«Τα δύο κόμματα της νέας γερμανικής κυβέρνησης θα υπογράψουν ένα κείμενο 150 με 200 σελίδων, που θα είναι πολύ λεπτομερές στις αναφορές του και πάνω σε αυτό θα βαδίσουν έτσι ώστε να αποφύγουν τις παρεξηγήσεις.». Αυτό μας έλεγε αυτές τις ημέρες στο Στρασβούργο ένας Γερμανός ευρωβουλευτής, που έχει εικόνα για το πώς διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό της κυβέρνησης του μεγάλου συνασπισμού στο Βερολίνο.

Θα είναι λοιπόν, με άλλα λόγια, μια κυβέρνηση στα μέτρα της Άνγκελα Μέρκελ. Τεχνική και πολύ συγκεκριμένη. Αυτός είναι και ο λόγος που οι διαπραγματεύσεις διαρκούν τόσες εβδομάδες και εμπλέκουν εκατοντάδες ειδικούς και από τα δύο κόμματα. Αλλά όσο συγκεκριμένο πρακτικά μπορεί να είναι αυτό το πρόγραμμα, που θα ρυθμίζει από τον τρόπο λειτουργίας των παιδικών σταθμών μέχρι τις ζωές των… συνταξιούχων, τόσο άχρωμο και άνοστο θα είναι πολιτικά. Πιστή στις αρχές της ότι «ιδεολογία» είναι απλώς και μόνο η καθημερινή άσκηση και η μακρόχρονη διατήρηση της εξουσίας η γερμανίδα καγκελάριος είδε από την αρχή αυτό το εγχείρημα ως γάμο από ανάγκη και όχι από έρωτα. Για αυτό και δίνει και τόση σημασία στο προγαμιαίο συμβόλαιο. Προσέγγισε κυνικά το όλο εγχείρημα και έτσι θα το διαχειριστεί ως το τέλος. Δεν χρειάστηκε να μιλήσει για οράματα και ιδέες. Ξεκίνησε από τα πιο «ψιλά», άφησε τα ευρωπαϊκά ζητήματα ως πεδίο ενασχόλησης μιας υποεπιτροπής της ομάδας εργασίας για τα οικονομικά και μετέθεσε για το τέλος τα πιο «χοντρά» που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολιτική αντιπαράθεση τα δύο στρατόπεδα.

Αν λοιπόν θεωρήσουμε ότι η νέα γερμανική κυβέρνηση θα αποτελέσει, όπως είχε ειπωθεί από καιρό, το «χριστουγεννιάτικο δώρο» της «Μούτι» στους ψηφοφόρους της, τότε θα είναι ρούχο και όχι παιχνίδι. Κασκόλ, γάντια και ένα ζευγάρι ζεστές κάλτσες για ένα παιδί που περιμένει την καινούρια έκδοση του αγαπημένου του μιας παιχνιδοκονσόλας. Φυσικά και είναι χρήσιμο το δώρο αλλά δεν θα ενθουσιάσει. Αν μάλιστα οι κάλτσες αποδειχτούν και πολύ μικρό νούμερο μπορεί και να εκνευρίσει κιόλας. Αλλά συχνότατα το δώρο ευχαριστεί περισσότερο αυτόν που το κάνει και όχι αυτόν που το λαμβάνει. Η ευχή μας λοιπόν στην καγκελάριο για «καλά Χριστούγεννα» περιττεύει.

Αλλά έτσι κυβέρνησε μέχρι τώρα η Μέρκελ. Ρεαλιστικά, ψυχρά, βραχυπρόθεσμα. Βλέποντας και κάνοντας. Το γεγονός ότι και η Ευρώπη παίρνει ολοένα και πιο έντονα τέτοια χαρακτηριστικά είναι η επιβεβαίωση ότι γίνεται περισσότερο γερμανική. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η λογική και η θεματολογία, που απασχολεί συχνά τα ευρωπαϊκά όργανα και η οποία αγγίζει συχνά τα όρια της γελοίας υπερβολής και κάνει τους πολίτες να κουνούν ειρωνικά το κεφάλι όταν για παράδειγμα ακούν ότι η Κομισιόν ετοιμάζει αυτοκόλλητα οικολογικής πιστοποίησης για τα καζανάκια της τουαλέτας.

Υπάρχουν βεβαίως και σαφώς σοβαρότερα θέματα. Αυτές τις ημέρες για παράδειγμα το ευρωκοινοβούλιο συζητούσε για την ανάγκη να επιβληθούν στις ιδιωτικές επιχειρήσεις «ποσοστώσεις» για την ύπαρξη γυναικών σε επίπεδο ανώτατων στελεχών. Συμπτωματικά το θέμα απασχόλησε λίγες μέρες νωρίτερα τις προ-κυβερνητικές διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο.

Αλλά υπάρχει και κάτι ουσιαστικότερο. Ένας από τους επιστημονικούς συνεργάτες στο Ευρωκοινοβούλιο μας περιέγραφε αυτή την εβδομάδα με κομμένη την ανάσα, το πώς οι Γερμανοί ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης προωθούν εδώ και χρόνια και συστηματικά μέσα στα κοινοτικά όργανα την εναρμόνιση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στο γερμανικό δίκαιο. Ακόμα και σε τομείς, που άλλες χώρες όπως οι σκανδιναβικές είναι σαφώς πιο προωθημένες. Είναι λογικό. Το να αλλάξεις τη νομοθεσία σου, ειδικά αν δεν είσαι χώρα του Νότου και έχεις σκοπό και να την εφαρμόσεις, συνεπάγεται χρόνο και χρήμα. Αυτά ακριβώς εξοικονομούν συστηματικά οι Γερμανοί, σκεπτόμενοι εντελώς πραγματιστικά. Αυτό είναι το «όραμα» της σύγκλισης και της εμβάθυνσης, αφήνοντας τα όνειρα για τους ρομαντικούς. Κάπως έτσι διαμορφώνεται η καινούρια «γερμανική» Ευρώπη, και όχι βέβαια όπως προσπαθούν να την παρουσιάσουν κάποια αμφιβόλου αισθητικής δημιουργήματα αρχαρίων του photoshop. Μπορεί να της λείπει η κοινωνική και ιδεολογική συνοχή, αλλά τσιμεντώνεται η θεσμική. Μπορεί οι πολίτες να σκέφτονται πιο εθνικά αλλά ο γραφειοκρατικός ιστός, που τους περιβάλει, γίνεται όλο και πιο σφικτός.

Τι μπορεί να αντιπαραθέσει κανείς σε αυτά; Όταν θα εγκαταλείψουμε, συνολικά εμείς οι «Νότιοι», την ιδεοληψία ότι οι Γερμανοί συνωμοτούν εναντίον μας εξαιτίας δικών τους ιδεοληψιών και θα καταλάβουμε ότι σκέφτονται πολύ πιο πρακτικά και άμεσα, τότε θα μπορούμε ίσως και να τους αντιμετωπίσουμε καλύτερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News