Μακριά, όσο γίνεται πιο μακριά από αυτούς που αγαπάς, να μεσολαβούν, να παρεμβάλλονται βουνά, να είναι αδύνατον να φτάσεις εγκαίρως όταν συμβαίνει, όταν γίνεται πνιγμός, να είσαι παράκαιρος και πάρωρος γιατί μόνον εσύ θα τρέξεις αν προλαβαίνεις και στο τέλος θα βρεθείς μονάχος στον βυθό. Θα χάσεις τον θάνατό σου.

Ο «Πνιγμένος» είναι καλός κολυμβητής, έχει αυτοματισμούς απίθανους, δε θέλει να πεθάνει, σου απλώνει το χέρι, σου φωνάζει βοήθεια, σε φωνάζει με το όνομά σου, γνωρίζει το αδύνατο σημείο σου, αρπάζεται από το μπράτσο σου, σε κρατάει γερά, σε τραβάει στον βυθό, σε θέλει μαζί του, στέκεται με όλο του το βάρος επάνω σου, σου φορτώνεται, σου κρατάει το κεφάλι κάτω από τα νερά, σε παίρνει στον λαιμό του. Δε μπορείς να του ξεφύγεις, δε μπορείς να τον σώσεις, δεν θέλει να τον σώσεις, θέλει να πνιγείς και συ μαζί του, είναι η εκδίκησή του, θέλει να σώσει την καταστροφή του. 

Ο «Πνιγμένος» έχει τα ομορφότερα δάκρυα του κόσμου, γαλάζια και πράσινα, δεν μπορείς να τους αντισταθείς, μαγεύεσαι, θέλεις να τα πιεις, θα πας μαζί τους, θα βουλιάξεις, θέλεις δε θέλεις, θα πνιγείς.

Ο « Πνιγμένος» κρύβει καλά το μυστικό του δεν θα τον δεις ποτέ να κολυμπάει στα βαθιά, μόνο όταν αποφασίσει να σε πνίξει θα ξανοιχτεί για πρώτη του και τελευταία φορά.

Ο «Πνιγμένος» όπου κι αν είσαι, όπου κι αν βρίσκεσαι, θα σου την ταχυδρομήσει την ανθοδέσμη με τις ενοχές, κι αν κάτι ξεκίνησε καλά και προχωράει θα βρει τον τρόπο να στείλει γρουσουζιά. Θα σου τη μαγαρίσει τη χαρά.

Και όταν με το καλό σε φέρει στα νερά του και σε πνίξει, μπορεί και να το μετανιώσει, να μην θέλει να πεθάνει πια, ελευθερώθηκε από εσένα, τώρα θέλει να ζήσει. Θα σε θρηνήσει βέβαια, δικός του είσαι, θα σε κλάψει, όσο κανείς με εκείνα τα αξέχαστα τα δάκρυα, τα πράσινα, τα μπλε. Και κάτι ακόμα, θα βγει στην αγορά με τα κουρέλια σου, να τα πουλήσει, θα ξαναπιάσει απ' την αρχή τον ρόλο του «Πνιγμένου». Θα διαπρέψει.

Στη μικρή σκηνή του θα είναι πάντα ο πρωταγωνιστής.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News