Αχ, το δήλωσε από την πρώτη ώρα το πού θα μας πάει ο κ. Τσίπρας. Μόνο ο πατριώτης Πάνος ήταν άξιος να ανέβει στο κρις κραφτ του μπαμπά και να μας ρίξουν στα βράχια, αφού κάνανε φιγούρες να τους δουν οι γκόμενες. Μπήκαν στο ταχύπλοο, με τη δραχμή για ελπίδα, κι εμείς χαζέψαμε, παραπλανηθήκαμε από την αντηλιά της «δέσμευσης» στην ευρωπαϊκή προοπτική του Αλέξη. Ο μόνος Αλέξης που πιστεύει σε αυτό θα είναι ο Αλέξης Κωστάλας.

Το κόμμα δεν το πείραξαν οι ΑΝΕΛ. Δεν ήταν σοκ για τα στελέχη που έχουν κάνει αγώνες για τον εκδημοκρατισμό; Δεν προσέβαλε αισθητικές, συνειδήσεις; Μόνο εμένα σόκαρε; Και πάλι το προσπεράσαμε αποχαυνωμένοι.

Μετά άρχισαν τα ματάκια της Ζωής προς τη Χ.Α. Και πάλι όλο αυτό ωχριούσε στον βίο και την πολιτεία της που ακολούθησε στη Βουλή, οπότε το προσπεράσαμε κι αυτό.

Και να, τώρα, που όλα έγιναν απολύτως ερμηνεύσιμα πλην όμως τραγικά και επώδυνα εφαρμόσιμα: Δεν ξέρω αν η συνιστώσα της δραχμής του Λαφαζάνη θα ήταν τόσο σημαντική, αν δεν «ψεκαζόταν» για να μεγαλώσει από την «συνιστωσάρα» του Πάνου, του «ΠιΜι με τη δραχμή»! Και έρχεται και η Χρυσή Συνισταμένη του ΣΥΡΙΖΑ να πει κι αυτή το «Ναι» στο δημοψήφισμα και τη δραχμή.

Για ένα πράγμα συγχαίρω αυτήν την κυβέρνηση, που δεν ακούω κανέναν να της αποδίδει τα εύσημα και ανησυχώ, το εξής: Από τότε που κατέλαβαν τα έδρανα στη Βουλή, το κέντρο της Αθήνας ανάσανε από τους μπαχαλάκηδες, το Πλαίσιο στη Στουρνάρη δεν αλλάζει βιτρίνες συνεχώς, απουσιάζει κάθε εκτροπή. Μήπως η μεγαλύτερη εκτροπή είναι εντός Βουλής, ρε παιδιά;

A, και ο καθηγητής μου ο κ. Μπαμπινιώτης ας αναθεωρήσει τον ορισμό «δραχμοφονιάς» στην επόμενη έκδοση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News