Μπορεί να κατοικώ στο Άργος, αλλά μου είναι δύσκολο να μη ρίχνω ματιές και προς τη γειτονική μας πόλη, μια από τις πιο όμορφες της Ελλάδας, την πρωτεύουσα της Αργολίδας. Μάλιστα μερικές φορές -ντρέπομαι που το λέω- φτάνω στο σημείο να… ζηλεύω. Εντύπωση, λοιπόν, μου έκανε ο φετινός γιορταστικός στολισμός του Ναυπλίου. Τον θαύμασα, τον… ζήλεψα, αλλά σχεδόν αμέσως διάβασα και τις αντιδράσεις Ναυπλιέων. Από απλώς αρνητικές μέχρι χυδαίες. Τότε ήταν που κυριολεκτικά τα έπαιξα. Τι κάνουν εδώ οι άνθρωποι; μονολόγησα. Έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν μια Ομάδα Καλλιτεχνικής Δημιουργίας, μια ομάδα που αποτελείται από διακοσμητές, εικαστικούς, εικονογράφους, ανθρώπους δηλαδή απολύτως σχετικούς με τέτοια θέματα, οι οποίοι υλοποίησαν μια εναλλακτική πρόταση καταπληκτική: επέλεξαν υλικά χαμηλότατου κόστους, δημιούργησαν χειροποίητα ευφάνταστα στολίδια από υλικά που τα μαγαζιά της πόλης τα είχαν για πέταμα (κρεμάστρες π.χ.), μεταποίησαν και ανακατασκεύασαν άχρηστα υλικά και παρουσίασαν εγκαταστάσεις στους κύριους δρόμους της πόλης, όπου η αισθητική συναγωνίζεται την πρωτοτυπία, ή άποψη βάζει στην άκρη την προχειρότητα, η δημιουργικότητα και η φαντασία εξοβελίζουν το κιτσαριό των λαμπιονιών και την ευκολία των συνηθισμένων λύσεων, η συμμετοχικότητα σβήνει τον αυταρχισμό… έχουν (για να επανέλθω) αυτή την πολυτέλεια κι αυτοί βρίζουν;

Έχουν αυτό το ΔΩΡΟ και μερικοί -αρκετοί, ίσως- κατακρίνουν και χυδαιολογούν; Δεν θα περίμενα βέβαια από τους πολλούς να αντιδράσουν διαφορετικά σε μια χρονική στιγμή που η πόλωση, οι χωριστικές τάσεις και η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση κυριαρχούν στην καθημερινή μας ζωή. Αλλά για τον περιορισμένο χώρο μας θα έπρεπε να λάβει κανείς υπόψη του πριν μιλήσει, τουλάχιστον δύο θέματα: την αισθητική και την οικονομία. Μόνο αυτά τα δυο. Όμως, η αισθητική φαίνεται να είναι πολύ ακριβή για κάποιους -για αρκετούς, ίσως- σήμερα. Και η οικονομία πάει περίπατο όταν μάχεται προσωπικά συμφέροντα, πολιτικά ή άλλα.

Όμως, ο εναλλακτικός στολισμός της πόλης είναι γεγονός. Και είναι ένα γεγονός όμορφο, αποτέλεσμα μιας δράσης ουσιαστικής. Διότι προέρχεται από ανθρώπους που αγαπούν και πονούν την πόλη τους, από ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενό τους, από εθελοντές που χωρίς κάποιο προσωπικό συμφέρον όχι μόνο κατέθεσαν μια πρόταση, αλλά την υλοποίησαν κιόλας. Συνέλεξαν δηλαδή το υλικό, συνέθεσαν και κατασκεύασαν τα σχήματα. 

Στο Ναύπλιο, λοιπόν, φέτος συναντάμε μια διαφορετική αισθητική διακοσμητική χριστουγεννιάτικη πρόταση. Ο στολισμός αυτός που βασίστηκε στο χρώμα, στο φως, στο σχήμα, εντάσσοντας αυτά, με εικαστική άποψη, στον χώρο,ο εναλλακτικός αυτός στολισμός, ο οποίος στηρίχτηκε στην επιλογή υλικών χαμηλού κόστους που με ευρηματικές εφαρμογές έδωσαν ένα άρτιο αποτέλεσμα, για μένα τουλάχιστον είναι το μέλλον. Το μέλλον του εθελοντισμού, της δημιουργικότητας και της συμμετοχής! Της πρωτοτυπίας και της καλαισθησίας!

Στη σκέψη μου τώρα έρχεται και ο στολισμός της δικής μου πόλης, του Άργους. Οι ατέλειωτοι μπλε-γαλάζιοι δρόμοι των… λαμπιονιών. Άραγε εδώ ποια επιτροπή πολιτών σχετικών με εικαστικά και διακόσμηση ασχολήθηκε με όλα αυτά τα κρεματζούλια; Αλλά αυτή είναι μια άλλη, πονεμένη επίσης, ιστορία. Το μόνο θετικό(!) στην περίπτωσή μας είναι ότι στην πόλη μου δεν υπήρξαν και δεν υπάρχουν γενικώς … αντιδράσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News