Η 14η Ιουλίου, πέρα από εθνική εορτή της Γαλλίας λόγω της επετείου της άλωσης της Βαστίλης, ήταν μια υπέροχη μέρα για τον επιστημονικό κόσμο και κατ' επέκταση για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Ανάμεσα σε τοπικές ειδήσεις για τις καταθέσεις μας και τα εσωκομματικά της κυβέρνησης της μικρής μας χώρας εδώ στην ανατολική Μεσόγειο, άλλα σημαντικά και ευχάριστα νέα από διεθνή πρωτοσέλιδα έκαναν την εμφάνισή τους.

Ξεκινήσαμε διαβάζοντας με ενθουσιασμό ότι έπειτα από εννιά χρόνια ταξιδιού το ταχύτατο διαστημικό όχημα New Horizons (ταξιδεύει με 50.000 χιλιόμετρα την ώρα) έφτασε στον Πλούτωνα ο οποίος βρίσκεται σχεδόν πέντε δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά μας, κουβαλώντας μάλιστα τις στάχτες του Αμερικάνου αστρονόμου Κλάιντ Τόμπo (Clyde William Tombaugh) που τον ανακάλυψε το 1930. To σκάφος πέρασε σε απόσταση 12.500 χλμ. από τον πλανήτη, στέλνοντας για πρώτη φορά λεπτομερείς εικόνες από την επιφάνειά του. Με λίγη φαντασία βλέπεις και τον Πλούτο, το καρτούν στο περίγραμμα του μεγάλου κρατήρα των φωτογραφιών χαμογελώντας ακόμη περισσότερο. Περισσότερα στη NASA.

Από τα μεγάλα και μακρινά, μετά κάναμε βουτιά στα βάθη της ύλης και στα άλλα άγνωστα νερά του μικρόκοσμου αυτή τη φορά. Στο CERN ένα νέο ''εξωτικό σωματίδιο'' (pentaquark) ανακαλύφθηκε στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (Large Hadron Collider – LHC). Η ύπαρξη του πεντακουάρκ είχε αποδειχτεί θεωρητικά από τη δεκαετία του 1960 αλλά όπως και με το σωματίδιο του Χιγκς, δεν είχε εντοπιστεί στο εργαστήριο έως τώρα.

Ειδικά για τους φυσικούς, λοιπόν, ξημέρωσε μια πολύ ιδιαίτερη μέρα η οποία είχε και σημαντικές πολιτικές εξελίξεις μιας και η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) ανακοίνωσε πως υπογράφτηκε ''οδικός χάρτης'' για επιθεωρήσεις σε εγκαταστάσεις του Ιράν και επίλυση όλων των πυρηνικών εκκρεμοτήτων του μέχρι το τέλος του χρόνου.

Αν και για τους περισσότερους η πολιτική σημασία της τελευταίας είδησης είναι αυτονόητη (μιλάμε για πυρηνική τεχνολογία στη Μέση Ανατολή οπότε δεν χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις), για αρκετούς τα νέα περί εξερεύνησης του ηλιακού συστήματος και των νέων υποατομικών σωματιδίων δεν έχουν την ίδια εμφανή σπουδαιότητα για τη ζωή του. Ίσως λοιπόν χρειάζεται να παραπέμψω τους φίλους σε παλιότερο άρθρο με τίτλο «Γιατί σε νοιάζει το μποζόνιο Χιγκς».

Όπως έγραφα και τότε, από αστρονομικές παρατηρήσεις φτάσαμε σε σημαντικές θεωρίες όπως η σχετικότητα και πάνω σε αυτές τις γνώσεις χτίστηκαν αργότερα οι τεχνολογίες που μας έδωσαν δορυφόρους, το GPS και το να μπορούμε να στέλνουμε επιστημονικά όργανα σε άλλους κόσμους. Από ατομικές παρατηρήσεις φτάσαμε στην κβαντική θεωρία και αργότερα είχαμε λέιζερ και υπολογιστές. Ο μη ειδικός σύγχρονος του Νεύτωνα, του Αϊνστάιν και του Πλανκ δεν θα καταλάβαινε γιατί γίνεται τόσος ντόρος και πού θα οδηγήσουν όλα αυτά. Όμως οτιδήποτε μας αποκαλύπτει το πώς λειτουργεί ο κόσμος είναι σημαντικό και σε φιλοσοφικό και σε τεχνολογικό επίπεδο.

Οπότε, με λίγα λόγια, ήταν μια υπέροχη ημέρα για την ανθρωπότητα και την επιστήμη όπως ξεκίνησα να γράφω. Κάθε άνθρωπος και κάθε τόπος απασχολείται με τα πεζά του (εμείς και αν δεν το ζούμε αυτό) αλλά ευτυχώς η επιστήμη μας οδηγεί σε άγνωστους και μαγικούς κόσμους, όπως πάντα, δίνοντας αισιοδοξία και έμπνευση!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News