, υπουργός Πολιτισμού της Αγίας Εδρας, αποχαιρέτησε τον μουσικό με τους στίχους του Space Oddity:

Ground Control to Major Tom Commencing countdown, engines on Check ignition and may God's love be with you (David Bowie)

— Gianfranco Ravasi (@CardRavasi) January 11, 2016

Ο Ιγκι Ποπ θρηνεί: «Ο Ντέιβιντ ήταν το φως της ζωής μου»

Ο Ιγκι Ποπ δεν ήταν ένας ακόμη φίλος, από τους πολυάριθμους, που είχε ο Ντέιβιντ Μπάουι. Από τη δεκαετία του ’70, οι δύο τους βρέθηκαν πολύ κοντά με τον Μπάουι να τον βοηθάει να διαμορφώσει το δικό του ήχο. Τώρα, ο Ιγκι ανέλαβε το πικρό καθήκον να πει το ύστατο «χαίρε» στον φίλο του. Η δήλωσή του λιτή και γεμάτη θρήνο: «Η φιλία του Ντέιβιντ ήταν το φως της ζωής μου. Ποτέ μου δεν γνώρισα άλλον τόσο λαμπρό άνθρωπο. Ηταν ο καλύτερος που υπήρχε», ανέφερε συγκεκριμένα.

Το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας αποχαιρετάει τον «ήρωα» Μπάουι

Good-bye, David Bowie. You are now among #Heroes. Thank you for helping to bring down the #wall. https://t.co/soaOUWiyVl #RIPDavidBowie

— GermanForeignOffice (@GermanyDiplo) January 11, 2016

Με το εμβληματικό τραγούδι «Heroes» και με μια λιτή ανακοίνωση που όμως έχει ειδικό βάρος, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, στην επίσημη σελίδα του στο Twitter αποχαιρετάει τον Ντέιβιντ Μπάουι γράφοντας: «Καλό ταξίδι Ντέβιντ. Τώρα είσαι ανάμεσα στους ήρωες. Σε ευχαριστούμε που βοήθησες να πέσει το Τείχος». Μία από τις πιο δημιουργικές φάσεις της καριέρας του, ο Μπάουι την πέρασε στο (τότε) Δυτικό Βερολίνο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News