(Σήμερα θα σας πω μια δεύτερη εντύπωση που αποκόμισα από τους έλληνες ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο).

Χτες είπαμε ότι οι 21 έλληνες ευρωβουλευτές είναι φρέσκοι, η ελληνική αντιπροσωπεία ανανεώθηκε καθ’ ολοκληρία και αυτό έχει επιπτώσεις. Δηλαδή: δεν υπάρχουν οι «παλιοί» που κρατούσαν την επαφή με την Ομάδα, που διαπραγματεύονταν τη συμμετοχή των ελλήνων ευρωβουλευτών στις επιτροπές, στις αντιπροεδρίες ή τις προεδρίες. Δεν υπάρχουν οι «παλιοί» που έσπρωχναν μπροστά τους νέους, που τους επέβαλαν στη λίστα των αγορητών, που τους μάθαιναν πώς γίνεται το παιχνίδι. Δεν υπάρχουν οι «παλιοί» που θα διαπραγματευτούν με τους συνδέσμους της… κλάσης τους μέσα στην Ομάδα, το ποιος θα πάρει ποια εισήγηση. 

Η δημοκρατία εν προκειμένω έχει πολιτικό κόστος και η ελληνική ομάδα των ευρωβουλευτών έχει χαμηλό σημείο εκκίνησης. Φίλοι με ρωτούν: πόσα απίδια έπιασαν οι έλληνες ευρωβουλευτές ως τώρα; Ας τα δούμε μαζί: μόνον ο «παλιός» Παπαδημούλης είναι αντιπρόεδρος, ενώ δεν κατάφερε κάποιος να κερδίσει προεδρία επιτροπής – ίσως για πρώτη φορά στα ιστορικά της ελληνικής παρουσίας στην ευρωβουλή. Η κατανομή εξάλλου των ευρωβουλευτών στις επιτροπές έγινε με τον συνήθη τρόπο – μαζεύτηκαν πολλοί στις (καθ’ ημάς) «δημοφιλείς» και έμειναν άλλες (που έχουν μεν εξουσίες, πλην όμως περιορισμένη προβολή) κενές.

Θέλετε παραδείγματα; Στην επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων συνωστισμός, το ίδιο και στην επιτροπή Οικονομικής-Νομισματικής πολιτικής. Στην επιτροπή ελέγχου του Προϋπολογισμού όμως, μια επιτροπή που σταδιακά αποκτά μεγάλη δύναμη, κανείς! Στην επιτροπή αλιείας (μολονότι πρόκειται για θέματα όπου η Ευρωβουλή έχει βασικές εξουσίες, και μολονότι η Ελλάδα είναι νησιωτική χώρα με τεράστια θαλάσσια οριογραμμή), κανείς! Στην επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (σε έναν τομέα δηλαδή, όπου η χώρα μας συνήθως συλλαμβάνεται ανεπαρκής και απείθαρχη) επίσης κανείς! Ακόμη και στην επιτροπή Γεωργίας μόνον ως αναπληρωματικά μέλη μετέχουν δυο ευρωβουλευτές…

Στα αυτιά μου έφτασαν ακόμη αξιόπιστες πληροφορίες για τρεις έλληνες ευρωβουλευτές που πήραν στα γραφεία τους μέλη της οικογένειάς τους. Ναι, το είχαν κάνει και παλιότεροι – σημαντικοί μάλιστα και όχι φαύλοι ευρωβουλευτές. Όμως τώρα, πρώτον: έχει αλλάξει ο κανονισμός λειτουργίας της ευρωβουλής και δεύτερον: την Ελλάδα μαστίζει η κρίση και είναι κάπως προκλητικό να μοιράζονται χρυσά προνόμια δύο μέλη της οικογένειας, εκ των οποίων μόνο το ένα έλαβε τη λαϊκή εντολή, την έκφραση εμπιστοσύνης δηλαδή στην ακεραιότητά του…

(Ο σταυρός στην ψήφο είναι μια λειτουργία της δημοκρατίας και γι΄ αυτό είναι αδύνατον να την αντικρούσεις. «Προτιμάς τους διορισμένους ευρωβουλευτές από τους εκλεγμένους» σου λένε και το επιχείρημα δεν παλεύεται. Όμως, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, η ομάδα των ελλήνων ευρωβουλευτών στη συγκεκριμένη δύσκολη συγκυρία δυστυχώς είναι αδύναμη και άπειρη. Η μισή τους θητεία θα λειτουργήσει εν είδει φροντιστηρίου και αν μεσολαβήσουν εκλογές κάποιοι απ’ αυτούς θα εγκαταλείψουν τα έδρανα της Ευρωβουλής για την ημεδαπή κονίστρα, ανατροφοδοτώντας το πρόβλημα της απειρίας και της ελλειμματικής θέσης της Ελλάδας στους συσχετισμούς της Ευρωβουλής. Και όμως, αυτό το τελευταίο, η ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, δεν θα ‘πρεπε να ‘ναι το ζητούμενο;)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News