Στις αρχές Φεβρουαρίου του 2004 είχαμε μ’ ένα φίλο μου τη φαεινή ιδέα να παρακολουθήσουμε την πρώτη προεκλογική συγκέντρωση του Καραμανλή στην Κατερίνη. Ήταν Κυριακή, φτάσαμε νωρίς και χαζεύαμε τις βιτρίνες των κλειστών μαγαζιών. Κοιταχτήκαμε όλο απορία σε κάποια στιγμή και σχολιάσαμε ότι κάτι δεν πάει καλά στην πόλη: ή έχει γεμίσει πόρνες ή όλες οι Κατερινιώτισσες συμπεριφέρονται έτσι. Δεν μπορούσαμε αλλιώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι σε όποια βιτρίνα γυρνούσαμε το βλέμμα μας, πέφταμε σε κάτι ασύλληπτα προκλητικά εσώρρουχα.

Μετά από καναδυό μέρες τον πήρα τηλέφωνο γελώντας: «Καλά ρε, κανενός το μυαλό δεν πήγε ότι πλησιάζει του Αγίου Βαλεντίνου;» Γι αυτό, λοιπόν, η εντυπωσιακά εναρμονισμένη πρακτική απ’ τους μαγαζάτορες της Κατερίνης.

Και φέτος, κάπως έτσι θα το ξεπετούσα το ζήτημα, αν δεν τύχαινε το τελευταίο σαββατιάτικο απόγευμα του Ιανουαρίου να βρεθώ στην Πλατεία Αριστοτέλους αντιμέτωπη με μια νεαρή με ματσούκι στο χέρι και τον κάμεραμαν να καραδοκεί να γράψει την απάντησή μου στην ερώτηση «Τι γνώμη έχετε για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου;». Έφυγα αγνοώντας τους επιδεικτικά. Μετά, όμως, μου ήρθε μια φλασιά: έτσι για αλλαγή, να παρακολουθήσω ψύχραιμα, έγκαιρα και μ’ ενδιαφέρον τα συμπτώματα της Αγιοβαλεντινίασης.

Ιδού λοιπόν τα πρώτα ευρήματα.

Το sex shop της γειτονιάς μου είναι εξτρά φωταγωγημένο εδώ και 10 μέρες. Πήγα και τους ρώτησα αν παρατηρείται εξτρά κίνηση λόγω της ημέρας και με κοίταξαν με ύφος «καλά, εσύ που ζείς;».

Το λουλουδάδικο της γειτονιάς μου έχει προσθέσει κόκκινα μπαλόνια στις γλάστρες που βγάζει στο πεζοδρόμιο εδώ και μια βδομάδα.

Το κατάστημα της Swatch στο κεντρικότερο σημείο της Θεσσαλονίκης έχει εδώ και μέρες σε ειδική βιτρίνα το μοντέλο του 2013 με τις καρδούλες. Πεσμένες οι πωλήσεις σε σχέση με άλλες χρονιές, αλλά το αγοράζουν πιτσιρικάδες κυρίως που μαζεύουν τα 55 ευρώ που κοστίζει, προκειμένου να το χαρίσουν στο κορίτσι τους.

Την περασμένη Παρασκευή, στο κατάστημα με τα εσώρρουχα της γειτονιάς μου, η ιδιοκτήτρια μου πρότεινε να δω τα προκλητικά κομμάτια, γιατί «πλησιάζει κι ο Άγιος Βαλεντίνος».

Η Groupon και οι άλλες εταιρείες προσφορών διαθέτουν εδώ και μέρες από κολιέ που σκανάρεται με το κινητό και εμφανίζει μηνύματα αγάπης μέχρι προκλητικά εσώρουχα.

Στο τζαζ μπαρ που πηγαίνω κι όπου κάθε χρόνο τέτοια μέρα βάζουν ροδοπέταλα στα τραπέζια, σταμάτησαν το βράδυ της Δευτέρας να δέχονται κρατήσεις για σήμερα διότι είναι sold out.

Στο κομμωτήριό μου είχαν αρκετά ραντεβού για πιστολάκι λόγω της ημέρας.

Το ίδιο και σε αισθητικούς για αποτρίχωση και σε νυχάδικα για μανικιούρ – πεντικιούρ.

Τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια που έχουν προσφορές για την ημέρα έχουν μια κάποια κίνηση. Όχι ότι όλοι πετάν απ’ τη χαρά τους, αλλά υπάρχει κίνηση.

Ακόμη και σε μπιραρία φίλου όπου δεν έχει ποτέ ιδιαίτερη κίνηση για του Αγίου Βαλεντίνου, χθες το πρωί είχαν ήδη δυο κρατήσεις από ζευγάρια.

Τα ζαχαροπλαστεία είναι πανέτοιμα, εξοπλισμένα με κάθε είδους σοκολατοκαρδιά και αγαπότουρτα.

Τελικά, ό,τι και να λέμε, όσο και να απαξιώνουμε και να σνομπάρουμε, ο κόσμος φαίνεται να αγαπά τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, όπως και όλες τις γιορτές, άλλωστε. Η οικονομική της διάσταση δεν είναι καθόλου αμελητέα, όπως όλα δείχνουν. Το σημαντικότερο, όμως, είναι η ανάγκη των ανθρώπων να γιορτάζουν και να το ρίχνουν έξω με κάθε περίσταση, ακόμα και με λούτρινα αρκουδάκια, σαχλοκαρδούλες, γουγουλινομηνυματάκια και απατηλές λάμψεις σε μίζερες ημέρες. Ε, δεν είναι καθόλου λίγο αυτό, όσο και να κράζουμε για τον «ξενόφερτο άγιο» και την «εμπορευματοποιημένη γιορτή». Τι να πούμε και για τον τρόπο που γιορτάζουμε και τα Χριστούγεννα, δηλαδή…

Και του χρόνου!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News