Στην πρόταση του φίλου μου, Ανδρέα, να βρεθούμε στη δημοπρασία θέσεων στην εμποροπανήγυρη στην Ιστιαία, αρχικά μου φάνηκε αστείο αλλά, μια βόλτα ακόμα, σκέφτηκα, στις καταπράσινες (και επικίνδυνες για την οδήγηση) ανηφόρες και κατηφόρες της Βόρειας Εύβοιας, δεν είναι κακή ιδέα. Η Ιστιαία, για να θυμηθούμε, είναι η κωμόπολη εκείνου του «περίφημου» δημάρχου που, τη δεκαετία του ’90, είχε βάλει ωράρια κυκλοφορίας των εργαζόμενων μεταναστών, μέχρι τη δύση του ηλίου. Υπάρχει ένα μικρό «παρασκήνιο» πάντως σε αυτό το παζάρι, για αυτό και ο φίλος μου επέμενε να πάμε. Πέρσι, τέτοιο καιρό, όπως και φέτος, ο Δήμος δημοπράτησε τις θέσεις στο υπαίθριο παζάρι. Με δική τους (;) πρωτοβουλία, για να «διατηρήσουν την τάξη» επενέβησαν μια χούφτα χρυσαυγιτών, και αφού έδιωξαν με τη βία τους μικροπωλητές μετανάστες, παρουσία βουλευτή τους, στο τέλος συνόδεψαν και τα χρήματα της δημοπρασίας (περίπου 200.000 ευρώ, σύμφωνα με πληροφορίες), υποκαθιστώντας την αστυνομία! Οι υπεύθυνοι του Δήμου, καθόλου δεν ταράχτηκαν, φυσικά. Εξάλλου, για τα λεφτά ενδιαφερόντουσαν οι άνθρωποι και εκείνα πήγαν ασφαλή στην τράπεζα.
Φέτος, όμως, έπειτα από αναφορά στον εισαγγελέα της Κίνησης Αλληλεγγύης και Αντίστασης της Βόρειας Εύβοιας, υπήρξε παρουσία της αστυνομίας και η συμμετοχή των μικροπωλητών (και μεταναστών) στη δημοπρασία, περατώθηκε απολύτως ομαλά. Και οι αλλοδαποί πωλητές είναι πολλοί σε ένα παζάρι, από τα λίγα στη χώρα. Φανταστείτε το Μοναστηράκι να μεταφέρεται αλλού, φυσικά με προϊόντα χαμηλής ποιότητας, αλλά και αντίστοιχης τιμής. Ειδικά στους πάγκους «Ο,τι πάρεις με 1 ευρώ» καταλαβαίνω πόσο χαμηλό είναι το κόστος παραγωγής στην Κίνα.
Για να βρεθείς εκεί για μία εβδομάδα, πρέπει να πληρώσεις ένα σεβαστό ποσό στον Δήμο. Και οι ακριβότερες θέσεις είναι στα σουβλάκια. Για μια εβδομάδα που θα διαρκέσει το παζάρι, ο νικητής, ο Θέμης από τον Βόλο, πλειοδότησε με 13.600 € για τις τρεις πρώτες θέσεις των εστιατορίων! Δεν ξέρω αν το ποσό φαίνεται φυσιολογικό στους μυημένους αλλά εν καιρώ κρίσης, τέτοια χρήματα, μοιάζουν τρομακτικά πολλά. Μου το είπαν και οι ανταγωνιστές του, λίγο πιο πίσω. «Βγαίνουν αυτά τα λεφτά;» ρώτησα. Εκείνοι γέλασαν και απάντησαν ότι δεν θα έπαιρναν το ρίσκο. Και ακόμα και σήμερα, στην Ιστιαία συζητούν τα περσινά. Όλοι θυμούνται ότι ο Δήμος εμπιστεύθηκε τη μεταφορά τόσων χρημάτων στα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης. Γιατί; Αυτό, μόνο οι υπεύθυνοι του Δήμου Ιστιαίας μπορεί να το απαντήσουν.
Αλλά και φέτος πήγαν να γίνουν κάποια χαριτωμένα. Εκεί που όλα σχεδόν έχουν τελειώσει ήρεμα και ο κόσμος αρχίζει να «αραιώνει», οι έμποροι έχουν «καπαρώσει» τις θέσεις και ετοιμάζονται να πουλήσουν (σουβλάκια και άλλα) από τα καθίσματα ενός διπλανού καφενείου, ένας μόνο ναζί απειλεί και βρίζει θεούς και δαίμονες, υποσχόμενος να φέρει «τους δικούς του» για «να τα λιανίσουν όλα». Βρίζει χυδαία έναν δημοτικό σύμβουλο και εκείνος του ζητάει τον λόγο. Επεμβαίνει η παρούσα αστυνομία και τους κάνει και τους δυο προσαγωγή. Στο αστυνομικό τμήμα, σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, ο χρυσαυγίτης, ο οποίος ισχυρίζεται ότι άρχισε να βρίζει επειδή «ένα παιδί από τα Βασιλικά με προκάλεσε» υπόσχεται στους αστυνομικούς, που θέλουν να μάθουν ποιος ήταν εκείνος που τον προκάλεσε, ότι «αυτόν αφήστε τον, θα τον φτιάξουν οι δικοί μου». Δεν υπήρξε κάποια αντίδραση των αστυνομικών, μετέφερε ο μάρτυρας. Λίγη ώρα μετά, και οι δυο αφέθηκαν ελεύθεροι, αφού τα βρήκαν χωρίς μηνύσεις.
Κάτω από το κτήριο της αστυνομίας, μπροστά σε ένα κρεοπωλείο, όση ώρα βρισκόταν μέσα ο ναζί και ο δημοτικός σύμβουλος, μια μικρή ομάδα μαυροντυμένων, με πρόσωπα αγριεμένα που παρατηρούσαν κάθε κίνηση, καρτερούσαν υπομονετικά…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News