Κάθε τρεις και λίγο κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ακόμα μια τραγική είδηση κακοποίησης μικρού παιδιού που το πάντρεψαν σε μουσουλμανική χώρα. Προφανώς δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο αιμοδιψείς παιδεραστές που λιθοβολούν γυναίκες επειδή μπορούν… αυτό θα ήταν σαν να λέγαμε ότι κάθε καθολικός ιερέας είναι επίσης παιδεραστής. Προσωπικά έχω αρκετούς φίλους και συναδέλφους μουσουλμάνους σε διάφορες χώρες της Ασίας, Β. Αφρικής και Ευρώπης. Είναι όλοι τους πολύ καλοί άνθρωποι και φιλικοί. Άλλωστε τη μεταφυσική τρέλα την «τρώω» και από οποιονδήποτε χριστιανό ή άλλον θρήσκο γύρω μου. Όμως αυτό που με ενοχλεί είναι το ότι η θρησκεία για τους μουσουλμάνους δεν είναι μόνο σύστημα ηθικής και μεταφυσικών πιστεύω, αλλά σύστημα αρχών που υπερβαίνει οποιονδήποτε κοσμικό κώδικα. Η Σαρία είναι το ισλαμικό δίκαιο που ορίζει τον τρόπο ζωής τους.

Προς το παρόν έχουμε να κάνουμε με μειονότητες στην Ευρώπη, οπότε και οι πιο προσηλωμένοι στη Σαρία δεν τολμούν να τα βάλουν για παράδειγμα με τους νόμους του κοσμικού κράτους της Γαλλίας. Ακόμα και οι light εφαρμογές της σε ευρωπαϊκό έδαφος (για οικογενειακά και περιουσιακά θέματα) είναι αμφιλεγόμενες και συναντούν αντιδράσεις. Σε ένα μέλλον όμως που δεν θα είναι μειονότητες, οι βάσεις πάνω στις οποίες χτίστηκαν οι δυτικές κοινωνίες θα κλονιστούν καθώς για τους μουσουλμάνους ο νόμος του Ισλάμ είναι σημαντικότερος από τον νόμο του κράτους. Ο προβληματισμός μου βρίσκεται στην απάντηση της απλής ερώτησης: «όταν ο νόμος του ευρωπαϊκού κράτους στο οποίο ήρθες να ζήσεις και η Σαρία συγκρούονται, εσύ ως μουσουλμάνος τι θα επέλεγες αν μπορούσες;».

Ο χριστιανισμός πέρασε τον μεσαίωνα του όμως κάθε τόσο μας ανατριχιάζει κάποιος ορθόδοξος ή καθολικός με τα κολλήματα και τον σκοταδισμό του. Ήδη ο ορθολογισμός και η ελεύθερη σκέψη σαμποτάρονται από τους δογματισμούς που φτάνουν σε σημείο θεοκρατισμού σε χώρες όπως η δική μας. Με το Ισλάμ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Το θέμα αυτό είναι και ένας από τους λόγους που τα εθνικιστικά κινήματα έχουν ανέβει τόσο πολύ στην Ευρώπη. Δεν θέλω να ξεχωρίσω το Ισλάμ αλλά με αφορμή αυτό και το τι μέλλει γενέσθαι, πρέπει κατά τη γνώμη μου να ξαναδούμε τον ρόλο των θρησκειών στις δικές μας δυτικές κοινωνίες του 21ου αιώνα. Προχωράμε μπροστά και αφήνουμε δογματισμούς πίσω ή θα συνεχίσουν οι θρησκευτικές εμμονές να μπλέκουν σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Η Ευρώπη ενωμένη πρέπει να πάρει θαρραλέες αποφάσεις για τον πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας και όλων των κρατών. Όχι μόνο αυτό, αλλά να πρέπει δείξουμε μηδενική ανοχή στο θρησκευτικό στοιχείο όταν υποβαθμίζει τους νόμους και τη λειτουργία των κοινωνιών και όταν η κάθε θρησκεία βάζει τη μύτη της στην εκπαίδευση και στη δικαιοσύνη. Είναι ένα θέμα ταμπού που όμως πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν είναι αργά και ξυπνήσουμε σε έναν κόσμο που δεν αναγνωρίζουμε και που έχει κάνει πολλά βήματα πίσω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News