Μερικοί ακροδεξιοί έχουν μια τρομακτική συνέπεια. Απάνθρωπη, ξετσίπωτη, προσβλητική για το ανθρώπινο είδος, αλλά την έχουν. Τέτοιος είναι ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, ιδρυτής του ακροδεξιού «Εθνικού Μετώπου» της Γαλλίας, πατέρας της σημερινής προέδρου του αλλά και «πνευματικός πατέρας» και κουμπάρος του Μάκη Βορίδη. Μετά τη σοκαριστηκή τρομοκρατική επίθεση φονταμενταλιστών στη σατιρική εφημερία Charlie Hedbo, και το αιματοκύλισμα που ακολούθησε, με τη δολοφονία δέκα συντακτών δύο αστυνομικών αλλά και τους άλλες οκτώ νεκρούς (μαζί με τους υπόπτους για την επίθεση) που συνδέονται με αυτή, δήλωσε ξεκάθαρα: «Λυπάμαι, εγώ δεν είναι Charlie. Εγώ δεν πρόκειται να αγωνιστώ προκειμένου να υπερασπιστώ το πνεύμα της Charlie Hedbo που είναι ένα αναρχο-τροτσκιστικό πνεύμα, που είναι απόλυτα ανατρεπτικό με την πολιτική ηθική». 

Κατάπτυστο και απάνθρωπο, όταν ακόμα δεν έχει γίνει η ταφή των δολοφονημένων, αλλά λες ακροδεξιός είναι, το περιοδικό ακριβώς την ακροδεξιά ιδεολογία που πρεσβεύει σατιρίζει. Τον καταλαβαίνεις. Αυτό που δυσκολεύεσαι να καταλάβεις, όμως, είναι η συμπεριφορά του Αντώνη Σαμαρά, για την ίδια υπόθεση. Μόνο λίγες ώρες από το αιματοκύλισμα του Charie, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κύριος Σαμαράς, συνέδεσε άμεσα το κτύπημα με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ανιστόρητο, επικίνδυνο, αδιανόητο κι όμως, αληθινό. Ενδεικτικά, δε, το πώς ασκεί την πολιτική και από πού παίρνει τις ιδέες του, και το γεγονός πως πριν από εκείνον το είχαν κάνει στα social media δύο στελέχη της ΝΔ: ο διευθυντής του γραφείου τύπου του αλλά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος. Ούτε να πρωτοτυπήσει, δηλαδή.

Η γαλλική εφημερίδα «L' express», αναφερόμενη ονομαστικά στον κ. Σαμαρά -αλλά και σε άλλους πολιτικούς όπως Λεπέν και Φαράτζ, που έσπευσαν να αποκομίσουν οφέλη από την τραγωδία- και παραφράζοντας γελοιογραφία του Charlie Hebdo έγραψε: "C'est dur d'être aimé par des cons". Δεν το μεταφράζω επειδή δεν θέλω να κατηγορηθώ ότι βρίζω τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, έστω και μεταφράζοντας μια βρισιά. Είναι ενδεικτικό, όμως, πώς αντιμετώπισε ο γαλλικός τύπος τους πολιτικούς που σκέφτηκαν μικροπολιτικά, ενώ ακόμα οι συνάδελφοί μας, ξεψυχούσαν από τις σφαίρες των τρομοκρατών. 

Ξαφνικά, όμως, ο κύριος Σαμαράς, και χωρίς να έχει πει ως τώρα έστω μία λέξη απολογίας για τη ρατσιστική ρητορεία που χρησιμοποίησε και τη ξενοφοβία που «τάισε» τους ψηφοφόρους του, «πατώντας» στα πτώματα του Charlie Hedbo, κόντρα στο πνεύμα που πρεσβεύει το Charlie Hedbo και οι δολοφονημένοι συντάκτες του, θα περπατήσει στο Παρίσι, δηλώνοντας «Je Suis Charlie”. Ε, όχι κύριε Σαμαρά. Εσείς, ειδικά εσείς, δεν είστε Charlie. Δεν γίνεται και δεν μπορείτε. Δείξτε τουλάχιστον λίγη αξιοπρέπεια. Οι δολοφονημένοι σκιτσογράφοι του Charlie Hedbo, αν υποθέσουμε ότι το μάθαιναν, δεν θα ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με αυτό. Και μάλλον, στο επόμενο τεύχος, θα σας είχαν πρωτοσέλιδο, αγκαλιά με Λεπέν και Φαράτζ. Εσείς ο ίδιος έχετε αγκαλιαστεί μαζί τους. Εδώ και καιρό. Με «κουμπάρο» τον κύριο Βορίδη, λόγω και της σχέσης του με την οικογένεια Λεπέν. Και τον Μπαλτάκο. Ξέρετε. Έλεος, κύριε Σαμαρά, έλεος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News