Κατάγεται από το Περού, πολιτογραφημένη Ελληνίδα, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, γεννημένων στην Ελλάδα, εργαζόμενη στην καθαριότητα του δήμου Π. Φαλήρου. Μαζί με την 5άχρονη κόρη της, επιβιβάστηκε σε τρόλεϊ της γραμμής Φάληρο-Δραπετσώνα.
«Είχα εισιτήριο, που όμως είχε λήξει λίγη ώρα πριν, γιατί καθυστέρησε η γραμμή. Θα ανανέωνα την κάρτα απεριορίστων διαδρομών την ίδια μέρα, επίσης. Όταν μπήκαν οι ελεγκτές και προσπάθησα να τους εξηγήσω, η απάντηση ήταν: "στ' αρχίδια μου!" […] Κάλεσαν την αστυνομία λέγοντας πως τους έχει χτυπήσει μια "ξένη" με την πατερίτσα της! Ήμουν ταραγμένη, το παιδί έκλαιγε και τους ζήτησα να κάτσω στο παγκάκι να ηρεμήσω και να τους εξηγήσω, αλλά μου αρνήθηκαν. Οι αστυνομικοί που ήρθαν, μου άρπαξαν το παιδί από τα χέρια και το έδωσαν στον ελεγκτή. 5-6 αστυνομικοί με πέταξαν στο έδαφος για να μου περάσουν χειροπέδες. Ένας έβαλε το γόνατό του στο κεφάλι μου ενώ φώναζα ότι έχω μηνίσκο και πρόβλημα με την καρδιά. Φώναζα ότι θέλω το παιδί…
[…] Κανείς από τους περαστικούς δεν μίλησε. Στο περιπολικό, ενώ φορούσα χειροπέδες, προσπάθησα να ηρεμήσω τη μικρή μου κόρη, μιλώντας στα ισπανικά. "Γαμώ το Χριστό σου, τη χώρα σου, τη θρησκεία σου" ήταν η αντίδραση του αστυνομικού. Στο Τμήμα, δεν μου έδιναν την πατερίτσα. Έχω λεφτά να σας το πληρώσω το εισιτήριο, σας παρακαλώ αφήστε με ελεύθερη, μην το κάνετε τέτοιο θέμα μπροστά στο παιδί μου. Γελούσαν, έβριζαν, μου αρνήθηκαν να πάρω τηλέφωνο. Με βιντεοσκοπούσαν με κινητό […]
[…] Από Άγιο Δομήνικο είσαι; Δουλεύεις στη Νοταρά; Παίρνεις πίπες; Ο άντρας σου ο ναυτικός σε μάζεψε από κάνα λιμάνι; Με πέταξαν κάτω, μου έδεσαν σφιχτά τα πόδια με πλαστικό δεματικό, μου είπαν να σηκωθώ και να πάω στο κρατητήριο. "Προχώρα καριόλα" μου φώναξαν και, αφού με τράβηξαν, με πέταξαν μέσα. Τους παρακάλεσα για νερό, δεν μου έδωσαν. Δεν με άφησαν να πάω ούτε τουαλέτα. Κατούρησα πάνω μου. Φώναζα ότι θέλω το παιδί μου και έκλαιγα. Άρχισα να τραγουδάω παιδικά τραγούδια για να με ακούει και να ηρεμεί. Οι αστυνομικοί γελούσαν και έβριζαν. "Μη φωνάζεις γιατί θα σε γυρίσω ανάποδα και θα σε γαμήσουμε" με απειλούσαν.[…] Διαβάστε όλη την καταγγελία εδώ
Όμως, νιώθω ότι παράλληλα με την άμεση απόδοση ευθυνών, που επιθυμώ αλλά δεν ελπίζω και πολύ ότι θα αποδοθούν, πρέπει να ειπωθεί και μια συγγνώμη. Συγγνώμη επειδή μιλάω την ίδια γλώσσα με αυτούς. Συγγνώμη επειδή καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Συγγνώμη επειδή στη θέση σου θα μπορούσε να είναι η κόρη μου, η αδελφή μου, η μητέρα μου, η σύντροφός μου. Συγγνώμη επειδή, όπως κι εγώ, έχεις ακούσει ότι σε αυτό τον τόπο γεννήθηκε η Δημοκρατία αλλά σου φέρθηκαν φασιστικά. Συγγνώμη επειδή η βία χαρακτηρίζει ανθρώπους χωρίς ανθρώπινες αρχές, όμως, τούτοι εδώ, αρχές μπορεί να μην έχουν αλλά, δυστυχώς, είναι εκπρόσωποι των Αρχών. Συγγνώμη επειδή είσαι μητέρα και σε είδε το παιδί σου να σε μεταχειρίζονται τόσο απάνθρωπα. Συγγνώμη από το παιδί σου. Συγγνώμη απ' όλες τις γυναίκες. Συγγνώμη απ’ όλα τα παιδιά. Συγγνώμη απ' όλες τις μετανάστριες. Συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη. Συγγνώμη επειδή, για να καλύψουν τη χυδαιότητά τους, πήγαν να σε βγάλουν τρελή. Σε πήγαν δεμένη σε ψυχίατρο. Σε ανάγκασαν να κόψεις(!) την ταυτότητά σου, για να ικανοποιηθεί ο «πατριωτισμός» κάποιου αρρωστημένου μυαλού.
Ξέρω, δεν φτάνει και, κυρίως, δεν τη θέλεις από μένα ή από οποιονδήποτε σαν εμένα. Αλλά αυτό μπορώ να κάνω. Συγγνώμη, επειδή νιώθω ντροπιασμένος. Ταπεινωμένος. Προσβεβλημένος. Όχι όσο εσύ, ο σύζυγος και το παιδί σου. Αλίμονο.
Ξέρω ότι δύσκολα θα συνέλθεις από αυτό που σου συνέβη. Σκέψου, όμως, αδελφή μου -έτσι σε νιώθω αυτή την ώρα- ότι αυτοί είναι τόσο μικροί σε σχέση με σένα. Τόσο δειλοί. Τόσο τιποτένιοι. Οι στολές τούς έδωσαν θράσος. Σκέψου ότι εσύ μιλάς με το όνομα και τη φωνή σου, ενώ αυτοί θα σπεύσουν να «κρυφτούν». Να δικαιολογηθούν. Να «μιλήσουν» στο όνομα του νόμου. Κάποιου νόμου που έχουν πιστέψει ότι τους οπλίζει με όλη τη χυδαιότητα και τον ρατσισμό που θα μπορούσε να βρεθεί. Συγγνώμη!
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News