Σε μια ιστορία μυστηρίου του σερ Αρθρουρ Κόναν Ντόιλ, το κλειδί στην υπόθεση το δίνει το γεγονός ότι ο σκύλος δεν γάβγισε τη νύχτα.

Με κάθε σεβασμό στα εσωτερικά της ΝΔ (που ούτως ή άλλως είναι interna corporis, δική τους υπόθεση), θα θεωρούσαμε ότι το κλειδί στο τι συμβαίνει και ο χώρος αυτός ΠΑΣΟΚοποιείται ταχύτατα, δηλαδή πηγαίνει προς την τελική φθορά, δίνεται ακριβώς απ' αυτό: Γιατί κανείς -μα κανείς- δεν μίλησε για το φιάσκο του ηλεκτρονικού συστήματος της ψηφοφορίας (τους) για τις εκλογές (τους) από την εταιρεία (τους), με εποπτεία της ΚΕΦΕ (τους).

Λοιπόν: Κανείς δεν μίλησε -και στο «κανείς» περιλαμβάνονται και οι τέσσερις διεκδικητές της ηγεσίας στο ιστορικό αυτό κόμμα κ.λπ., κ.λπ. -μολονότι τώρα όλοι εξηγούν ότι γνώριζαν από την Τετάρτη, άντε από την Παρασκευή, πάντως νωρίς το Σάββατο, επειδή φοβούνταν. Φοβούνταν να είναι -ο καθένας τους- εκείνος που θα σηκώσει φωνή. Που θα πει το δυσάρεστο. Φοβούνταν την μοίρα του αγγέλου κακών. Ομως…

Ομως στην πολιτική, πάντως στην πολιτική σε φάση ανοιχτής κρίσης, ακριβώς αυτό είναι που υποτίθεται ότι πας να κάνεις; Να σηκώσεις την ευθύνη. Και μάλιστα όταν παίζεις για ηγεσία σε ένα ιστορικό κόμμα κ.λπ., κ.λπ. Ας μην πολυψάχνουμε, λοιπόν, αύριο – ή όταν η ΝΔ αλλά και όποια άλλα σχήματα του πολιτικού μας ζωολογικού κήπου ξεφτίσουν ολότελα- το «γιατί» της τελικής παρακμής. Το γνωρίζουμε, το γνωρίζουν και οι ίδιοι.

Βόλεμα. Επανάπαυση. Φύλαξη των νώτων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News