– Να είναι εύκολη. Όλο της το μακελειό να το εξαντλήσει στα χρώματα.

– Να είναι δύσκολη. Όχι στις ηδονές με πιστωτικές.

– Να το βουλώσουν τα κακά νέα. Ας σεβαστούν τουλάχιστον το πένθος μας. Βγήκαμε από έναν χειμώνα που φίλοι γλίστρησαν από τα χέρια μας σαν ποτήρια.

– Πιο ευτυχισμένα τραγούδια. Όχι χαρούμενα. Χορτάτα.

– Λίγο καπνό λιγότερο. Είπαμε, έχει καταντήσει εκπόρνευση πια.

– Tώρα που αρχίζει να λύνεται το φως έξω, να ζεστάνω τη σχέση μου με λέξεις του Σεφέρη και του Σικελιανού που τις λοιδόρησα όταν ερωτεύτηκα άλλες πιο τραχιές, της σύγκρουσης. Ακρογιάλια, αγιοκέρια, ξεροβόρι, μόχθος, λησμονιά, λιόδεντρο, ολάκερα, ακέρια, καρδιοχτύπι, καταμεσήμερο, αγροικά…

– Η αταξία της άνοιξης είναι μια μικρογραφία του χάους. Θέλει λίγο συμμάζεμα μην χάσεις το μυαλό σου. Με τις μισές μας αμπάριζες καμμένες τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πίνοντας τα βρωμόνερα της υποταγής, το μόνο στοίχημα που παίζεται είναι να πετάς και με ένα φτερό.

– Η επιθυμία. Όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί που τόλμησαν να σταθούν δίπλα της, λίγοι και άχρηστοι σαν ασώματοι εραστές.

– Αν ήμουν είκοσι χρονών θα παρακαλούσα τα κορίτσια να ανοίγουν τα πόδια τους σαν τριαντάφυλλα. Τώρα ζητάω ένα παίξιμο των βλεφάρων.

– Και για την πολιτική; Ούτε κουβέντα; Οι κακοί δεν αλλάζουν. Αλλά δεν αλλάζουν ούτε οι καλοί. Θα χτυπηθούν μετωπικά οι σιγουριές μας, όχι εμείς.

– Παρερμηνεύοντας το παραπάνω, το καινούριο viral που διακινείται είναι πως η ιδεολογία είναι τροχοπέδη για την ανθρωπότητα! Δεν μπορεί, κάτι άλλο θα εννοούν. Εκφράστε το λίγο καλύτερα.

– Να βγούμε σώοι. Αν το αξίζουμε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News