Το πλήθος που συγκεντρωνόταν από το πρωί χθες στον Λευκό Πύργο προκαλούσε την προσοχή. Και πώς αλλιώς θα γινόταν, αφού το κύριο χαρακτηριστικό ήταν το dress code με την ελληνική σημαία φορεμένη σαν μπέρτα; Νέοι κυρίως άντρες, νέες και όχι μόνο γυναίκες, πανό, πάθος, διανομή φέιγ βολάν για το μεγάλο «Κάλεσμα Συνένωσης Ελλήνων στη Θεσσαλονίκη» το απόγευμα, στο «Παλατάκι». Όχι στο γνωστό ανάκτορο της Καλαμαριάς, αλλά στο Κλειστό Γήπεδο μπάσκετ του ΠΑΟΚ. «Ο Αρτέμης Σώρρας, ο δρ Εμμανουήλ Λαμπράκης και μέλη του Οργανισμού ΙΕ-E.N.D θα είναι εκεί μαζί μας στη γιορτή της Συνέλευσης Ελλήνων». Τα πούλμαν με τους οπαδούς εκείνων που έχουν τη «λύση των 600 δισ.» είχαν καταφτάσει και ενημέρωναν και τους Θεσσαλονικείς για την εκδήλωση.

Πήγαμε γύρω στις 6. Μπήκαμε στο γήπεδο που, παραδόξως, δεν ήταν γεμάτο. «Περίπου 1.500 άτομα» έλεγε ένας από τους μπόλικους καλωδιωμένους που επέβλεπαν τον χώρο. Τόσα τα υπολόγιζα κι εγώ. Κάναμε θριαμβευτική είσοδο, την ώρα που μια μικρή μπάντα έπαιζε (όχι με ιδιαίτερη επιτυχία) το Chariots of Fire του Βαγγέλη Παπαθανασίου κι αμέσως μετά τον Εθνικό Ύμνο. Μια ομάδα από παιδάκια με στολές άρχισε να χορεύει ποντιακά, πολύ χαριτωμένα, είναι η αλήθεια.

Στη συνέχεια, κάποιος εκ των στελεχών -που, δυστυχώς, δε συγκράτησα το όνομά του- πήρε το μικρόφωνο κι άρχισε να τραγουδά το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» παρακινώντας και το πλήθος. Κοίταξα γύρω μου. Το πλήθος, νέοι, μεγαλύτεροι, γυναίκες, μόνοι, ζευγάρια, αντροπαρέες, οικογένειες, παιδιά, καθημερινά ντυμένοι, καλοντυμένες, καλοχτενισμένες, με σημαίες ή χωρίς, μπροστά σε πανό ή απλώς καθισμένοι στις καρέκλες τους, άνθρωποι καθημερινοί, της διπλανής πόρτας, άνθρωποι που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στα 600 δισ. του Σώρρα, δεν ήξερε αν έπρεπε ν’ ακολουθήσει τον ανιματέρ στο τραγούδι ή να περιμένει. Κάποιοι τον ακολούθησαν, αν και οι περισσότεροι δεν έδειξαν να χαίρονται με το «θα κάνω μάνες δίχως γιους». Εντυπωσιακό, όμως, ότι πολλές γυναίκες φρόντισαν να ξεσηκώνουν τις κερκίδες τους με το «να κάνω και μωρά παιδιά να κλαιν δίχως μανάδες». Τελικά, ναι, είμαστε πολύ σκληρό φύλο.

Κατόπιν, τον λόγο πήρε ο πρόεδρος του Οργανισμού E.N.D., Δρ Λαμπράκης. Αμάν, μόλις άρχισε να μιλά, τρόμαξε το «Παλατάκι»! Η φωνή του δεν έβγαινε καν! Προφανώς η υγρασία της Θεσσαλονίκης είχε κάνει τη ζημιά, δεν είναι ο μόνος στον οποίον συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μετά από λίγες φράσεις, όμως, ο δόκτωρ βρήκε τη φόρμα του κι άρχισε να αναπτύσσει την ιδέα των Ελ.

Ομολογώ ότι, ως εκείνη τη στιγμή, δεν είχα καταλάβει πόσο στενά συνδέονται οι Ελ με τον Οργανισμό των 600 δισ. Ο δόκτωρ, όμως, δε μας άφησε να πάρουμε ανάσα μέχρι να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας: είμαστε απόγονοι των Ελ και στο DNA μας είναι γραμμένη η ελευθερία. Μας σφυροκόπησε με Μαραθώνα και Θερμοπύλες, τον όρκο του Αθηναίου πολίτη που είναι αναγραμματισμός της λέξης «οπλίτης» άμα δεν το πιάσατε το υπονοούμενο, τις ελληνικές λέξεις που άμα τις αποσύρουμε μαζί θα χαθούν και τα αγαθά απ’ την ανθρωπότητα, για παράδειγμα να πούμε στους ξένους δε θα έχετε ηλεκτρισμό επειδή αυτό είναι ελληνική λέξη ή δε θα έχετε αποχετεύσεις επειδή εμείς τις ανακαλύψαμε. Θυμάμαι τον Γιώργο Σουρή να γράφει πριν εκατοντόσα χρόνια σχετικά με το ότι οι Έλληνες δώσαμε τα φώτα στην ανθρωπότητα, «να τους τα πάρουμε πίσω και να μείνουν στραβοί». Τι παραπάνω είπε ο Σουρής, νομίζετε;

Για τον δόκτορα Λαμπράκη, υπάρχουν οι Έλληνες κι οι υπόλοιποι άνθρωποι, αλλά αυτό δεν είναι ρατσιστικό, επειδή εμείς είμαστε ένα ιδιαίτερο γένος, είμαστε φως, εξάλλου στο χρωμόσωμα Υ υπάρχει μια ειδική πληροφορία, το γονίδιο Ε. Αυτή είναι διαφορά μας, εκεί έχει εντοπιστεί η ταυτότητα του Έλληνα κι αυτό συνεπάγεται μεγάλες υποχρεώσεις. «Πας μη Έλλην βάρβαρος!» βροντοφωνάζει -όσο το επιτρέπει η βραχνή φωνή του- ο δόκτωρ και το πλήθος παραληρεί.

Ε, λοιπόν, είτε το γνωρίζετε είτε όχι, ο Αρτέμης Σώρρας είναι ο πρώτος που διάβασε το DNA του και πληροφορήθηκε για την ιερή αποστολή του! Το είπε ο δόκτωρ και, μάλιστα, φρόντισε να μας ενημερώσει ότι δεν πρόκειται περί ημίθεου αλλά περί εκείνου που θα μας πάει στην Αργώ για να πάμε μια Αργοναυτική εκστρατεία να πάρουμε το χρυσόμαλλο δέρας.

Κατόπιν, ανακοινώθηκε «μια καλλιτεχνική δημιουργία που ακούστηκε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Οικουμένης». Κι εκεί που έλεγες «ε, όχι, αυτό αποκλείεται», να σου η Μυθωδία του Βαγγέλη Παπαθανασίου και ο δόκτωρ να παραληρεί: «η ΝΑΣΑ πλήρωσε 4 εκατομμύρια δολάρια για να πάει αυτή η μουσική στο Διάστημα, πρόκειται για μια επίκληση του Βαγγέλη στον Δία και τους Ολύμπιους Θεούς να επανέλθουν και να φέρουν ειρήνη στον πλανήτη Γαία». Περίεργο, διότι θυμάμαι πολύ καλά τον σάλο που είχε προκληθεί τότε, επειδή η τότε παντοδύναμη Ανώνυμη Εταιρεία Προβολής της Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού είχε ανακοινώσει το μυθώδες για την εποχή ποσό του 1.241.070.000 δραχμών που είχε κοστίσει η «Μυθωδία».

Μετά τον Βαγγέλη, ήταν η σειρά του Αρτέμη Σώρρα να κάνει εμφάνιση σαν super star. Ανάμεσα στους δυο συνοδούς του, αναρωτιόσουν εάν εκείνοι ήταν ψηλοί ή ο Σώρρας μικρός το δέμας. Κι όμως, μόλις πήρε το μικρόφωνο, μεταμορφώθηκε: όσο μπόι του έλειπε, τόση πυγμή είχε. «Εγώ δεν έχω οπαδούς, έχω αδερφούς!» ήταν από τις πρώτες του κουβέντες. Συνέχισε μιλώντας για αυτούς που πολεμούν την ένωση των Ελλήνων, τους Μακεδόνες, το καταπίστευμα, ένα συμβόλαιο 2 τρισ. 775 (δεν κατάλαβα αν πρόκειται περί δισ. ή εκατομμυρίων), «με ρωτούν πού τα βρήκα. Ε, πάντα τα είχα!».

Ένα δέος από τα χρήματα του Αρτέμη Σώρρα, το ένιωσα, είναι η αλήθεια. Μετά άκουσα την είδηση περί των Μαορί οι οποίοι, προκειμένου να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους σε κάποιους συνεργάτες του που τους έδωσαν 50 δισ. προκειμένου να κάνουν κράτος, τους έδειξαν τα πρώτα συμβόλαια του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τους προγόνους τους. Ζαλίστηκα, δισ. από δω, τρισ. από κει. Έφυγα. Έτσι κι αλλιώς, ο καλωδιωμένος της κερκίδας μου με είχε καλέσει στις καθιερωμένες συναντήσεις της Τρίτης σε ένα μπαρ, προκειμένου να απαντηθούν εκεί όλες οι απορίες μου, όπως «Μου λέτε, σας παρακαλώ, τι επιχειρήσεις έχει ο Αρτέμης Σώρρας στον Καναδά;».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News