(Μια ζήλεια μπήκε σα φιδάκι μέσα μου, θρονιάστηκε και μού 'βγαλε το γλωσσάκι του. Αχ, και να ήμουν «ξένη», να άρπαζα τις ευκαιρίες που θα μου έδιναν στη δουλειά μου και να έκανα μερικά ωραία, φρέσκα, ζωντανά θέματα. Αχ κατακαημένη Χριστίνα Ταχιάου, που συμπτωματικά έφτιαξες ένα εξαιρετικό θέμα απ' το Λιανοκλάδι, δες τι είδαν, τι άκουσαν και τι μετέδωσαν οι γάλλοι συνάδελφοί μας…Πώς τρύπωσε το φιδάκι μέσα μου; Διαβάστε παρακάτω και νοήμονες είστε, θα καταλάβετε. Από πλευράς μου το θέμα θα μείνει ασχολίαστο).

Έξι δημοσιογράφοι του καναλιού France 24 χωρίστηκαν στα δύο και ανά τρείς, σε 23 μέρες ταξίδεψαν οδικά, 3.000 χλμ., σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες – όχι πάντως στην Ελλάδα. Το ένα κλιμάκιο πήγε στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία, την Τσεχία, την Πολωνία και (λόγω της έκτακτης επικαιρότητας) στην Ουκρανία, το δεύτερο κλιμάκιο πήγε σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Βρετανία. Όπως εξήγησαν (Monde), η ιδέα ήταν να φύγουν από τη «θεσμική» Ευρώπη και να αφουγκραστούν την κοινωνία της Ευρώπης. «Θέλαμε να δώσουμε ένα πρόσωπο στην Ευρώπη, να γνωρίσουμε την Ευρώπη των πολιτών, να συναντηθούμε με των ανθρώπων τις κοινότητες, να δούμε τι είναι αυτό που μας ενώνει και ποιο είναι αυτό που μας χωρίζει», εξήγησαν.

Οι έξι δημοσιογράφοι μίλησαν με τον «ανώνυμο» – απλούς πολίτες δηλαδή, σε πόλεις και χωριά, τη γνώμη των οποίων ζήτησαν σε μια μεγάλη θεματολογία. Και από τις 12 Μαίου το κανάλι France 24 θα βγάλει στον αέρα 40 εκπομπές πάνω σε διαφορετικά θέματα, από την «ευρωπαϊκή περιοδεία».

Οι πρώτες γενικές εντυπώσεις των δημοσιογράφων, είναι αυτές που εικάζουμε και αυτές που θα έδινε κι η ελληνική κοινωνία: ο πολύς κόσμος, δηλαδή, δείχνει να αγνοεί τις ευρωεκλογές και δηλώνει πως δεν ήξερε ότι το 70% των νόμων λαμβάνονται από την Ευρωβουλή. Κατ' επέκταση, δεν έχει συνειδητοποιήσει τον βαθμό που παρεισφρύει η Ευρώπη στην καθημερινότητά μας.

Κατά τη διάχυτη εντύπωση, επίσης, η Ευρώπη είναι ένα «τέρας» που στέκει απόμακρα απ' τις ζωές των πολιτών – «αναφέρονται στην Ευρώπη με δυσπιστία, την έχουν συναρτήσει με τα προγράμματα λιτότητας, την ελληνική κρίση, δεν έχουν διάθεση αλληλεγγύης». Παρόλα αυτά, «ορισμένοι» αναγνωρίζουν τη χρησιμότητα της ΕΕ – την κατάργηση του διαβατηρίου, το καλό οδικό δίκτυο…

Τα ακροδεξιά κόμματα κινητοποιούν περισσότερο την εκλογική τους επιρροή από τα άλλα κόμματα, παρατηρούν και ενδεικτικά αναφέρουν ποια ερωτήματα κουβέντιασαν με τον κόσμο – θα διασπαστεί άραγε το Βέλγιο, πού το πάνε οι ολλανδοί ακροδεξιοί, η Πολωνία θα μπορέσει να φύγει από τον λιθάνθρακα και να περάσει σε μια ενεργειακή μεταβατική περίοδο, θα ψηφίσετε τον ευρωβουλευτή σας;

Ήταν ένα συναρπαστικό ταξίδι, λένε επίσης, και ανατρέχουν στο συνεχές νήμα των διαφορετικών τοπίων, γλωσσών, φαγητών, ανησυχιών και προσδοκιών που συνάντησαν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα.

(Βάι, βάι, βάι, λέει το φιδάκι μέσα μου, με τη φωνή της «Λωξάνδρας»)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News