Επτά μήνες μετά την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας και την υπερψήφιση της τρίτης συμφωνίας χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (μνημόνιο) από 222 βουλευτές, αρχίζουν να διαφαίνονται πλέον καθαρά οι συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής που ακολούθησε ο κ. Αντώνης Σαμαράς και που οδήγησαν όχι μόνον στην άνοδο στην εξουσία ενός κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην πολιτική τερατογένεση των Ανεξάρτητων Ελλήνων και στη γιγάντωση της Χρυσής Αυγής.

Ο Μεσσήνιος πολιτικός, ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με συνεχείς παλινωδίες και αντιμνημονιακές κορώνες του τύπου «θα αλλάξομε το μείγμα πολιτικής», «μια καινούργια συνταγή για απαλοιφή του χρέους σε 11 μήνες» και άλλα συναφή εισήγαγε τον λαϊκισμό στην επίσημη πολιτική γραμμή της Ν.Δ και έδιωξε ποσοστό μεγαλύτερο από 10% των ψηφοφόρων του κόμματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά γιγαντώθηκε από τη λαϊκίστικη ρητορική του κ. Σαμαρά που υποσχόταν σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές, πολιτική που αντέγραψε ο κ. Αλέξης Τσίπρας μεταφέροντας τον λαίκισμό των συνάξεων του Ζαππείου στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Ο σημερινός βουλευτής Μεσσηνίας με αφορμή το δημοψήφισμα που πρότεινε ο κ. Παπανδρέου το 2011 έκανε μια θεαματική στροφή και από αντιμνημονιακός έγινε θιασώτης του μνημονίου και μάλιστα φανατικός υπερασπιστής του. Άνοιξε διάπλατα τις κομματικές πόρτες της Νέας Δημοκρατίας σε ακροδεξιούς πολιτικούς και ο έμπιστος συνεργάτης του κ. Τάκης Μπαλτάκος αργότερα επικοινωνούσε με βουλευτή της Χρυσής Αυγής μέσα στο πρωθυπουργικό γραφείο στη Βουλή των Ελλήνων. Οι κινήσεις αυτές οδήγησαν στην ιδεολογική διάβρωση και πολιτική διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας.

Ως πρωθυπουργός δεν δεχόταν κριτική και η κοινοβουλευτική ομάδα δεν είχε κανέναν ρόλο στην κυβερνητική πολιτική. Η περίπτωση του ΕΝΦΙΑ είναι η πλέον πρόδηλη. Αρνήθηκε μια ρεαλιστική επανεξέταση των αντικειμενικών αξιών και ο κ. Αλέξης Τσίπρας σκόραρε πόντους. Η επιλογή του κ. Σταύρου Δήμα για την Προεδρία της Δημοκρατίας υπήρξε βεβιασμένη και κατά πολλούς άστοχη, που οδήγησε τη χώρα σε εκλογές. Το ίδιολαθεμένες και οι επιλογές των υποψηφίων του κόμματος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Η προεκλογική καμπάνια που έκανε στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου περιορίστηκε στον εκφοβισμό των πολιτών και φυσικά απέτυχε. Η ενέργειά του να μην παραδώσει το Μέγαρο Μαξίμου στον εκλεγμένο πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα ήταν ένα μεγάλο λάθος. 

Όσον αφορά το εσωτερικό της άλλοτε φιλελεύθερης δημοκρατικής παράταξης της Ν.Δ, τα πράγματα είναι πιο μελανά απ’ όσο και ο πιο αισιόδοξος οπαδός της πιστεύει. Η προσπάθεια του Μεσσήνιου πολιτικού να ποδηγετήσει το κόμμα και να το μεταλλάξει σε ένα είδος Πολιτικής ‘Ανοιξης, του δικού του πολιτικού παιδιού, οδήγησε στην αλλοίωση του πολιτικού χαρακτήρα του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η πλήρης έλλειψη δημοκρατικού διαλόγου στο εσωτερικό του κόμματος και η στελέχωση των κομματικών οργάνων από πολιτικά ετερόκλητα στοιχεία οδήγησαν στην εσωκομματική εγκαθίδρυση του «ενός ανδρός αρχή».

Φυσικά η πολιτική διαδρομή του Μεσσήνιου πολιτικού είναι απόλυτα συνεπής όλα τα χρόνια. Αν και ευνοούμενος του πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη έριξε την πιο υπεύθυνη κυβέρνηση των τελευταίων 40 χρόνων, υπηρετώντας τον λαϊκισμό έναντι της υπεύθυνης πολιτικής και δώρισε έντεκα συναπτά χρόνια στο ΠΑΣΟΚ, στα οποία άνθησαν η διαφθορά, ο λαϊκισμός και η πολιτική υποκρισία.

Ο σημερινός Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Μεϊμαράκης αποδεικνύεται ανοικτός στον πολιτικό διάλογο με την κυβέρνηση της Αριστεράς και παρακάμπτει τα μικροκομματικά συμφέροντα επιδεικνύοντας τον διαχρονικό ευρωπαϊκό προσανατολισμό της παράταξης. Η υγιής Δημοκρατία απαιτεί την ύπαρξη μιας ισχυρής Κεντροδεξιάς με ισχυρό πολιτικό λόγο, που η Νέα Δημοκρατία απώλεσε από την παρένθεση Σαμαρά.

*Ο Γιώργος Παπαδαντωνάκης είναι Καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις (Σικάγο).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News