«Εγώ δεν βρίζω πατριώτες και εθνικιστές, φυλάω τις ''σφαίρες'' μου για τον αληθινό αντίπαλο». Ο Φαήλος Κρανιδιώτης σού μένει αξέχαστος με την πρώτη. Έχει το κατάλληλο όνομα για την πολιτική και την κατάλληλη καταγωγή. Γεννημένος στον Κορυδαλλό, με πατέρα εργάτη στον ΟΛΠ Πειραιά και μάνα γαζώτρια στην Κοκκινιά. Νομικάριος κι εθελοντής στους Καταδρομείς. Νέος, ωραίος, μουσάτος και δυνατός.

Σε φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο ίντερνετ ποζάρει με χάρη μπροστά στον φακό μία με όπλο απ' τον στρατό, μία άλλη πάνω σε άλογο και στην τρίτη σε μηχανή μεγάλου κυβισμού. Σε ηλικία 23 ετών σάλταρε να «καθαρίσει» τον Άγνωστο Στρατιώτη από το στεφάνι μουσουλμάνου και μετά ακολουθεί μία συναναστροφή με δίκτυα και ανθρώπους που ήταν σαν να έπαιζαν σε ταινία κατασκοπίας. Δεν ήταν τότε ούτε κεντρώος ούτε Δεξιός. Ήταν αυτός που μαχόταν για την πατρίδα. Αυτό δεν είναι κακό. Εξάλλου, οι περισσότεροι νέοι υπερβάλλουν όταν αγαπούν, Και μετά ωριμάζουν. Ειδικά όταν επιλέγουν να ταυτιστούν με την εξουσία και όταν επίσης επιδιώκουν προκλητικά δημόσιο λόγο.

Μια κυβέρνηση που βάζει γκολ μπροστά σε μια μαινόμενη εξέδρα, δεν έχει ανάγκη από μικροεστίες έντασης. Εάν ο κύριος Κρανιδιώτης δεν ήταν συνεργάτης του πρωθυπουργού, θα έχει κάθε δικαίωμα να υπογράφει ό,τι θέλει. Αυτό που δείχνει να μην καταλαβαίνει είναι ότι η ιδιότητα του μέλους του κόμματος, του υποψήφιου βουλευτή και κυρίως του εξ απορρήτων του αρχηγού βγάζουν τις κουβέντες του από το καφενείο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τις κάνουν βόλτα στη γειτονιά. Τις λούζεται ο πρόεδρος και το κόμμα με τον ίδιο τρόπο που οι κυβερνητικοί ψάχνουν κάθε τρίχα που λέει μια ανθυποσυνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ για να την κάνουν τριχιά.  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News