Τον Απρίλιο του 2012, ήταν οι Hamayun και Wakar. Τυχαία τους μάθαμε. Από την ανάγκη να βρεθούν χρήματα για να σταλούν τα φέρετρά τους στο Πακιστάν. Περασμένα μεσάνυχτα, ένα e-mail από φίλο, με λίγες αράδες που έγραφε: Φίλε, για δες, μπορεί να γίνει κάτι για αυτό; Ξεκίνησα να ψάξω τη υπόθεση. Η είδηση, έλεγε για «ηλικιωμένο ζευγάρι, που σκοτώθηκε στο Κρυονέρι, όταν το αυτοκίνητό τους εγκλωβίστηκε στις ράγες του τρένου». Και κάπου στα ψιλά, «μαζί τους σκοτώθηκαν και δυο μετανάστες, που έτυχε να βρεθούν εκεί κοντά». Κι όμως, δεν είχαν βρεθεί τυχαία. Τρέξανε να τους σώσουν. Και θυσιάστηκαν για τους αγνώστους. Νέα παιδιά. Ο μικρός, Hamayoun, μόλις 18 και κάτι. Και οι δυο, χωρίς άδεια παραμονής. Μαζεύτηκαν τα χρήματα, μετά από μεγάλη προσπάθεια, και έφυγαν τα φέρετρα. Είχα γράψει τότε για την «Θυσία των παρανόμων». Είχα γράψει, επίσης, ότι η προσφορά των ανθρώπων για να μαζευτούν τα χρήματα, μ’ έκανε ξανά υπερήφανο για το ότι επέλεξα την Ελλάδα να ζήσω.

Δυόμισι χρόνια μετά, είναι η Doaa. Μόλις 19 ετών. «Παράνομη» και αυτή. Όταν στις 13 Σεπτέμβρη, στη Μεσόγειο -που σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χθες το IOM, έχουν χαθεί 3.072 άνθρωποι, μόνο αυτό το έτος- περίπου 500 άνθρωποι πνίγηκαν στο πλοίο που εμβολίστηκε, η 19άχρονη ήταν ανάμεσα στους 10 που σώθηκαν. Οι 6 από αυτούς, μεταφέρθηκαν στα Χανιά. Η νεαρή, εκτός του ότι κατάφερε να σωθεί η ίδια, έσωσε και δύο μικρά παιδιά. Δυστυχώς, το ένα κατέληξε κατά τη μεταφορά του σε νοσοκομείο. Έμεινε στη θάλασσα τέσσερα ολόκληρα μερόνυχτα, κρατώντας μαζί της και τα δύο παιδιά. Το ένα μωρό, το έβαλε στο σωσίβιό της. Τόσο μικρό ήταν. Μοιάζει με παραμύθι κι όμως, είναι πέρα για πέρα, μια ιστορία ζωής και θανάτου. 

Τώρα, η ίδια βρίσκεται στα Χανιά. Την φιλοξενεί η οικογένεια του προέδρου της αιγυπτιακής κοινότητας. Η Doaa, ξεκίνησε το ταξίδι προς την ελευθερία από τη Συρία, που κυριολεκτικά καίγεται, από κει πήγε στην Αίγυπτο, όπου, όπως μαθαίνουμε, φυλακίστηκε δυο φορές επειδή δεν είχε χαρτιά, και κατάφερε, ουσιαστικά κολυμπώντας ανάμεσα σε πτώματα και από καθαρή τύχη, να φτάσει στην Ελλάδα. Ποιοι, άραγε, εφιάλτες την περιτριγυρίζουν τις νύχτες; Πού βρίσκει κουράγιο να αναπνέει και να τρώει; Είναι μόλις 19 ετών. Παραλίγο να θυσιαστεί για να σώσει άλλες δύο ζωές. Κατάφερε να σώσει το ένα παιδί. Τι σπουδαίο, να είσαι Άνθρωπος. Και τι δύσκολο, συνάμα.

Για το μωρό φροντίζει ο Ερυθρός Σταυρός και η σουηδική πρεσβεία. Η Doaa, έλαβε, βάσει νόμου, παράταση αναβολής απέλασης για 6 μήνες. Η ίδια θέλει να έρθει Σουηδία. Το χαρτί που έλαβε, όμως, δεν της το επιτρέπει. Τσακισμένη και μόνη, καθώς είναι, θέλει βοήθεια. Η μισή της οικογένεια έχει μείνει στην Αίγυπτο, η άλλη μισή στη Συρία. Στο ταξίδι, ήταν μαζί με τον αγαπημένο της. Χάθηκε στα νερά της Μεσογείου, μαζί με άλλες 490 ζωές. 490 άνθρωποι, πρόσφυγες, παιδιά, γυναίκες και άνδρες, χάθηκαν με μιας. Δεν το χωράει ο νους. Ως αποδεδειγμένα πρόσφυγας, η Doaa δικαιούται ταξιδιωτικών εγγράφων. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ! Από το κράτος, από τους ανθρώπους, απ' όλους. Δεν της αξίζει η ουσιαστική φυλάκιση και η αβεβαιότητα. Να φύγει θέλει. Αφήστε την. Αφήστε την να σωθεί.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News