Έρχονται οι bostanistas! Καιρός ήταν!

Εδώ και μερικές εβδομάδες, τα δελτία ειδήσεων έβαλαν στη ζωή μας τον όρο «βιωσιμότητα του χρέους». Λέει, δηλαδή, ότι μέχρι το 2020 το χρέος μας θα είναι στο 120% του ΑΕΠ, δηλαδή θα είναι βιώσιμο. Θα μπορεί δηλαδή να αυτοσυντηρηθεί το χρέος μας ώστε να μπορούν να το «απολαμβάνουν» και οι επόμενες γενιές. Ποιανού Ευρωπαίου φωστήρα ήταν άραγε η επιννόηση του “Debt Sustainability”; Τελικά τον ξεφτίλισαν τον όρο «βιωσιμότητα». Ενώ θα έπρεπε η κρίση να μας κάνει να σκεφτούμε, να τραφούμε και να μιλούμε για τη βιωσιμότητα του πλανήτη, τη βιωσιμότητα της ύπαρξής μας, εμείς μιλάμε για τη βιωσιμότητα του χρέους μας…

Ε, λοιπόν, όχι. Θα μιλήσουμε και για όλα αυτά που έχουν πραγματική σημασία και αξία για την πραγματική μας ζωή, για την ύπαρξή μας. Θα φέρουμε στο φώς όλα αυτά που θα μας κάνουν να παράγουμε περισσότερο απ’ ότι καταναλώνουμε. Όχι απλά για να αυξήσουμε το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν μας, αλλά για να αυξήσουμε την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία (ΑΕΕ) μας. Και θα το κάνουμε με τρόπο συμμαζεμένο, συγκροτημένο και σωστό. Με τρόπο που θα έχει συγχρόνως και την «γκλαμουριά» και την «αλητεία» του να παράγεις, κόντρα σε όλα αυτά που δημιουργούν, εμπεδώνουν και διαιωνίζουν την κρίση, και κάνουν το χρέος… «βιώσιμο».

Μην με παρεξηγείτε, δεν είμαι οικονομολόγος και δεν κατέχω πολύ από τη νομισματική νομενκλατούρα. Μου αρέσουν τα δέντρα, οι σπόροι και η γη. Μου αρέσει ο τρόπος που παράγω και που τρέφομαι να μην αρπάζει τη γη και το φαγητό από κάποιον άλλο συνάνθρωπό στον κόσμο. Και ναι! Είμαι γαστρονόμος! Και αν αυτό σας φαίνεται παράξενο, κάτι το ελιτίστικο και ακριβό, τότε έχω να σας πω ότι το να θέλεις σήμερα να αλλάξεις τον κόσμο μέσα από την οικολογία και την γαστρονομία (=οικογαστρονομία) δεν είναι εύκολο πράγμα. Θέλει επιμονή, υπομονή και πείσμα και κυρίως πρέπει να αλλάξει το «μενού» της επικαιρότητάς.

Αυτό θέλουμε να κάνουμε με τους bostanistas. Να φέρουμε στην επιφάνεια όλη την καλοσύνη της ελληνικής γης και των ανθρώπων της. Μας ενδιαφέρουν οι ιδέες και οι προτάσεις σας. Οι συνταγές της γιαγιάς και τα κόλπα που έκανε ο παππούς στα χωράφια. Μας ενδιαφέρουν και οι εκδηλώσεις, οι δράσεις, οι προβολές, οι εκθέσεις, οι συζητήσεις, τα τσίπουρα, οι οινοποσίες, τα τραπεζόματα, τα πικ-νικ και τα τσιμπούσια που συμβαίνουν σε όλη την επικράτεια.

Ο τρόπος που παράγουμε, το τι βάζουμε στο πιάτο μας, μας αφορά όλους. Και επηρρεάζει το τοπίο, την οικονομία, τον ίδιο τον ανθρώπινο πολιτισμό μας. Είμαστε ό,τι τρώμε, γιαυτό ήρθε η ώρα να γράψουμε τις δικές μας ιστορίες. Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά, που θα γίνουν τροφή για τις κοινότητες, τα στομάχια και τα μυαλά μας.

Μη φοβάστε, δεν έρχεται το τέλος του κόσμου. Έρχεται η αρχή των bostanistas της Ελλάδας που μπορεί!

Καλή μας αρχή αδέρφια!

* Στο πεδίο των σχολίων περιμένουμε τις ιδέες και τις προτάσεις σας για θέματα που θέλετε να μοιραστείτε με τους bostanistas – ή στείλτε ένα tweet στο @geopavlos. Ευπρόσδεκτο!
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News