Δεν σκόπευα να ξαναγράψω πάλι για τον ίδιο άνθρωπο. Στα δυο προηγούμενα θέματα για εκείνον και τον Μπερίσα, αναφέρθηκα όσο πιο αναλυτικά μπόρεσα και επιτρέπει ο χώρος. Ο Edi Rama μόνο ως (επιτυχημένος) Δήμαρχος έχει δοκιμαστεί. Μένει να κυβερνήσει για να δικαιώσει, ή όχι, τις μεγάλες προσδοκίες που γέννησε η νίκη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των συμμάχων του. Επειδή, όμως, γράφτηκαν και αρκετές ανακρίβειες σε δυο συνεχή θέματα στο site μας, κρίνω πως πρέπει να επανέλθω, για χάριν της αλήθειας. 

Γράφτηκε λοιπόν πως ο κύριος Rama υιοθέτησε «καθ´ εικόνα και ομοίωση» (!) την τουρκική στάση στο θέμα ΑΟΖ για την υφαλοκρηπίδα. Το θέμα αυτό, που πράγματι προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο εσωτερικό της Αλβανίας, πήγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο (ελεγχόμενο 100% από τον Μπερίσα) και με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπου η συμφωνία μεταξύ των δυο χωρών, ακυρώθηκε. Προσωπικά το θεωρώ λυπηρό, αλλά δεν ρίχνω το φταίξιμο στον Rama. Επίσης, σέβομαι απόλυτα τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Έτσι γίνεται στη Δημοκρατία. Πάντως, με συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής, ο ίδιος είπε: «Θα πρέπει να συζητήσουμε και να βρούμε τον σωστό τρόπο για να την «ξεπαγώσουμε» (τη συμφωνία), με πλήρη σεβασμό ο ένας στις απόψεις του άλλου, αλλά, ταυτόχρονα, με όλη την καλή βούληση που το κοινό μέλλον απαιτεί και από τους δυο μας. Ζούμε σε πολύ διαφορετικούς καιρούς από ό,τι μόλις μερικά χρόνια πριν και δεν υπάρχει τρόπος να ωφελήσουμε τους λαούς μας εάν δεν αλλάξουμε, συμβαδίζοντας με τους καιρούς που κι αυτοί αλλάζουν τόσο γρήγορα. Αυτό που αναφέρεται ως «ενεργειακό παιγνίδι που άνοιξε στην περιοχή μας» είναι ένα παιγνίδι που δεν μπορεί να παιχθεί καλά εάν δεν επιδείξουμε ομαδικό πνεύμα – ένα περιφερειακό ομαδικό πνεύμα».

«Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αναβάθμιση των σχέσεων με τη θρησκευτική συγγενή του, Τουρκία», ο κύριος Rama, δεν έχει δείξει, όπως γράφτηκε. Για του λόγου του αληθές, δεν έχει επισκεφθεί καν επίσημα την Τουρκία, ενώ την Ελλάδα, πολλές φορές. Αλλά και να το έκανε, πού ακριβώς είναι το αμάρτημά του; Από την άλλη, η Τουρκία, δεν είναι «θρησκευτική συγγενής», ούτε του ιδίου (ορθόδοξος χριστιανός), ούτε της χώρας του, η οποία έχει κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα την ανεξιθρησκία και το περίπου 75% του πληθυσμού δηλώνει άθεο. Η συνύπαρξη ανάμεσα στις θρησκευτικές κοινότητες της χώρας, είναι η μεγαλύτερη «περιουσία» της, για όποιον ξέρει ελάχιστα την Αλβανία. «Θρησκευτική συγγενής» λέγεται μόνο από κάποιον που δεν έχει ιδέα από τα θρησκευτικά δεδομένα της Αλβανίας και που δεν λαμβάνει υπόψη του την παρουσία του Αναστάσιου, ενός ξεχωριστού και φωτισμένου θρησκευτικού ηγέτη, στη κεφαλή της Αυτοκέφαλης Αλβανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αλλά ακόμα και αν επιδιώξει ο κύριος Rama, αναβάθμιση των σχέσεων με την Τουρκία, γιατί είναι «επικίνδυνος»; Η Ελλάδα, δεν θέλει καλές σχέσεις με την Τουρκία, λόγου χάρη;

Τα των «στρατιωτικών βάσεων», δεν τα σχολιάζω. Αφενός διότι το θέμα δεν το γνωρίζω επαρκώς, αφετέρου διότι ο Edi Rama δεν έχει αναλάβει καν πρωθυπουργός (αναλαμβάνει τον Σεπτέμβρη). Ας μη μας διαφεύγει, πάντως, πως η Αλβανία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, στην ίδια στρατιωτική συμμαχία με Τουρκία και Ελλάδα αλλά και το γεγονός πως, όπως η Τουρκία, και η Ελλάδα έχει συμφωνίες για ανάπτυξη στρατιωτικής βάσης στην Αλβανία αλλά για δικούς της λόγους, εδώ και χρόνια, έχει «παγώσει» το θέμα.

Γράφτηκε ότι ο Rama «αποδεχόταν το δόγμα της Μεγάλης Αλβανίας». Τεράστια ανακρίβεια που δεν αντέχει καν σε διάψευση. Εκτός κι αν τον μπερδεύει με τον Μπερίσα. Ανακρίβεια είναι επίσης και το ότι ο Rama «σαμποτάριζε» το ευρωπαϊκό κεκτημένο στο θέμα των περιουσιών των Ελλήνων. Το θέμα των περιουσιών στην Αλβανία, «καίει» όλους του πολίτες της χώρας, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής, και ο Μπερίσα είναι υπόλογος για τις χρόνιες παλινωδίες του. Το κούνημα του δακτύλου, με το «η Αθήνα περιμένει τα πρώτα δείγματα μεταστροφής του», δεν επιδέχεται οποιουδήποτε σχολιασμού. Επίσης, οι καταγγελίες του προέδρου του κόμματος ΚΕΑΔ, Βαγγέλη Ντούλε, για «μη σεβασμό του κόμματός του από το Δεξιό κόμμα, με τις ευλογίες του σοσιαλιστικού κόμματος, στην καταμέτρηση των ψήφων», αφορούν ξεκάθαρα τοπικούς παράγοντες, και των δυο μεγάλων κομμάτων στις περιφέρειες Αργυροκάστρου και Αυλώνας, και τα υπονοούμενα για την «πολιτική ηθική» του Edi Rama, είναι από βιαστικά έως κακόβουλα. Για όποιον ξέρει, έστω επιφανειακά, πώς λειτουργούν τα κόμματα στην Αλβανία, δεν θα αναφερόταν ποτέ στον Rama σε αυτή την περίπτωση. Δίνει λίγη σημασία στο γεγονός ο συνάδελφος, πως ο Ντούλε είναι σύμμαχος των σοσιαλιστών και αναμένεται, το κόμμα του, να πάρει κυβερνητικές θέσεις. Στο θέμα των Τσάμηδων, ο συνάδελφος δεν είναι πληροφορημένος καλά. Το κόμμα τους, με 5 έδρες, είναι Δεξιό και ανήκει στη συμμαχία του Μπερίσα.

Το να το ψέγει κανείς τον Rama, δυο μήνες πριν αναλάβει καθήκοντα, επειδή «πρέπει να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τα δικαιώματα των μειονοτήτων που καταπατώνται», και να το θεωρεί (και) για αυτό, εν δυνάμει «επικίνδυνο» (για κάτι που δεν έχει καν αναφερθεί), δεν είναι απλώς βιαστικό, φτάνει στα όρια της εμπάθειας.

O Edi Rama κληρονομεί ένα «βουνό» προβλημάτων. Θα δείξει αν θα τα καταφέρει. Πάντως, σε ό,τι αφορά τις σχέσεις Ελλάδας- Αλβανίας, ο ίδιος δήλωσε στην Καθημερινή πως: «Το "ψύχος" τελείωσε και το "καλοκαίρι" θα επανέλθει σύντομα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News