Στην εποχή της εικόνας, θα περίμενε κανείς ο πιο όμορφος, ο πιο καλοσχηματισμένος, ο πιο "τέλειος" να κερδίζει φήμη, δόξα και χρήμα. Όμως, στον 21ο αιώνα η Μπάρμπι πέθανε και στη θέση της γεννήθηκαν γκροτέσκ φιγούρες. Ο κόσμος άρχισε να γυρίζει την πλάτη του στην ασθενική Κέιτ Μος και να αγκαλιάζει την πληθωρική Αντέλ. Η χαριτωμένη Μπρίτνεϊ Σπίαρς παλεύει με τις εξαρτήσεις την ώρα που η διαστημική γκόμενα Lady Gaga ακροβατεί σε 30 πόντους κοθόρνους του Αλεξάντερ Μακουίν. Την ίδια στιγμή οι μοιραίοι ροκ σταρ υποκλίνονται στις περίεργες, σχεδόν ασυνάρτητες, φιγούρες του Psy και του Gangnam Style του. Άραγε πάψαμε να κυνηγάμε την τελειότητα και να αναζητάμε την γοητευτική ασχήμια; 

«Δεν πίστευα στα μάτια μου. Σε αντίθεση με τα διάφορα γυναικεία συγκροτήματα [της Κορέας] που προσπαθούσαν συνειδητά να κατακτήσουν την αμερικάνικη αγορά με την εκπληκτική τους ομορφιά, ο Psy κέρδισε τις καρδιές και το μυαλό των ανθρώπων με τον πιασάρικο ρυθμό και τις γελοίες χορευτικές κινήσεις του» λέει ο Κορεάτης δημοσιογράφος Γιουνγκ Μιν Γκου. «Αψήφησε τελείως την επικρατούσα τάση της Κορεάτικης ποπ μουσικής, βγάζοντας σουξέ των οποίων η επιτυχία συχνά εξαρτάται από το γεγονός ότι η εμφάνισή του δεν θυμίζει σε τίποτα αυτή ενός Άδωνη». Πράγματι, η περίεργη εμφάνιση του Psy, το 2012 του απέφερε περίπου 8,1 εκατομμύρια δολάρια και σχεδόν ένα δισεκατομμύριο χτυπήματα στο YouTube. Παρέσυρε στα βήματά του τη θρυλική Μαντόνα ενώ έκανε τις πιο επιτυχημένες τηλεοπτικές εκπομπές της Αμερικής να τον παρακαλούν να χορέψει και να τραγουδήσει ζωντανά στο πλατό τους. Ο Psy μέσα σε ελάχιστους μήνες έγινε παγκόσμιο φαινόμενο.

Λίγα χρόνια πριν, μία μελαχρινή τραγουδίστρια με περίεργη μύτη και μαύρα μακριά μαλλιά στα υπόγεια κλαμπ της Νέας Υόρκης αναζητούσε το μονοπάτι της επιτυχίας. «Εγώ είμαι από τη Νέα Υόρκη. Θα σκοτώσω για να αποκτήσω από πού χρειάζομαι» είχε δηλώσει η Στέφανι Τζερμανόττα στη Βανέσα Γρηγοριάδη, δημοσιογράφο του περιοδικού New York. Η Lady Gaga δεν ήταν τόσο τυχερή όπως ο Psy. Γι’ αυτήν η επιτυχία ήρθε πιο δύσκολα. Όμως, δεν ήταν τυχαία.

Η Gaga κατάλαβε ότι ένα συμπαθητικό ροκ – σικ κορίτσι δύσκολα θα καταφέρει να ξεχωρίσει στον αδυσώπητο κόσμο της σόου μπιζ όπου η ομορφιά περίσσευε. Γι’ αυτό και έβαλε τις πιο περίεργες περούκες του κόσμου, ντύθηκε με φορέματα από κρέας, έριξε πάνω της αίμα ενώ αιωρούνταν στη σκηνή  των μουσικών βραβείων VMA στη Νέα Υόρκη, έκρυψε το πρόσωπό της πίσω από μάσκες… έπαιξε με την εικόνα της όσο ποτέ κανείς δεν το έχει κάνει. Η Gaga επέβαλε στη μουσική βιομηχανία το περίεργο ταλέντο της αλλά και την ιταλική της μύτη «η οποία σπάνια επιβιώνει σε μία στάρλετ» όπως γράφει χαρακτηριστικά η Γρηγοριάδη στο Νιου Γιορκ. «Σε μια εποχή που δεν θα μπορούσες να αναγνωρίσεις τα πρόσωπα των ανθρώπων που παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής που ακούμε, η Gaga είναι οπτικά εμβληματική».

Όμως δεν είναι μόνο η αλλόκοτη εμφάνισή της που την εκτόξευσε στην κορυφή του κόσμου. Η Gaga με κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι η εικόνα που παράγει είναι μια μορφή τέχνης, μία καλλιτεχνική έκφραση με κοινωνικό – πολιτικό υπονοούμενο. Επηρεασμένη από το έργο του Άντυ Γουόρχολ και την καριέρα του Πρινς, έφτιαξε έναν μύθο γύρω από την ύπαρξή της και στη συνέχεια μίλησε για τη διαφορετικότητα όπως κανένας άλλος. Κάλεσε τα «τερατάκια», όπως αποκαλεί τους φαν, να αποδεχθούν το ποιοι είναι χωρίς να αισθάνονται άσχημα γι’ αυτό. Εξάλλου, ήταν η διαφορετικότητα που έκανε την Gaga και τον Psy σύγχρονα σύμβολα μιας αναδυόμενης γκροτέσκ κουλτούρας. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News